< Hechos 10 >

1 En Cesarea vivía un hombre llamado Cornelio, quien era un centurión romano del ejército italiano.
Ne nitie jatend jolweny moro e dala mar Kaisaria mane nyinge Kornelio. Ngʼatni norito oganda lweny moro mar jo-Rumi miluongo ni Oganda Italia.
2 Este era un hombre devoto que, junto con todos los que vivían en su casa, tenían reverencia por Dios. Este hombre daba a los pobres con generosidad, y oraba a Dios con regularidad.
En kaachiel gi joode duto ne gin joma odimbore kendo moluoro Nyasaye. Ne okonyo joma odhier kendo olamo Nyasaye pile.
3 Un día, cerca de las 3 p.m. Cornelio tuvo una visión en la que vio claramente a un ángel de Dios que venía hacia él y lo llamaba, diciendo: “¡Cornelio!”
Chiengʼ moro achiel noneno fweny kar sa ochiko odhiambo. E fwenyno noneno malaika mar Nyasaye, mane obiro ire moluonge niya, “Kornelio!”
4 Entonces Cornelio, asustado, lo miró y preguntó: “¿Qué quieres, Señor?” “Dios ha escuchado tus oraciones, y ha reconocido tu generosidad para con los pobres”, le dijo el ángel a Cornelio.
Kornelio nongʼiyo malaikano ka luoro omake, eka noyiene niya, “Iwacho nangʼo, Ruoth?” Malaika nodwoke niya, “Lemoni kod timbeni mag ngʼwono mikonyogo joma odhier osechopo e nyim Nyasaye kaka misango omiyo osepari.
5 “Ahora envía hombres a Jope, y trae a Simón, también llamado Pedro,
Koro or jomoko Jopa mondo odhi oom ngʼat moro ma nyinge Simon, miluongo ni Petro.
6 el cual se está hospedando en la casa de Simón el curtidor, cuya casa está junto al mar”.
En wendo Simon ma janyongʼ piende ma ode ni e dho nam.”
7 Y cuando el ángel se fue, Cornelio llamó a dos de sus siervos y a un soldado de su guardia personal, quien era un hombre devoto.
Kane malaika mane wuoyo kodeno osedhi, Kornelio noluongo jotichne ariyo kod achiel kuom jolweny modimbore ma en achiel kuom jomane rite.
8 Después de haberles explicado todo lo que había sucedido, los envió a Jope.
Nonyisogi gik moko duto mane osetimore, eka noorogi nyaka Jopa.
9 Al día siguiente, mientras ellos iban de camino y se aproximaban a la ciudad, Pedro subió a la azotea para orar. Era cerca del mediodía,
Kinyne kar odiechiengʼ tir, kane jootego chiegni chopo e dala mar Jopa, Petro noidho malo ewi tado mondo olem.
10 y ya sentía hambre, y deseaba comer. Pero mientras aun preparaban la comida, Pedro entró en trance,
Kech ne kaye kendo nogombo chiemo mondo ocham, to kane pod iloso chiemo, ayula wangʼ notere.
11 y vio el cielo abierto. También vio que algo descendía y era como una sábana grande que estaba sostenida por sus cuatro esquinas, y descendía hacia la tierra.
Noneno polo koyawore, kendo ka gimoro machalo gi suka malach moyar iloro piny ka omake gi kondene angʼwen.
12 Adentro había todo tipo de animales, reptiles y aves.
Sukano notingʼo kit le man-gi tiende angʼwen duto, kod le mamol duto mag piny kod koth winy duto mafuyo e kor polo.
13 Entonces oyó una voz que dijo: “¡Levántate, Pedro! ¡Mata y come!”
Eka nowinjo dwol moro kawachone niya, “Petro, aa malo, mondo ineg gimoro kuom gigo icham.”
14 Pero Pedro respondió: “¡Por supuesto que no, Señor! Nunca he comido nada que sea inmundo e impuro”.
Petro nodwoko niya, “Ooyo Ruoth! Ne pok achamo gimoro amora makwero kata mochido nyaka nene.”
15 Entonces escuchó nuevamente la voz: “¡No llames impuro lo que Dios ha limpiado!”
Eka dwolno nowuoyo kode kendo mar ariyo niya, “Kik iluong gimoro amora ma Nyasaye osepwodho ni ok ler.”
16 Y esto sucedió tres veces, y entonces la sábana fue rápidamente llevada de nuevo al cielo.
Gima kama notimore nyadidek eka sukano nokaw mana gisano moter e polo.
17 Mientras Pedro aún estaba perturbado por saber qué significaba aquella visión que había tenido, los hombres enviados por Cornelio habían encontrado la casa de Simón y estaban en pie frente a la puerta.
Kane Petro pod wuoro kuom tiend fweny mane onenono, joote mane Kornelio ooro nochopo e od Simon, mochungʼ e dhorangach oko.
