< 2 Corintios 7 >

1 Queridos amigos, dado que tenemos estas promesas, limpiémonos de todo lo que contamina nuestro cuerpo y espíritu, procurando la santidad que nace de la reverencia a Dios.
Hessa gishshi ta siiqoto! hayssi hidotay nuusu immetida gishshi ashone ayana tunissiza ay miishafeka ane nuna geeshosu. Xoossas yashan nu geeshatetha ane kumeth histoosu.
2 ¡Por favor, abran un espacio para nosotros en sus corazones! No le hemos hecho mal a nadie, no hemos corrompido a nadie, ni nos hemos aprovechado de nadie.
Inte nuna ufayssan mokki ekkite. Nuni oonaka qohibeykko; Oonaka naaqibeykko; Oonna go7aka nuusu balethi ekkibeykko;
3 No lo digo para condenarlos a ustedes, pues como ya les dije, ustedes son muy importantes para nosotros, tanto, que estamos dispuestos a vivir y morir con ustedes.
Tani hessaththo gizay inte bolla piridanas gidena. Hayssafe kase ta intes yootida mala inte nu wozinan deista. Hessa gishshi hayqonkka gidin paxankka wurso wode nu intefe shaaketoko.
4 Les hablo con confianza porque estoy orgulloso de ustedes. Son una fuente de ánimo para mí. Y estoy muy contento de ustedes a pesar de todas nuestras dificultades.
Taas inte bolla diza ammanoy daro gitako. Taas inte bolla diza ceeqeteth gitako. Ta intenan ministayss. Nuna gakkiza meto wurson tani keeha ufa7istayss.
5 Cuando llegamos a Macedonia, no tuvimos ni un minuto de paz. Recibimos ataques por todas partes, por causa de conflictos externos así como de miedos internos.
Nuni Maqidooniya gakkida wodeka duma duma baggara metoy nuna gakkides attin nuni aykoka shempo demibeykko. Nuusu soora hirigay, karera qass ooshi dees.
6 Aun así, Dios, quien alienta a los abatidos de corazón, nos animó con la llegada de Tito.
Gido attin muzottidayta mintthethiza Goday Titosa yuusan nuna mintthethides.
7 Y no solo con su llegada, sino con el ánimo que ustedes le dieron a él. Él nos contó cuánto deseaban verme, cuán tristes y preocupados estaban por mí, lo cual me hizo aún más feliz.
Nuni minettiday iza yuussan xalala gidontta dishin inte iza mintthethidayssa nu guji siyida gishshiko. Inte tana laamotidayssane inte taas qadhetizayssane qopizayssaka izi nuusu yootin siyada tani daro ufa7istadis.
8 Aunque los hice entristecer con la carta que les escribí, no me arrepiento, aunque sí me arrepiento porque la carta los haya entristecido, pero fue solo por un poco tiempo.
Tani hayssafe kase intes xaafida kiitay intena michisida gidikkoka he kiita xaafida gishshi tani hessaththo aazas xaafadina gaada handatike. Modhetikoka ta handatanay guutha wodes inte tana michisida gishshiko.
9 Ahora estoy feliz, no por entristecerlos, sino porque esa tristeza los hizo cambiar. Llegaron a sentir la tristeza de una manera que Dios aprueba, por lo tanto no les hicimos daño de ninguna manera.
Ha7i gidiko ta ufa7istayss. Tani ufa7etida gaasoy tani intena michisida gishshi gidontta inte he michape dendidayssan maarotethan gelidi laametida gishshiko. Hessa gishshi inte michetikoka Xoossa shene mala gidida gishshi nuni intena aykoka qohibeyko guusuko.
10 La tristeza que Dios quiere que sintamos es la que nos lleva al arrepentimiento y trae salvación. Esta clase de tristeza no trae consigo ningún tipo de remordimiento, pero la tristeza mundanal trae muerte.
Xoossa shene mala mishetethi gede maareti attanaso gathees. Hessasika handatethi deenna; Wozinape gidontta maareteth gidiko hayqon gathees.
11 Miren, por ejemplo, lo que ocurrió cuando tuvieron esta misma experiencia de tristeza que viene de Dios. Recuerden cuán empeñados y afanados se volvieron por defenderse, cuánto enojo sintieron por lo que había sucedido, con cuanta seriedad asumieron las cosas, y cuánto anhelo tenían por hacer lo recto; estaban muy preocupados y deseosos de que se hiciera justicia. En todo esto ustedes demostraron que eran sinceros en su deseo de hacer las cosas rectamente.
Hayssi inte muuzotethay Xoossa shene mala gidida gishshi hessi ay mala minotethan, ay mala oycha zaaron, ay mala elle hanqetethan, ay mala yashatethan, ay mala laamotethan, ay mala lo7o amon, ay mala muran intena gathidakone ane inte wozinan yuushi qopite. Inte qasse handa wursonkka he hanozape geeshi gididayssa marikasidista.
12 Así que cuando les escribí, no era para hablarles respecto al agresor ni del agredido, sino para mostrarles cuán fieles son ustedes a nosotros, ante los ojos de Dios.
Hessa gishshi ta intes xaafidayssi inte nuusu ay mala ammanetizaytakone inte intena Xoossa sintthan beyana malape attin qohidade gishshine qohetidade gishshi gaada gidenna.
13 Esto nos anima en gran manera. Además de este ánimo, nos alegró ver cuán feliz estaba Tito porque ustedes le dieron fortaleza.
Nuni minetidayssafe bollara Titosay demmida ufayssan daro ufa7etidosu. Nuni ufa7ettidayka inte wurikka Titosa mintthethida gishshine iza wozina shempisida gishshiko.
14 Me enorgullecí de ustedes al hablar con él, y no me defraudaron. Así como todas las demás cosas que les digo son verdaderas, mis elogios sobre ustedes hacia Tito resultaron ser verdaderos también.
Tani intenan ceeqetizayssa kase Titosas yoota woththadis. Inteka tana yeelasibeykista. Wuriso wode ta intes tuma xalala yootashe dayss. Hessika nuni inte gishshi Titosas yootida yooy tumu gidi ammanettides.
15 Él se preocupa por ustedes aún más al recordar que ustedes hicieron todo lo que él les pidió y lo recibieron con mucho respeto.
Inte wurikka azazetizayta gididayssane yashatethanine kokorishe inte iza mokki ekkidayssa Titosay qopi ekkidi izi intena siiqizayssas zaway baawa.
16 Me siento muy feliz de poder confiar plenamente en ustedes.
Taka wurso baggara intenan ammanetanas danda7ida gishshi ta daro ufa7istadis.

< 2 Corintios 7 >