< 2 Corintios 9 >

1 Realmente no necesito escribirles sobre esta ofrenda para el pueblo de Dios.
Qünki muⱪǝddǝs bǝndilǝrning bu yardǝm hizmiti toƣruluⱪ silǝrgǝ yǝnǝ yeziximning ⱨajiti yoⱪ.
2 Sé cuán prestos están para ayudar. De hecho, elogié esto en Macedonia, diciendo que en Acaya ustedes han estado prestos por más de un año, y que su entusiasmo ha animado a muchos de ellos a dar.
Qünki mǝn silǝrning bu ixⱪa ⱪattiⱪ bǝl baƣliƣininglarni bilimǝn; mǝn bu toƣruluⱪ: Ahayadikilǝr ɵtkǝn yildin beri hǝyr-sǝdiⱪǝ berixkǝ tǝyyar turuwatidu, dǝp Makedoniyǝdiki [ⱪerindaxlarƣa] pǝhirlinip mahtap kǝlmǝktimǝn, xuning bilǝn silǝrning ⱪizƣinliⱪinglar ularning kɵpinqisining [hǝyr-sǝdiⱪǝ] [berixigǝ] türtkǝ boldi.
3 Pero envío a estos hermanos para que los elogios que hago de ustedes no sean hallados falsos, y que estén preparados, tal como dijeron que lo harían.
Lekin ⱪerindaxlarni ǝwǝtixtiki mǝⱪsitim silǝrning toƣranglarda pǝhirlinip mahtiximning bu ixlarda biⱨudǝ ix bolup ⱪalmasliⱪi, silǝrning deginimdǝk tǝyyar bolup turuxunglar üqündur.
4 Esto lo digo en caso de que algunos de Macedonia lleguen conmigo y ustedes no estén listos. Nosotros, – y sabemos que ustedes también – nos sentiríamos muy avergonzados de que este proyecto fracasara.
Mubada Makedoniyǝdikilǝr mǝn bilǝn billǝ barƣinida, silǝr tǝyyarliⱪsiz bolsanglar, bu ixǝnqimiz wǝjidin biz hijalǝtkǝ ⱪaldurulimiz, silǝr sɵzsiz xundaⱪ bolisilǝr.
5 Por eso decidí pedir a estos hermanos que los visiten antes, y finalicen los arreglos necesarios para recoger esta ofrenda, de tal modo que esté lista como un regalo y no como una obligación.
Xu sǝwǝbtin mǝn ⱪerindaxlardin yeninglarƣa berip silǝrdin bu wǝdǝ ⱪilƣan hǝyrlik ixni aldin’ala tǝyyarlap püttürüxini ɵtünüxni zɵrür dǝp ⱨesablidim; xundaⱪla bu silǝrdin birǝr nǝrsǝ ündüriwelix bolmisun, bǝlki meⱨribanliⱪinglardin bolsun.
6 Quisiera recordarles esto: Si siembran poco, cosecharán poco; pero si siembran con abundancia, cosecharán abundancia.
Əmma buni [ǝslǝnglar]: Behilliⱪ bilǝn az teriƣan az alidu, oquⱪ ⱪolluⱪ bilǝn teriƣini mol alidu.
7 Cada uno debe dar según lo que haya decidido dar, y no de mala gana o por obligación, porque Dios ama a los que dan con espíritu alegre.
Ⱨǝr adǝm ⱨeq ⱪiynilip ⱪalmay yaki mǝjburǝn ǝmǝs, bǝlki ɵz kɵnglidǝ pükkiniqǝ bǝrsun; qünki Huda huxalliⱪ bilǝn bǝrgüqini yahxi kɵridu.
8 Dios puede proveerles todo para que nunca les falte nada; con abundancia, para que ayuden a otros también.
Əmma Huda ⱨǝrbir iltipat-xapaǝtni silǝrgǝ exip taxturuxⱪa ⱪadirdur; xuning bilǝn silǝr ⱨǝrdaim ⱨǝrtǝrǝptǝ ⱨǝr eⱨtiyajⱪa tǝyyar ⱪuwwǝtlinisilǝr, kǝngriqiliktǝ turup ⱪolliringlar ⱨǝrhil güzǝl ixⱪa yetidu.
9 Como dice la Escritura: “Él da con generosidad a los pobres. Su generosidad es eterna”. (aiōn g165)
[Muⱪǝddǝs yazmilarda] pütülginidǝk: — «U ɵziningkini tarⱪatⱪan, U yoⱪsullarƣa sǝdiⱪǝ bǝrgǝn; Uning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪi mǝnggügǝ turidu». (aiōn g165)
10 Dios, quien provee la semilla para el sembrador y da el pan para la comida, proveerá y multiplicará su “semilla” y aumentará sus cosechas de generosidad.
Əmdi teriƣuqiƣa teriƣili uruⱪ, yegili nan ata ⱪilƣuqi silǝrning teriydiƣan uruⱪliringlarni tǝminlǝp mol ⱪilidu, ⱨǝⱪⱪaniyliⱪinglarning ⱨosul-mewilirini kɵpǝytidu.
11 Serán ricos en todas las cosas, a fin de que puedan ser siempre generosos y su generosidad lleve a otros a estar agradecidos con Dios.
Xuning bilǝn silǝr ⱨǝrⱪandaⱪ ǝⱨwalda ⱪoli oquⱪ boluxⱪa ⱨǝr tǝrǝptǝ beyitilisilǝr, xuningdǝk bu ix biz arⱪiliⱪ Hudaƣa kɵp tǝxǝkkürlǝrni elip baridu;
12 Cuando sirvan de esta forma, no solo se satisfacen las necesidades del pueblo de Dios, sino que muchos darán gracias a él.
qünki bu hǝyrlik hizmǝtni ada ⱪilix pǝⱪǝt muⱪǝddǝs bǝndilǝrning ⱨajǝtlirini ⱪandurupla ⱪalmay, kɵp kixilǝrning Hudaƣa yǝtküzgǝn tǝxǝkkürlirini exip taxturidu.
13 Al dar esta ofrenda, demuestran su carácter y los que la reciben agradecerán a Dios por su obediencia, pues ella demuestra su compromiso con la buena nueva de Cristo y su generosidad al darles a ellos y a todos los demás.
Bu yardǝm hizmiti ɵzliringlarning Mǝsiⱨning hux hǝwirini etirap ⱪilixinglardiki mewǝ bolƣan itaǝtmǝnlikinglarƣa dǝlil-ispat bolidu, xundaⱪla silǝrning muxu [ⱨajǝtmǝn] bǝndilǝrgǝ, xundaⱪla barliⱪ adǝmlǝrgǝ kɵrsǝtkǝn oquⱪ ⱪolluⱪ sehiyliⱪinglardin ular Hudani uluƣlaydu.
14 Entonces ellos orarán por ustedes con más amor, por la abundante gracia de Dios obrando por medio de ustedes.
Wǝ Hudaning silǝrdǝ taxⱪinlatⱪan ajayib meⱨir-xǝpⱪiti tüpǝylidin, ular silǝr üqün dua-tilawǝt ⱪilƣinida, ular silǝrgǝ tǝlpünüp ⱪattiⱪ seƣinip ǝslǝydu.
15 ¡Gracias a Dios porque su don es más grande que lo que las palabras pueden expresar!
Uning til bilǝn ipadiligüsiz ajayib sowƣisi üqün Hudaƣa tǝxǝkkür bolƣay!

< 2 Corintios 9 >