18 Ellos llamaban, preguntando si Simón, también llamado Pedro, se hospedaba allí.
Negipenjo ka Simon miluongo ni Petro nodak kanyo.
19 Mientras Pedro aún reflexionaba sobre la visión, el Espíritu le dijo: “Mira, hay tres hombres buscándote.
Kane Petro pod paro kuom fweny mane oneno, Roho Maler nowachone niya, “Simon, welo moko adek dwari.
20 Levántate, baja, y ve con ellos. No te preocupes en absoluto, porque yo los envié”.
Omiyo aa malo ilor piny irgi. Kik ideki ma ok idhi kodgi nikech an ema aorogi.”
21 Entonces Pedro descendió para encontrarse con los tres hombres. “Yo soy a quien buscan”, dijo. “¿Por qué están aquí?”
Petro nolor piny ir jogo monyisogi niya, “An e ngʼat mudwaro. Ere wach ma un-go?”
22 “Venimos de parte de Cornelio, un hombre bueno, devoto, que tiene temor de Dios y es respetado entre el pueblo judío”, respondieron. “Un ángel lo instruyó para que enviara a buscarte y llevarte hasta su casa para escuchar lo que tú tienes para decirle”.
Negidwoke niya, “Oorwa gi jatend jolweny moro miluongo ni Kornelio. En ngʼat makare moluoro Nyasaye, kendo ma jo-Yahudi duto omiyo luor. Malaika maler nonyise mondo oluongi idhi ire e ode mondo owinj gima inyalo wachone.”
23 Entonces Pedro los invitó a entrar y ellos se quedaron allí. Al día siguiente, Pedro se levantó y se fue con ellos. Y algunos de los hermanos de Jope también fueron con ellos.
Eka Petro norwako jootego kaka wende. Kinyne Petro nowuok gi jootego, kendo jowete moko moa Jopa bende nodhi kodgi.
24 Al otro día llegaron a Cesarea, donde los esperaba Cornelio junto a sus parientes y amigos cercanos, a quienes había reunido.
Odiechiengʼ moluwo mano negichopo Kaisaria, kuma Kornelio ne jorite kaachiel gi wedene kod osiepene mane oluongo.
25 Cuando Pedro entró a la casa, Cornelio salió a su encuentro y cayendo a sus pies, lo adoró.
Kane Petro odonjo e ot, Kornelio noromone mi opodho e tiende kamiye duongʼ.
26 Pero Pedro lo hizo retroceder, diciéndole: “¡Levántate! ¡Yo soy solo un hombre!”
To Petro nowachone niya, “Aa malo, an mana dhano kaka in.”
27 Entonces Pedro habló con Cornelio y luego siguieron hacia adentro, donde había muchas otras personas esperándolo.
Petro nowuotho kochomo ot kod Kornelio, ka giwuoyo, to kane ochopo ei ot, nonwangʼo ka ji mangʼeny ochokore rite.
28 Y Pedro les dijo: “Sin duda alguna, ustedes saben que no se le permite a un judío reunirse o visitar extranjeros. Pero Dios me ha mostrado que no me corresponde a mí llamar impuro o inmundo a ninguno.
Nowachonegi niya, “Ungʼeyo maber ni chikwa ok oyie mondo ja-Yahudi obed e achiel kata mondo olim ngʼat moro ma ok ja-Yahudi. To Nyasaye osenyisa ni kik aluong ngʼato ni ogak kata ni ok ler.
29 Es por eso que vine sin ningún problema cuando enviaron a buscarme. Así que ahora quiero saber la razón por la cual me mandaron a buscar”.
Emomiyo, kane uluonga to abiro ma ok adagi. To koro nyisaneuru, en angʼo momiyo ne uluonga?”
30 “Hace cuatro días, cerca de esta misma hora—tres de la tarde—yo estaba orando en mi casa”, explicó Cornelio. “Cuando de repente vi a un hombre en pie frente a mí, vestido con ropas que brillaban.
Kornelio nodwoke niya, “Ndalo angʼwen mosekalo ne oyudo alamo Nyasaye e oda kar sa ochiko odhiambo. To napo ka ngʼat moro morwako lewni marieny ochungʼ buta mowachona niya,
31 Y me dijo: ‘Cornelio, tus oraciones han sido escuchadas, y Dios ha reconocido tu generosidad para con los pobres.
‘Kornelio, lemoni kod timbene mag ngʼwono mikonyogo joma odhier osechopo e nyim Nyasaye, omiyo osepari.
32 Envía a alguien hasta Jope y trae a Simón Pedro. Él se está hospedando en la casa de Simón, el curtidor, junto a la orilla del mar’.
Koro or jomoko Jopa mondo oomni Simon miluongo ni Petro. En wendo e od Simon ma janyongʼ piende, modak e dho nam.’
33 Así que de inmediato envié a buscarte, y me complace que hayas venido. Por eso estamos todos aquí, reunidos delante de Dios, listos para escuchar todo lo que el Señor te ha dicho”.
