< Hechos 8 >

1 Saulo estaba de acuerdo con que era necesario matar a Esteban. Ese mismo día se inició una terrible persecución contra la iglesia en Jerusalén, y todos, excepto los apóstoles, se dispersaron por toda Judea y Samaria.
Saulo mane oyudo ni kanyo noyie gi nek mar Stefano. Kochakore chiengʼno kanisa man Jerusalem nochako yudo sand malit kendo giduto negiringo mi gikere e pinje mag Judea gi Samaria, makmana joote kende ema nodongʼ Jerusalem.
2 (Algunos seguidores fieles de Dios sepultaron a Esteban, con gran lamento).
Joma oluoro Nyasaye noyiko Stefano kendo ne giywage malit.
3 Pero Saulo comenzó a destruir a la iglesia, yendo de casa en casa, sacando a hombres y mujeres de ellas y arrastrándolos hasta la prisión.
E kindeno Saulo nochako sando kanisa kodonjo e ot ka ot kendo omako chwo gi mon moter e od twech.
4 Los que se habían dispersado predicaban la palabra dondequiera que iban.
Joma noke e pinje maokogo noyalo Injili kamoro amora mane gidhiye.
5 Felipe fue a la ciudad de Samaria, y les habló acerca del Mesías.
Filipo nodhi nyaka e dala mar Samaria mi olando Wach Kristo kuno.
6 Cuando las multitudes oyeron lo que Felipe decía y vieron los milagros que hacía, prestaron atención a lo que les estaba diciendo.
Kane oganda owinjo yalo mar Filipo, kendo kane gineno honni mane otimo, negimedo chiko itgi mondo giwinj wechene.
7 Y muchos fueron liberados de posesión de espíritus malignos que gritaban al salir, y muchos que estaban cojos o discapacitados fueron sanados.
Jochiende nowuok kuom ji mangʼeny ka giywak malit, kendo jo-athany kod pudhe nochangi.
8 La gente que vivía en la ciudad estaba feliz en gran manera.
Omiyo dalano nopongʼ gi mor maduongʼ.
9 Había, pues, un hombre llamado Simón, que vivía en la ciudad donde se solía practicar la hechicería. Él afirmaba ser muy importante, y había asombrado al pueblo de Samaria,
Ne nitie ngʼat moro miluongo ni Simon. Ngʼatni nosebedo katimo timbe jwok e dala mar Samaria, kendo timbene nomako dho ji duto. Nosungore ni en ngʼama lich,
10 de modo que todos le prestaban atención. Desde la persona más pequeña hasta la más grande en la sociedad decían: “Este hombre es ‘El Gran Poder de Dios’”.
kendo jo-Samaria duto, jomatindo gi jomadongo, noyie kode. Negiluwo bangʼe ka gikok niya, “Ngʼatni nigi teko Nyasaye miluongo ni Teko Maduongʼ.”
11 Y estaban impresionados de él porque los había asombrado con su magia por mucho tiempo.
Ji ne luwe nikech kinde mathoth nosemako dho ji gi timbene mag jwok.
12 Pero cuando creyeron en lo que Felipe les dijo acerca de la buena nueva sobre el reino de Dios y el nombre de Jesucristo, hombres y mujeres se bautizaron.
To kane Filipo oyalo ne jogo Injili mar pinyruoth Nyasaye, kod nying Yesu Kristo, ne giyie, mi giyudo batiso giduto, chwo gi mon.
13 Y Simón también creyó y fue bautizado. Y acompañó a Felipe, sorprendido por las señales milagrosas y las maravillas que veía.
Simon owuon bende noyie, bangʼe noyudo batiso, kendo nosiko koluwo bangʼ Filipo kamoro amora mane odhiye, kowuoro ranyisi madongo kod honni ma noneno ka Filipo timo.
14 Cuando los apóstoles estuvieron de regreso en Jerusalén y oyeron que la gente de Samaria había aceptado la palabra de Dios, enviaron a Pedro y a Juan a visitarlos.
