< Hebreos 6 >

1 Así que no nos estanquemos en las enseñanzas básicas acerca de Cristo, sino progresemos a un entendimiento más maduro. No necesitamos volver una y otra vez a los conceptos sobre el arrepentimiento de lo que solíamos hacer, o sobre la fe en Dios,
Bhai kwa nneyo, tushoshe kumajiganyo ga kundandubho ga a Kilishitu, tujende mmujo nkwiijiganya ga ngulupai jetu tukamilishe, tunabhujile kabhili mmajiganyo ga kundandubho, ga leka yangali ya mmbone nikwaakulupalila a Nnungu,
2 o enseñanzas acerca del bautismo, la imposición de manos, la resurrección de los muertos, y el juicio eterno. (aiōnios g166)
nkali majiganyo ga namuna ya ubhatisho, na ga bhishila bhandu makono, na ga yuka bhawilenje, na ga ukumu ja pitipiti. (aiōnios g166)
3 Avancemos en la medida que Dios nos lo permite.
A Nnungu bhapingaga, genego shitutende.
4 Es imposible que los que una vez comprendieron y experimentaron el don celestial de Dios—que participaron del recibimiento del Espíritu Santo,
Pabha bhandunji bhalangashiywenje nipaya shukilo sha kunnungu, nilundana naka Mbumu jwa Ukonjelo,
5 que habían conocido la palabra de Dios y el poder de la era que está por venir— (aiōn g165)
nipaya kunong'a kwa lilobhe lya a Nnungu, na mashili ga shilambolyo shikwiya, (aiōn g165)
6 y luego abandonaron por completo a Dios, vuelvan al arrepentimiento una vez más. Ellos mismos han crucificado al Hijo de Dios una y otra vez, y lo han humillado públicamente.
kungai niileka ngulupai yabhonji, ikakomboleka kwaatendanga bhaipetanje kabhili. Bhatendanga nneyo, ni mbuti bhanakwaakomelanga munshalabha kabhili Bhanabhabho a Nnungu, na kwaatokomaya pa bhandu.
7 La tierra que ha sido regada por la lluvia, y produce cosecha para quienes la trabajan, tiene la bendición de Dios.
Litaka linyelwa ula papagwinji nimeya yalya, ni pwaida ja bhaalima na lyene litakalyo linapegwa mboka na a Nnungu.
8 Pero la tierra que solo produce monte y espinas no sirve para nada, y está condenada. Y al final lo único que puede hacerse es quemarla.
Ikabheje limeyaga mibha na likonde likapwaa, lyene litakalyo pulibha tome na loshwa na mpelo gwakwe kujokwa moto.
9 Pero queridos amigos, nosotros deseamos cosas mejores para ustedes, y también su salvación, aunque les hablemos así.
Ikabheje ashaambwiga ajangunji, nkali tuubheleketa nneii, twangali lipamba kwenu mmanganyanji, tumumanyi kuti nnikaguyanga itendi ili ya mmbone nkatapulwanjeje.
10 Dios no hubiera sido injusto como para olvidarse de lo que ustedes han hecho y del amor que le han demostrado mediante el cuidado que han brindado a los hermanos creyentes, lo cual es algo que todavía siguen haciendo.
Pabha a Nnungu ni bha aki, bhenebho bhakalibhala liengo linkutendanga na kupinga kwenunji kunnanguyenje kwa lina lyabho pabha nnakwaajangutilanga bhandunji bha ukonjelo na launo nnakwaajangutilanga.
11 Queremos que cada uno de ustedes demuestre el mismo compromiso y confianza en la esperanza de Dios, hasta que sea cumplida.
Na uwe putupinga kila mundu atumbile nneyo peyo mpaka kumpelo, nkupinga yene inkukulupalilangayo imalile.
12 No sean espiritualmente perezosos, sino sigan el ejemplo de los que por medio de su fe en Dios y paciencia son herederos de lo que Dios ha prometido.
Bhai nnakolanje ukata, ikabhe mmanganje malinga bhene bhaakulupalilanga nikuikakatimila, niilishi miadi ja a Nnungu.
13 Cuando Dios le dio su promesa a Abraham, no pudo jurar por alguien superior, así que hizo un juramento consigo mismo,
Pabha a Nnungu pubhaapele a Bhulaimu miadi, bhashinkulumbila kwa lina lyabho bhayene, pabha jwakwa ali nkulungwa kupunda a Nnungu jwa kunnumbila,
14 diciendo: “Sin duda alguna te bendeciré, y multiplicaré tus descendientes”.
bhalinkuti, “Kweli shinimpe mboka na lubheleko lwalugwinji.”
15 Y así, después de esperar pacientemente, Abraham recibió la promesa.
A Bhulaimu bhakalindilileje kwa kuikakatimila nigubhapatile miadi ja a Nnungu jila.
16 Las personas juran por cosas que son superiores a ellas, y cuando tienen alguna discusión, hacen un juramento como la última palabra sobre tal asunto.
Pabha bhandunji pubhaalumbilanga bhanakwaalugulanga bhali bhakulungwa kupunda ashaayenenji, nkukong'ondela gabheleketwe kupinga peya mitau.
17 Es por ello que Dios quería demostrar más claramente a los que heredarían la promesa, que él nunca cambiaría su decisión.
Na bhalabho a Nnungu pabha bhashinkupinga kulangula kubhandu ga miadi jabho, kuti bhakatendebhuka mmalobhe gabho, gubhakong'ondele kwa lumbila.
18 De modo que por estas dos acciones que no pueden cambiarse, y, como Dios no puede mentir, podemos tener plena confianza en que al huir buscando seguridad, podemos aferrarnos de la esperanza que Dios nos presentó.
Bhai ipali indu ibhili, miadi na lumbila, ikakomboleka tendebhuka pabha a Nnungu bhakaabheleketa unami. Kwa nneyo uwe twaabhutushile, tunatagwa ntima tupunde kamulila ngulupai itubhishilwe.
19 Esta esperanza es nuestra ancla espiritual, es segura y confiable, y nos lleva más allá de la cortina, a la presencia de Dios.
Jene ngulupaiji jinakutupa mashili malinga nanga shijikuti kuujimika ntumbwi. Jene ngulupaiji jinapelenganya lukungushi lwa pa nnango mpaka pa ukonjelo kaje.
20 Allí entró Jesús en nuestro favor, porque tenía que convertirse en un sumo sacerdote conforme al orden de Melquisedec. (aiōn g165)
A Yeshu bhayene bhashilongolela jinjila mwenemo kwa ligongo lyetu na bhaashibha, Bhakulungwa Bhaabhishila pitipiti, malinga shibhaaliji a Melikishedeki. (aiōn g165)

< Hebreos 6 >