< Hechos 12 >

1 Durante estos días, el Rey Herodes comenzó a perseguir a algunos miembros de la iglesia.
E kindeno ruoth Herode nomako jo-Kristo moko, kendo nochano mar negogi.
2 Y mandó a matar a espada a Santiago, el hermano de Juan.
Ne ogolo chik mi oneg Jakobo owad gi Johana gi ligangla.
3 Y cuando vio que los judíos se complacían en esto, mandó a arrestar a Pedro también. (Esto sucedió durante la Fiesta de los Panes sin Levadura).
Kane oneno ka timneno nomoro jo-Yahudi, nodhi nyime momako Petro bende. Mano notimore e ndalo Sap Makati ma ok oketie Thowi.
4 Después de arrestar a Pedro, lo enviaron a la prisión, con cuatro escuadrones de soldados para vigilarlo. Su plan era traer a Pedro a un juicio público después de la Pascua.
Kane osemake, nokete e od twech, kendo noketo migepe angʼwen mag askeche, ma moro ka moro otingʼo jorit angʼwen, mondo orite. Herode ne chano mondo ogole oko bangʼ Pasaka mondo oyale e nyim oganda.
5 Y mientras Pedro estaba en la cárcel, la iglesia oraba fervientemente a Dios por él.
Kuom mano, Petro nokan e od twech, to kanisa to ne lamone Nyasaye ahinya.
6 La noche antes de que Herodes lo llevara a juicio, Pedro estaba durmiendo entre dos soldados, encadenado a cada uno de ellos, y había guardas que vigilaban la puerta.
Otieno motelone chiengʼ mane Herode chano goloe Petro oko mondo oyale, negikete onindo e kind askeche ariyo, ka otweye gi nyoroche ariyo, kendo ka askeche mamoko bende rite kochungʼ e dhood twech.
7 De repente, un ángel del Señor apareció, y una luz resplandeció en la celda. El ángel sacudió a Pedro para despertarlo, diciendo: “¡Rápido! ¡Levántate!” Entonces las cadenas se cayeron de sus manos,
Apoya nono malaika mar Ruoth nofwenyore, mi ler norieny ei od twech. Noyuko Petro mochiewe kowacho niya, “Aa malo piyo.” Gikanyono nyoroche mane otwego Petro nolwar piny.
8 y el ángel le dijo: “Vístete y ponte tus sandalias”. Y así lo hizo Pedro. Entonces el ángel le dijo: “Ponte tu abrigo y sígueme”.
Malaika nomedo wachone niya, “Rwak lepi gi wuocheni.” Petro notimo kamano. Malaika nochako okone niya, “Koro rwak kodi mondo iluwa!”
9 Así que Pedro lo siguió hasta afuera. Y no se daba cuenta de que lo que el ángel hacía estaba sucediendo en realidad, pues pensaba que estaba teniendo una visión.
Petro noluwo bangʼe kowuok e od twech, to kata kamano pache ne pok odwogo mondo ofwenyne ni gima malaika ne timono en adier, to noparo mana ni oleko.
10 Luego pasaron la primera y segunda guardia, y llegaron hasta la puerta de hierro que conducía hasta la ciudad. Y esta se abrió por sí sola. Entonces salieron y descendieron por la calle, cuando de repente el ángel lo dejó.
Ne gikalo jorit mokwongo, gi mar ariyo mi gichopo e ranga chuma mane iwuokgo e od twech kidonjo e dala maduongʼ. Rangano noyawrenigi kende mine gikadho. Kane gisewuotho mabor mochwalore gi od twech, to nopo ka malaika oseweye.
11 Cuando Pedro volvió en sí, dijo: “¡Ahora me doy cuenta de que esto realmente sucedió! El Señor envió un ángel para rescatarme del poder de Herodes, y de todo lo que el pueblo judío había planeado”.
Bangʼe pach Petro noduogo mi owacho niya, “Koro angʼeyo maonge kiawa ni Ruoth nooro malaikane mi oresa e twech Herode, kendo osemiyo atony e gimoro amora marach ma jo-Yahudi ne chano timona.”
12 Y ahora que Pedro estaba consciente de lo que había sucedido, fue a la casa de María, la madre de Juan Marcos. Y muchos creyentes se habían reunido allí y estaban orando.
Kane osengʼeyo gima notimorene, nodhi nyaka od Maria min Johana, ma niluongo bende ni Mariko, kendo kanyo ji nochokore mangʼeny ka gilamo Nyasaye.
