< 2 Corintios 5 >

1 Sabemos que cuando esta “tienda de campaña” terrenal en la que vivimos sea derribada, tenemos una casa preparada por Dios, no hecha por manos humanas. Es eterna, y está en el cielo. (aiōnios g166)
اَپَرَمْ اَسْماکَمْ ایتَسْمِنْ پارْتھِوے دُوشْیَرُوپے ویشْمَنِ جِیرْنے سَتِیشْوَرینَ نِرْمِّتَمْ اَکَرَکرِتَمْ اَسْماکَمْ اَنَنْتَکالَسْتھایِ ویشْمَیکَں سْوَرْگے وِدْیَتَ اِتِ وَیَں جانِیمَح۔ (aiōnios g166)
2 Suspiramos en nuestro anhelo por esto, deseando con ansias ser vestidos de este nuevo hogar celestial.
یَتو ہیتوریتَسْمِنْ ویشْمَنِ تِشْٹھَنْتو وَیَں تَں سْوَرْگِییَں واسَں پَرِدھاتُمْ آکانْکْشْیَمانا نِحشْوَسامَح۔
3 Cuando tengamos este vestido, ya no nos veremos desnudos.
تَتھاپِیدانِیمَپِ وَیَں تینَ نَ نَگْناح کِنْتُ پَرِہِتَوَسَنا مَنْیامَہے۔
4 Aunque estamos en esta “tienda” suspiramos, agobiados por esta vida. No deseamos tanto ser desvestidos de lo que nos ofrece esta vida, sino que ansiamos aquello con lo que seremos revestidos, para que lo mortal sea aplastado por la vida.
ایتَسْمِنْ دُوشْیے تِشْٹھَنَتو وَیَں کْلِشْیَمانا نِحشْوَسامَح، یَتو وَیَں واسَں تْیَکْتُمْ اِچّھامَسْتَنَّہِ کِنْتُ تَں دْوِتِییَں واسَں پَرِدھاتُمْ اِچّھامَح، یَتَسْتَتھا کرِتے جِیوَنینَ مَرْتْیَں گْرَسِشْیَتے۔
5 Dios mismo preparó todo esto para nosotros, y nos dio al Espíritu como garantía.
ایتَدَرْتھَں وَیَں یینَ سرِشْٹاح سَ اِیشْوَرَ ایوَ سَ چاسْمَبھْیَں سَتْیَنْکارَسْیَ پَنَسْوَرُوپَمْ آتْمانَں دَتَّوانْ۔
6 Por ello mantenemos la fe, sabiendo que aunque estamos en casa, con nuestros cuerpos físicos, estamos lejos del Señor.
اَتَایوَ وَیَں سَرْوَّدوتْسُکا بھَوامَح کِنْچَ شَرِیرے یاوَدْ اَسْمابھِ رْنْیُشْیَتے تاوَتْ پْرَبھُتو دُورے پْروشْیَتَ اِتِ جانِیمَح،
7 (Pues vivimos por la fe en el Señor, y no por vista).
یَتو وَیَں درِشْٹِمارْگے نَ چَرامَح کِنْتُ وِشْواسَمارْگے۔
8 Como les digo, estamos seguros, deseando estar lejos del cuerpo para poder estar en casa con el Señor.
اَپَرَنْچَ شَرِیرادْ دُورے پْرَوَسْتُں پْرَبھوح سَنِّدھَو نِوَسْتُنْچاکانْکْشْیَمانا اُتْسُکا بھَوامَح۔
9 Por eso nuestra meta, ya sea que estemos en nuestro cuerpo o no, es agradarle.
تَسْمادیوَ کارَنادْ وَیَں تَسْیَ سَنِّدھَو نِوَسَنْتَسْتَسْمادْ دُورے پْرَوَسَنْتو وا تَسْمَے روچِتُں یَتامَہے۔
10 Porque todos debemos comparecer ante el tribunal de Cristo. Y cada uno de nosotros recibirá lo que merece por lo que hayamos hecho en esta vida, ya sea bueno o malo.
یَسْماتْ شَرِیراوَسْتھایامْ ایکَیکینَ کرِتاناں کَرْمَّناں شُبھاشُبھَپھَلَپْراپْتَیے سَرْوَّیسْمابھِح کھْرِیشْٹَسْیَ وِچاراسَنَسَمُّکھَ اُپَسْتھاتَوْیَں۔
11 Sabiendo lo que es el temor al Señor, tratamos de convencer a otros. Para Dios es claro lo que somos, y espero que esté claro en sus mentes también.
اَتَایوَ پْرَبھو رْبھَیانَکَتْوَں وِجْنایَ وَیَں مَنُجانْ اَنُنَیامَح کِنْچیشْوَرَسْیَ گوچَرے سَپْرَکاشا بھَوامَح، یُشْماکَں سَںویدَگوچَرےپِ سَپْرَکاشا بھَوامَ اِتْیاشَںسامَہے۔
12 Una vez más, no intentamos hablar bien de nosotros mismos, sino que tratamos de darles a ustedes la oportunidad de que se sientan orgullosos de nosotros, a fin de que puedan responderle a los que se enorgullecen de lo exterior y no de lo interior.
