< 2 Corintios 1 >

1 Esta carta viene de parte de Pablo, apóstol de Jesucristo, conforme a la voluntad de Dios, y de parte de Timoteo, nuestro hermano. Es enviada a la iglesia de Dios en Corinto, así como a todo el pueblo de Dios que está por toda la región de Acaya.
Xoossa shene mala Yesus Kiristoosas kitetida Phawulosapene nu isha Xiinttossape Qoronttosen diza Xoossa woosa keetheys qasseka Akaya biittan ammaniza kumetha asas.
2 Reciban gracia y paz de Dios, nuestro Padre, y del Señor Jesucristo.
Nu Aawa Xoossafe Goda Yesus Kiristoossape kiyatethine saroy intes gido.
3 ¡Alaben a Dios, el padre de nuestro Señor Jesucristo! Él es el Padre misericordioso, y Dios de toda consolación.
Maariza Aawasine wursika mintthethiza nu Goda Yesus Kiristoossa Aawas Xoossas galatay gido.
4 Él nos consuela en todas nuestras aflicciones, para que podamos consolar también a otros con el consuelo que recibimos de Dios.
Nuka nu baggara Xoossafe demmida minotethan metotetizayta mintthethanas danda7ana mala nu meton izi nuna mintthethees.
5 Cuanto más participamos de los sufrimientos de Cristo, tanto más abundante es el consuelo que recibimos de él.
Kiristoosa waayey nu bolla daridaysa mala nuusika Kirstoossa baggara mintthethoy darees.
6 Si estamos angustiados, es para su consuelo y salvación. Si estamos siendo consolados, es para consuelo de ustedes, que los ayuda a soportar con paciencia los mismos sufrimientos que nosotros padecemos.
Nu meton inte atotethine minoteth demmista. Nuni metotishin qasse inteka kase ekida metoza mala gencci ekkid ministandista.
7 Confiamos en gran manera en ustedes, sabiendo que así como participan de nuestros sufrimientos, también participan de nuestro consuelo.
Nu meto inte nunara shaaki ekkida mala nunaraka inte ministanaysa nuni eriza gishshi nuusi inte bolla diza ufays gitako.
8 Hermanos y hermanas, no les ocultaremos los problemas que tuvimos en Asia. Estábamos tan agobiados que temíamos no tener las fuerzas para continuar, tanto así que dudábamos de que pudiéramos salir con vida.
Ta ishato Isiya biittan nu bolla gakida meto gishshi inte erana mala nu koyoos. He nu bolla gakida metozi nu tokkanape deexo gidida gishshi hayqontta paxxa daana giidi qopibeyko.
9 De hecho, era como una sentencia de muerte dentro de nosotros. Esto nos sirvió para dejar de depender de nosotros mismos y comenzar a confiar en Dios, quien levanta a los muertos.
Adafeka nuus nu bolla hayqo piriday piirdetida milatides; Hess wurikka nu bolla gakkida gaasoy nuni hayqidayta dentthiza Xoossan ammanetanassafe attin nu woliqan ammanetontta mala hanides.
10 Él nos salvó de la muerte, y pronto lo hará otra vez. Tenemos plena confianza en que Dios seguirá salvándonos.
Izi nuna hessa mala qopontta hayqope ashides. Ha7ika wodepeka izi nuna ashanaysa nu amanetosu.
11 Ustedes nos ayudan con sus oraciones. De este modo, muchos agradecerán a Dios por la bendición que Dios nos dará en respuesta a las oraciones de muchos.
Inteka nuna inte woossan madite. Daro asa woossan nuusu imetida imotasine nu gishshi daroti Xoossa galatetes.
12 Nos enorgullecemos en el hecho—y nuestra conciencia lo confirma—de que hemos actuado de manera apropiada con las personas, especialmente con ustedes. Hemos seguido los principios de Dios de santidad y sinceridad, no conforme a la sabiduría mundanal, sino por la gracia de Dios.
