Job 31

1 “Me prometí a mí mismo no mirar nunca con deseo a las jóvenes.

Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

2 ¿Qué debe esperar la gente de Dios? ¿Qué recompensa debe darles el Todopoderoso en lo alto?

İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

3 ¿No es el desastre para los malvados y la destrucción para los que hacen el mal?

Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

4 ¿No ve Dios todo lo que hago, incluso cuenta cada paso que doy?

Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

5 ¿He vivido una vida engañosa? ¿He estado ansioso por decir mentiras?

Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

6 ¡No! Que Dios me pese en la balanza de su justicia y que descubra mi integridad.

Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

7 “Si me he desviado del camino de Dios, si he dejado que lo que veo se convierta en mis deseos, si hay alguna mancha de pecado en mis manos,

Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

8 entonces que otro coma lo que he sembrado, y que todo lo que he cultivado sea desarraigado.

Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

9 Si una mujer me ha seducido, o si he buscado la oportunidad de acostarme con la mujer de mi prójimo,

Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

10 que mi esposa sirva a otro, que otros hombres se acuesten con ella.

Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

11 Porque eso sería una maldad, un pecado que merece castigo,

Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

12 porque este pecado es como un fuego que lleva a la destrucción, destruyendo todo lo que tengo.

Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

13 “Si me negara a escuchar a mis siervos o siervas cuando me trajeran sus quejas,

Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

14 ¿qué haría cuando Dios viniera a juzgarme? ¿Cómo respondería si me investigara?

Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

15 ¿Acaso el mismo Dios no nos hizo a todos?

Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

16 ¿Me he negado a dar a los pobres lo que necesitaban, o he hecho desesperar a las viudas?

Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

17 ¿Acaso he comido yo solo un trozo de pan? ¿No he compartido siempre mi comida con los huérfanos?

Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

18 Desde que era joven fui padre de los huérfanos y cuidé de las viudas.

Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

19 Si alguna vez veía a alguien necesitado de ropa, a los pobres sin nada que ponerse,

Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

20 siempre me agradecían la ropa de lana que los mantenía calientes.

Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

21 “Si levantaba la mano para golpear a un huérfano, seguro de que si llegaba a los tribunales los jueces estarían de mi parte,

Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

22 entonces que mi hombro sea arrancado de su articulación, que mi brazo sea arrancado de su cavidad.

Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

23 Como me aterra el castigo que Dios me tiene reservado, y debido a su majestad, nunca podría hacer esto.

Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

24 “¿He puesto mi confianza en el oro, llamando al oro fino ‘mi seguridad’?

Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

25 ¿Me he deleitado en ser rico, feliz por todas mis riquezas que había ganado?

Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

26 ¿He mirado el sol brillando tan intensamente o la luna moviéndose con majestuosidad por el cielo

Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

27 y he tenido la tentación de adorarlos secretamente besando mi mano ante ellos como señal de devoción?

Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

28 Esto también sería un pecado que merece castigo porque significaría que he negado a Dios en lo alto.

Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

29 “¿Alguna vez me he alegrado cuando el desastre destruyó a los que me odiaban, o he celebrado cuando el mal los derribó?

Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

30 Nunca he permitido que mi boca pecara echando una maldición sobre la vida de alguien.

Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

31 ¿No ha preguntado mi familia: ‘¿Hay alguien que no haya comido todo lo que quería de su comida?’

Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

32 Nunca he dejado dormir a extraños en la calle; he abierto mis puertas a los viajeros.

– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

33 ¿He ocultado mis pecados a los demás, escondiendo mi maldad en lo más profundo de mí?

Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

34 ¿Tenía miedo de lo que pensaran los demás, del desprecio que me hicieran las familias, y por eso me callaba y no salía?

Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

35 “¿Por qué nadie escucha lo que digo? Firmo con mi nombre para avalar todo lo que he dicho. Que el Todopoderoso me responda. Que mi acusador escriba de qué me acusa.

Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

36 Yo los pondría en alto; Los llevaría en mi cabeza como una corona.

Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

37 Le explicaría todo lo que había hecho; mantendría la cabeza alta ante él.

Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

38 “Si mi tierra ha gritado contra mí; si sus surcos han llorado por mí;

Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

39 si he tomado sus cosechas sin pago o si he causado daño a los agricultores;

Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

40 entonces que crezcan espinas en lugar de trigo, y cizaña en lugar de cebada”. Las palabras de Job se terminan.

Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.