Kane joote man Jerusalem owinjo ni jo-Samaria noserwako wach Nyasaye, negioro Petro gi Johana irgi.
15 Y cuando llegaron, oraron por los conversos de Samaria para que recibieran el Espíritu Santo.
Kane gichopo, ne gilamonegi mondo giyud Roho Maler,
16 Este no había sido derramado sobre ninguno de estos conversos aun, pues solamente habían sido bautizados en el nombre del Señor Jesús.
nikech Roho Maler ne pok obiro kuom ngʼato angʼata kuomgi, to nosebatisgi mana e nying Ruoth Yesu.
17 Así que los apóstoles pusieron sus manos sobre ellos, y recibieron el Espíritu Santo.
Bangʼe Petro gi Johana noyieyo lwetgi kuomgi mi giyudo Roho Maler.
18 Cuando Simón vio que el Espíritu Santo era recibido por las personas cuando los apóstoles colocaban sus manos sobre ellas, les ofreció dinero.
Kane Simon oneno ni ji ne yudo Roho Maler ka joote oyieyo lwetgi kuomgi, nomiyogi pesa kowacho niya,
19 “Dénme este poder también”, les pidió, “para que cualquiera sobre el cual yo coloque mis manos, reciba el Espíritu Santo”.
“An bende miyaeuru teko ma un-goni mondo ngʼato angʼata ma ayieyo lweta kuome oyud Roho Maler.”
20 “Ojalá tu dinero sea destruido contigo, por pensar que el don de Dios puede comprarse!” respondió Pedro.
To Petro nodwoke niya, “Mad pesagigo lal kodi nono, nikech chunyi wuondi ni inyalo ngʼiewo mich Nyasaye gi pesa!
21 “Tú no eres parte de esto. No tienes parte en esta obra, porque ante los ojos de Dios tu actitud está completamente equivocada.
Ionge gi migawo moro amora e tijwani, kendo kwan-ni onge e iye, nikech chunyi ok nikare e nyim Nyasaye.
22 ¡Arrepiéntete de tu mal camino! Ora al Señor y pídele perdón por pensar de esta manera.
Omiyo lokri iwe timni marachni, kendo ilam Ruoth Nyasaye, dipo ka oweyoni richoni kuom bedo gi paro marachno e chunyi.
23 Puedo ver que estás lleno de una amarga envidia, y estás encadenado por tu propio pecado”.
Nikech aneno ka chunyi opongʼ gi nyiego mangʼeny, kendo richo oloki misumbane chuth.”
24 “¡Por favor, ora por mí para que no me ocurra nada de lo que has dicho!” respondió Simón.
Eka Simon nodwoko niya, “Lamna Ruoth Nyasaye mondo gima rach misewacho kuomano kik timrena.”
25 Después de haber dado su testimonio y de haber predicado la palabra de Dios, regresaron a Jerusalén, compartiendo la buena nueva en muchas aldeas de Samaria a lo largo del camino.
Kane gisetimo neno kendo yalo wach Ruoth, Petro gi Johana nodok Jerusalem, ka giyalo Injili e miech Samaria mangʼeny.
26 Y un ángel del Señor le dijo a Felipe: “Alístense y vayan al sur, al camino desierto que lleva de Jerusalén a Gaza”.
Malaika mar Ruoth nowacho ni Filipo niya, “Koro aa malo idhi yo milambo, kiluwo yo mongʼado i thim moa Jerusalem kadhi Gaza.”
27 Entonces Felipe emprendió el viaje y se encontró con un hombre etíope, un eunuco que tenía una posición importante en el servicio de Candace, reina de Etiopía. Este eunuco era el tesorero jefe. Había ido a Jerusalén para adorar,
Kuom mano, Filipo nochako wuoth, to kane oyudo odhi, noromo gi ja-Ethiopia mabwoch, mane en jatelo maduongʼ morito mwandu duto mag Kandake, “ruoth ma dhako mar jo-Ethiopia.” Ngʼatni noa lemo Jerusalem,
28 y venía de regreso de su viaje, sentado en su carruaje. Estaba leyendo en voz alta una parte del libro de Isaías.
kendo koro nodok dala, koidho gache kendo kosomo kitap Janabi Isaya.