Emomiyo ne aoroni wach piyo piyo mondo ibi, kendo isetimo maber kuom biro. Koro eri wan ka waduto e nyim Nyasaye, mondo wawinji weche duto ma Ruoth osechiki mondo inyiswa.”
34 Entonces Pedro respondió: “Estoy plenamente convencido de que Dios no tiene favoritos.
Eka Petro nochako wuoyo kowacho niya, “Sani koro ayie adier ni Nyasaye chiwo ni ji duto mana machalre ka ok odewo wangʼ ngʼato,
35 En toda nación, Dios recibe a aquellos que lo respetan y hacen lo recto.
to orwako japiny moro amora moluore kendo timo dwarone, ma ok odewo oganda moaye!
36 Ustedes conocen el mensaje que Dios envió a Israel, compartiendo la buena noticia de paz que viene de Jesucristo, quien es Señor de todos.
Ungʼeyo ni ma e wach mane Nyasaye ooro ni jo-Israel, konyisogi Injili mar kwe kuom Yesu Kristo, ma en Ruodh ji duto.
37 Ustedes saben que esta buena noticia fue predicada por Judea, comenzando en Galilea, siguiendo el llamado de Juan al bautismo.
Ungʼeyo gima osetimore e piny Judea duto, kochakore Galili, bangʼ batiso mane Johana oyalo;
38 Es la buena noticia sobre Jesús de Nazaret y cómo Dios lo ungió con el Espíritu Santo, con poder, y cómo anduvo por todas partes haciendo el bien, sanando a todos los que estaban bajo control del diablo, porque Dios estaba con él.
kaka Nyasaye nowiro Yesu ja-Nazareth gi Roho Maler kod teko, kendo kaka nowuotho koni gi koni kotimo maber kendo kochango ji duto mane ni e bwo loch mar Satan, nikech Nyasaye ne ni kode.
39 “Nosotros podemos dar testimonio de todo lo que él hizo en Judea y en Jerusalén. Lo mataron, colgándolo en una cruz.
“Wan joneno kuom gik moko duto mane otimo e piny jo-Yahudi kendo ei Jerusalem. Neginege ka gigure e msalaba,
40 Pero Dios lo levantó nuevamente a la vida en el tercer día, y lo hizo aparecer,
to Nyasaye nochiere oa kuom joma otho chiengʼ mar adek, momiyo onene.
41 no a todos, sino a los que son testigos elegidos por Dios, incluyéndonos a nosotros, quienes comimos y bebimos con él después de que se levantó de los muertos.
Bangʼ kane osechier oa kuom joma otho, ne ok onene gi ji duto, makmana joneno ma Nyasaye noseyiero, ma gin wan mane wachiemo kendo wametho kode.
42 Él nos dio la responsabilidad de contar públicamente esto a la gente, de testificar que él es el Escogido de Dios como Juez de los vivos y los muertos.
Nochikowa mondo wayal ni ji kendo mondo watim nende ni en ema Nyasaye oseyiere kaka jangʼad bura mar joma ngima gi joma otho.
43 Él es Aquél del cual hablaron todos los profetas, para que todo el que crea en él reciba perdón por medio de su nombre”.
Jonabi duto owuoyo kuome ni ngʼato angʼata moyie kuome yudo weruok mar richo e nyinge.”
44 Mientras Pedro aún hablaba, el Espíritu Santo fue derramado sobre todos los que estaban ahí oyendo el mensaje.
Kane Petro pod wacho wechegi, Roho Maler nolor kuom ji duto mane oyudo winjo wachne.
45 Entonces los creyentes judíos que habían venido con pedro estaban asombrados, porque el don del Espíritu Santo también había sido derramado sobre los extranjeros.
Joma oyie kuom Kristo ma jo-Yahudi, mane obiro gi Petro, nowuoro ka Roho Maler nobiro nyaka kuom joma ok jo-Yahudi,
46 Y los oían hablando en lenguas, glorificando a Dios.
nikech ne giwinjogi ka giwuoyo gi dhok mayoreyore kendo ka gipako Nyasaye. Eka Petro nowuoyo kawacho niya,
47 Entonces Pedro preguntó: “¿Impedirá alguien que estos sean bautizados en agua, siendo que han recibido el Espíritu Santo, igual que nosotros?”
“Ere ngʼama koro digengʼ jogi mondo kik obatisgi gi pi, ka gin bende giseyudo Roho Maler mana kaka waseyude?”
48 Entonces Pedro dio orden de que fueran bautizados en el nombre de Jesucristo. Entonces le pidieron que se quedara más tiempo con ellos.
Kuom mano, nogolo chik mondo obatisgi e nying Yesu Kristo. Bangʼ mano ne gikwayo Petro mondo omed bet kodgi kuom ndalo moko.

< Hechos 10 >