اَنینَ وَیَں یُشْماکَں سَنِّدھَو پُنَح سْوانْ پْرَشَںسامَ اِتِ نَہِ کِنْتُ یے مَنو وِنا مُکھَیح شْلاگھَنْتے تیبھْیَح پْرَتْیُتَّرَدانایَ یُویَں یَتھاسْمابھِح شْلاگھِتُں شَکْنُتھَ تادرِشَمْ اُپایَں یُشْمَبھْیَں وِتَرامَح۔
13 Si estamos “locos” es por Dios. Si somos sensatos, es por ustedes.
یَدِ وَیَں ہَتَجْنانا بھَوامَسْتَرْہِ تَدْ اِیشْوَرارْتھَکَں یَدِ چَ سَجْنانا بھَوامَسْتَرْہِ تَدْ یُشْمَدَرْتھَکَں۔
14 El amor de Cristo nos obliga, porque estamos completamente seguros de que él murió por todos y así todos murieron.
وَیَں کھْرِیشْٹَسْیَ پْریمْنا سَماکرِشْیامَہے یَتَح سَرْوّیشاں وِنِمَیینَ یَدْییکو جَنومْرِیَتَ تَرْہِ تے سَرْوّے مرِتا اِتْیاسْمابھِ رْبُدھْیَتے۔
15 Cristo murió por todos para que ya no vivieran para sí mismos, sino para él, quien murió y resucitó para ellos.
اَپَرَنْچَ یے جِیوَنْتِ تے یَتْ سْوارْتھَں نَ جِیوَنْتِ کِنْتُ تیشاں کرِتے یو جَنو مرِتَح پُنَرُتّھاپِتَشْچَ تَمُدِّشْیَ یَتْ جِیوَنْتِ تَدَرْتھَمیوَ سَ سَرْوّیشاں کرِتے مرِتَوانْ۔
16 De ahora en adelante ya no miramos a nadie desde el punto de vista humano. Aunque una vez vimos a Cristo de esta manera, ya no lo hacemos.
اَتو ہیتورِتَح پَرَں کوپْیَسْمابھِ رْجاتِتو نَ پْرَتِجْناتَوْیَح۔ یَدْیَپِ پُورْوَّں کھْرِیشْٹو جاتِتوسْمابھِح پْرَتِجْناتَسْتَتھاپِیدانِیں جاتِتَح پُنَ رْنَ پْرَتِجْنایَتے۔
17 Por eso todo el que está en Cristo es un nuevo ser. ¡Lo viejo ya se ha ido y ha llegado lo nuevo!
کینَچِتْ کھْرِیشْٹَ آشْرِتے نُوتَنا سرِشْٹِ رْبھَوَتِ پُراتَنانِ لُپْیَنْتے پَشْیَ نِکھِلانِ نَوِینانِ بھَوَنْتِ۔
18 Dios lo hizo transformándonos de enemigos en amigos por medio de Cristo. Dios nos encomendó este mismo trabajo de convertir a sus enemigos en sus amigos.
سَرْوَّنْچَیتَدْ اِیشْوَرَسْیَ کَرْمَّ یَتو یِیشُکھْرِیشْٹینَ سَ ایواسْمانْ سْوینَ سارْدّھَں سَںہِتَوانْ سَنْدھانَسَمْبَنْدھِییاں پَرِچَرْیّامْ اَسْماسُ سَمَرْپِتَواںشْچَ۔
19 Porque Dios estaba en Cristo trayendo al mundo de regreso de la hostilidad a la amistad con él, sin contar sus pecados, y dándonos este mensaje para convertir a sus enemigos en sus amigos.
یَتَح اِیشْوَرَح کھْرِیشْٹَمْ اَدھِشْٹھایَ جَگَتو جَنانامْ آگاںسِ تیشامْ رِنَمِوَ نَ گَنَیَنْ سْوینَ سارْدّھَں تانْ سَںہِتَوانْ سَنْدھِوارْتّامْ اَسْماسُ سَمَرْپِتَواںشْچَ۔
20 De modo que somos embajadores de Cristo, como si él rogara por nosotros: “Por favor, vuelvan a él y sean sus amigos”
اَتو وَیَں کھْرِیشْٹَسْیَ وِنِمَیینَ دَوتْیَں کَرْمَّ سَمْپادَیامَہے، اِیشْوَرَشْچاسْمابھِ رْیُشْمانْ یایاچْیَتے تَتَح کھْرِیشْٹَسْیَ وِنِمَیینَ وَیَں یُشْمانْ پْرارْتھَیامَہے یُویَمِیشْوَرینَ سَنْدھَتَّ۔
21 Dios hizo que Jesús, quien nunca pecó, experimentara las consecuencias del pecado para que nosotros pudiéramos tener un carácter recto, así como Dios es recto.
یَتو وَیَں تینَ یَدْ اِیشْوَرِییَپُنْیَں بھَوامَسْتَدَرْتھَں پاپینَ سَہَ یَسْیَ جْناتییَں ناسِیتْ سَ ایوَ تیناسْماکَں وِنِمَیینَ پاپَح کرِتَح۔

< 2 Corintios 5 >