< 1 Corintios 13 >

1 Si yo tuviera elocuencia en lenguas humanas—incluso en lenguas angelicales—pero no tengo amor, sería solo como un metal ruidoso o címbalo que resuena.
مَرْتْیَسْوَرْگِییاناں بھاشا بھاشَمانوہَں یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہِ وادَکَتالَسْوَرُوپو نِنادَکارِبھیرِیسْوَرُوپَشْچَ بھَوامِ۔
2 Si profetizara, si conociera todos los misterios y tuviera todo conocimiento, y si pudiera tener una fe tal que pudiera mover montañas, pero no tengo amor, entonces nada soy.
اَپَرَنْچَ یَدْیَہَمْ اِیشْوَرِییادیشاڈھْیَح سْیاں سَرْوّانِ گُپْتَواکْیانِ سَرْوَّوِدْیانْچَ جانِییاں پُورْنَوِشْواسَح سَنْ شَیلانْ سْتھانانْتَرِیکَرْتُّں شَکْنُیانْچَ کِنْتُ یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہْیَگَنَنِییَ ایوَ بھَوامِ۔
3 Si pudiera donar todo lo que poseo a los pobres, o si me sacrificara para ser quemado como mártir, y no tengo amor, entonces no habría logrado nada.
اَپَرَں یَدْیَہَمْ اَنَّدانینَ سَرْوَّسْوَں تْیَجییَں داہَنایَ سْوَشَرِیرَں سَمَرْپَیییَنْچَ کِنْتُ یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہِ تَتْسَرْوَّں مَدَرْتھَں نِشْپھَلَں بھَوَتِ۔
4 El amor es paciente y amable. El amor no es celoso. El amor no es jactancioso. El amor no es orgulloso.
پْریمَ چِرَسَہِشْنُ ہِتَیشِ چَ، پْریمَ نِرْدْویشَمْ اَشَٹھَں نِرْگَرْوَّنْچَ۔
5 El amor no actúa de manera inapropiada ni insiste en salirse con la suya. El amor no es contencioso ni guarda registro de los errores.
اَپَرَں تَتْ کُتْسِتَں ناچَرَتِ، آتْمَچیشْٹاں نَ کُرُتے سَہَسا نَ کْرُدھْیَتِ پَرانِشْٹَں نَ چِنْتَیَتِ،
6 El amor no se deleita en el mal, sino que se alegra en la verdad.
اَدھَرْمّے نَ تُشْیَتِ سَتْیَ ایوَ سَنْتُشْیَتِ۔
7 El amor nunca se rinde, sigue creyendo, mantiene la confianza, y espera con paciencia en todas las circunstancias.
تَتْ سَرْوَّں تِتِکْشَتے سَرْوَّتْرَ وِشْوَسِتِ سَرْوَّتْرَ بھَدْرَں پْرَتِیکْشَتے سَرْوَّں سَہَتے چَ۔
8 El amor nunca falla. Las profecías se acabarán. Las lenguas se callarán. El conocimiento se volverá inútil.
پْریمْنو لوپَح کَداپِ نَ بھَوِشْیَتِ، اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَں لوپْسْیَتے پَرَبھاشابھاشَنَں نِوَرْتِّشْیَتے جْنانَمَپِ لوپَں یاسْیَتِ۔
9 Porque nuestro conocimiento y nuestra comprensión profética están incompletos.
یَتوسْماکَں جْنانَں کھَنْڈَماتْرَمْ اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَمَپِ کھَنْڈَماتْرَں۔
10 Pero cuando esté completo, entonces lo que está incompleto desaparecerá.
کِنْتْوَسْماسُ سِدّھَتاں گَتیشُ تانِ کھَنْڈَماتْرانِ لوپَں یاسْیَنْتے۔
11 Cuando era un niño, hablaba como niño, pensaba como niño y razonaba como niño. Pero cuando crecí dejé atrás las cosas de niño.
بالْیَکالےہَں بالَ اِوابھاشے بالَ اِواچِنْتَیَنْچَ کِنْتُ یَووَنے جاتے تَتْسَرْوَّں بالْیاچَرَنَں پَرِتْیَکْتَوانْ۔
12 Ahora vemos como en un espejo con un reflejo borroso, pero entonces veremos cara a cara. Porque ahora solo tengo un conocimiento parcial, pero entonces conoceré por completo, tal como soy completamente conocido.
اِدانِیمْ اَبھْرَمَدھْییناسْپَشْٹَں دَرْشَنَمْ اَسْمابھِ رْلَبھْیَتے کِنْتُ تَدا ساکْشاتْ دَرْشَنَں لَپْسْیَتے۔ اَدھُنا مَمَ جْنانَمْ اَلْپِشْٹھَں کِنْتُ تَداہَں یَتھاوَگَمْیَسْتَتھَیواوَگَتو بھَوِشْیامِ۔
13 La confianza, la esperanza, y el amor duran para siempre, pero el más importante es el amor.
اِدانِیں پْرَتْیَیَح پْرَتْیاشا پْریمَ چَ تْرِینْییتانِ تِشْٹھَنْتِ تیشاں مَدھْیے چَ پْریمَ شْریشْٹھَں۔

< 1 Corintios 13 >