Histiko nu ceqeteth hayssa malako. Ha alamezan harapeka intesara nusara diza gaytotethan, Xoossafe gidida geeshatethaninne suretethan nu deydayssa nu wozinay nuusu markatees. Hessika asa cinccatethan giddontta Xoossa kiiyatethanko.
13 Porque no escribimos ninguna cosa complicada que ustedes no puedan leer o comprender. Espero que ustedes al final entiendan,
Inte nababid eranas danda7ontta miishi nu intes xaafoko. Inte wursika nababid eranaysa nu erosu.
14 aunque ahora solo entiendan en parte, a fin de que cuando el Señor venga, ustedes estén orgullosos de nosotros, como nosotros de ustedes.
Inte nunan ceeqetizayssa mala nuka intenan ceeqetizayssa ha7i wurs erontta aggikoka Goda Yesusay simmi yiza gallas wursika erandista.
15 Como yo estaba tan seguro de su confianza en mí, hice planes para venir a visitarlos primero. Así ustedes se habrían beneficiado doblemente,
Tani hayssa shaaka eriza gishshi nam77uto inte go7etana mala koyro intena beyana qofadis.
16 pues iría desde donde están ustedes a Macedonia, y luego volvería desde Macedonia a donde ustedes nuevamente. Luego yo les habría pedido que me enviaran de camino a Judea.
Hessika ta kase maqedoniya bashe intena beyada Maqedoniyapeka simmashe inte achara adhada ta Yuda bishin inte tana maadana mala qopadisikoshin.
17 ¿Por qué cambié mi plan original? ¿Creen que tomo decisiones a la ligera? ¿Creen que cuando hago planes soy como cualquier persona del mundo que dice Sí y No al mismo tiempo?
Hayssi ta qofay intes ta lo7etha qopontta qofa milatizee? Woyko hanko dere asas dose gididayssatho taka issito ero ero qasseka akaye akaye giza milatizee?
18 Así como Dios es digno de confianza, cuando nosotros les damos nuestra palabra, no es Sí y No a la vez.
Xoossi ammanetida Xoossu gidida mala nu intes yootiza qalayka “Ee” giid “Akaye” gizaz gidena.
19 La verdad del Hijo de Dios, Jesucristo, fue anunciada a ustedes por medio de nosotros—Silvano, Timoteo y yo—y no fue Sí y No. ¡En Cristo la respuesta es definitivamente Sí!
Gaasoyka tana gidin woykko silasene Xiinttosa gidin nu intes sabakida Xoossa na Yesus Kiristossay “Eenne” “Akaye” gidena. Gido attin wurso wode izan “Ee” xalalay dees.
20 No importa cuántas promesas Dios haya hecho, en Cristo la respuesta siempre es Sí. Por él, respondemos diciendo Sí a la gloria de Dios.
Xoossafe imetida ufaysati wurikka “Ee” gididay izanko. Nuka iza baggara Xoossa bonchosu “Amini7i” gizay hessa gishshikko.
21 Él nos ha dado a nosotros y también a ustedes la fuerza para permanecer firmes en Cristo. Dios nos ha ungido,
Hessa gishshi inteka nunika Kiristoossan minni eqana malane ba oothos dooriday Xoossuko.
22 ha puesto su sello de aprobación sobre nosotros, y nos ha dado la garantía del Espíritu en nuestros corazones.
Nu izayta gididayssa erisanas ba matame nu bolla shoccidayne nu sintthafe demana miishshas ayana waseteth nu wozinan wothiday izako.
23 Pongo a Dios como mi testigo que la razón por la que decidí no ir a Corinto fue para no causarles dolor.
Tani Qoronttosa simmada inteko yoontta agiday intena mishisike gaadako qasse hessi tumu gidontta wordo gidiko Xoossi ta bolla markato.
24 El propósito de esto no es dictarles la manera en que deben relacionarse con Dios, sino porque queremos ayudarlos a tener una experiencia de gozo, porque es a través de la fe en Dios que permanecemos firmes.
Inte ammanon eqida gishshi intena ufaysanas nu intenara oothana attin inte ammano bolla godatanas gidena.

< 2 Corintios 1 >