29 Entonces el Espíritu le dijo a Felipe: “Ve y acércate más a ese carruaje”.
Roho Maler nowacho ni Filipo niya, “Dhiyo mondo ichungʼ machiegni gi gari cha.”
30 Y Felipe corrió hacia allá, y escuchó al hombre que leía un texto del profeta Isaías. “¿Entiendes lo que estás leyendo?” le preguntó Felipe.
Eka Filipo noringo odhi nyaka but garino mi owinjo ka ngʼatno somo kitap Janabi Isaya. Filipo nopenje niya, “Bende iwinjo tiend gima isomono?”
31 “¿Cómo podría entender, si no hay quien me explique?” respondió el hombre. Entonces invitó a Felipe a subirse al carruaje y sentarse junto a él.
Ja-Ethiopia nodwoko Filipo niya, “Ere kaka dawinj tiende kaonge ngʼama olerona tiende?” Omiyo norwako Filipo mondo oidh obed kode ei gari.
32 Y el texto de la Escritura que estaba leyendo era este: “Como oveja, fue llevado al matadero; y como cordero que enmudece ante su trasquilador, ni siquiera abrió su boca.
Kama noyudo ngʼatno somo ndiko kama wacho ni: “Notere kar thone mana ka rombo mitero kar yengʼo, kendo nolingʼ ka nyarombo manie lwet ngʼama ngʼado yiere, omiyo en bende ne ok otingʼo dhoge.
33 Lo humillaron y no le hicieron justicia. ¿Quién describirá su descendencia? Porque su vida fue arrancada de la tierra”.
Ne oyale angʼaya kimiye wichkuot. Bende en gi kothe ma ji noparego? Nikech ngimane nogol oko e piny.”
34 Entonces el eunuco le preguntó a Felipe: “Dime, ¿de quién está hablando este profeta? ¿Es acaso de sí mismo, o de otra persona?”
Jatelono nopenjo Filipo niya, “Yie inyisae ni Janabi wuoyo kuom ngʼa e Ndikoni? Owuoyo kuome owuon, koso owuoyo kuom ngʼat machielo?”
35 Entonces Felipe comenzó a explicarle, partiendo de este texto, y hablándole de Jesús.
Eka Filipo nochako gi Ndiko kama ne ja-Ethiopiano somo, mi odhi nyime gi yalone Injili mar Yesu.
36 A medida que continuaban el camino, llegaron a un lugar donde había agua. Entonces el eunuco dijo: “Mira, aquí hay agua, ¿por qué no me bautizas?”
Kane gimedo dhi nyime, negichopo kama pi moro ne nitie. Ja-Ethiopia nowachone Filipo niya, “Pi eri, angʼo ma dimona yudo batiso?” [
Filipo nodwoke niya, “Inyalo yudo batiso, kiyie gi chunyi duto.” Nodwoke niya, “Ee, ayie ni Yesu Kristo en Wuod Nyasaye.”]
38 Entonces dio la orden para que detuvieran el carruaje. Y Felipe y el eunuco descendieron juntos al agua y Felipe lo bautizó.
Omiyo nochiwo chik mondo gari ochungʼ. Eka ne gilor gidhi e pi mi Filipo nobatise.
39 Cuando salieron del agua, el Espíritu del Señor se llevó a Felipe. Y el eunuco no lo vio más, pero siguió su camino con alegría. Felipe se encontró entonces en Azoto.
To kane giwuok e pi, Roho Maler mar Ruoth Nyasaye nokawo Filipo apoya, mi ja-Ethiopiano ne ok ochako onene kendo to nodhi e wuodhe kopongʼ gi mor.
40 Y allí predicaba la buena nueva en todas las ciudades por las que pasaba, hasta que llegó a Cesarea.
Filipo nopo kochopo e dala mar Azoto, kendo nowuotho koni gi koni, koyalo Injili e mier duto nyaka nochopo Kaisaria.

< Hechos 8 >