13 Cuando Pedro tocó la puerta, una sierva llamada Rode salió a abrirle.
Kane Petro oduongʼo dhoot ma oko, to nyako moro ma jatich miluongo ni Roda nobiro mondo oyawne.
14 Pero al reconocer la voz de Pedro, en su emoción, no abrió la puerta sino que corrió hacia adentro, gritando: “¡Pedro está en la puerta!”
To ka nochamo dwond Petro, nodoko mamor ahinya mi noringo odok ei ot kapok oyawone. Nonyiso jogo mane ni e ot kopongʼ gimor niya, “Petro ni e dhoot!”
15 “¡Estás loca!” le dijeron. Pero ella siguió insistiendo en que era cierto. Entonces dijeron: “Debe ser su ángel”.
To jogo nokwere kawacho niya, “Wiyi rach!” Ka nyakono nomedo ramo ni Petro ne ni e dhoot adier, negiwachone niya, “Mano nyaka bedi mana malaikane!”
16 Pero Pedro siguió tocando a la puerta. Cuando finalmente la abrieron, lo vieron y estaban conmocionados.
To Petro nomedo dwongʼo dhoot, kendo kane giyawo dhoot mi ginene, to dhogi nomoko.
17 Pedro levantó su mano para indicarles que guardaran silencio, y entonces les explicó cómo el Señor lo había sacado de la cárcel. “Hagan saber de esto a Santiago y a los hermanos”, les dijo, y luego se marchó a otro lugar.
Petro notingʼo lwete malo mondo gilingʼ, eka nonyisogi yo mane Ruoth ogolego e od twech. Nowachonegi niya, “Nyisuru Jakobo gi jowete mamoko gima nosetimore.” Bangʼe noa kanyo modhi kamachielo.
18 Cuando llegó el amanecer, había una total confusión entre los soldados respecto a lo que le había sucedido a Pedro.
Kinyne gokinyi kihondko maduongʼ nomako jolweny mane oket mondo orite e od twech. Negipenjore niya, “Angʼo ma dibed nosetimore ni Petro?”
19 Herodes mandó a realizar una minuciosa búsqueda de él, pero no lo encontraron. Y después de interrogar a los soldados, Herodes ordenó la ejecución de todos ellos. Entonces Herodes se fue de Judea y se quedó en Cesarea.
Herode nogolo chik mondo omany Petro, to ne ok ginyal yude. Kuom mano, nonono jorit od twech mondo ginyise kuma Petro odhiye, eka nogolo chik mondo oneg joritogi. Kindeno Herode nodar Judea modhi odak Kaisaria kuom ndalo manok.
20 Ahora Herodes estaba furioso con el pueblo de Tiro y Sidón. Entonces enviaron una delegación para verlo y lograron ganarse el favor de Blasto, el asistente personal del rey, para que los ayudara. Ellos suplicaban paz a Herodes porque dependían del territorio del rey para conseguir el alimento.
Noyudo en-gi mirima kod jo-Turo gi jo-Sidon. Kuom mano jo-Turo kod jo-Sidon ne joriwore mi giloso thuolo mar romo gi Herode. Ne gitudore gi Blasto, mane en jatich ruoth mogeno, eka negiyudo yo mar loso kwe gi ruoth, nikech chiembgi ne wuok e piny Herode.
21 Cuando llegó la hora de encontrarse con el rey, Herodes se puso sus vestidos reales, se sentó en su trono, y dio un discurso para ellos.
Odiechiengʼ mane onego giromieno, Herode ne orwako lepe mag ruoth mi obet e kome mar loch mi ochako wuoyo gi ji.
22 La audiencia gritó como respuesta: “¡Esta es la voz de un dios, no de un hombre!”
To jogo nogoyo koko kawacho niya, “Mano dwond Nyasaye, ok en dwond dhano!”
23 De inmediato el ángel del Señor lo derribó, porque no le dio la gloria a Dios. Y fue consumido por los gusanos y murió.
Gikanyono malaika mar Ruoth nogoyo Herode piny, nikech ne ok omiyo Nyasaye duongʼ kendo kute nochamo ringre, mi otho.
24 Pero la Palabra de Dios se esparcía, y cada vez más personas creían.
Wach Nyasaye nomedo dhi nyime kendo nomedo landore.
25 Bernabé y Saulo regresaron de Jerusalén una vez terminaron su misión, trayendo conmigo a Juan Marco con ellos.
Kane Barnaba gi Saulo nosetieko tijgi, negidwogo ka gia Jerusalem ka gin gi Johana ma bende iluongo ni Mariko.

< Hechos 12 >