Salmos 65

1 Al maestro de coro. Salmo de David. Himno. A Ti, oh Dios, es debida la alabanza en Sión, y a Ti se han de cumplir los votos.

Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

2 A Ti, que oyes las plegarias, a Ti irá toda carne, a causa de los pecados.

Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

3 Prevalecen contra nosotros nuestras iniquidades, mas Tú las perdonas.

Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

4 Dichoso aquel a quien Tu elijas y atraigas, para que habite en tus atrios. Nos hartaremos de los bienes de tu casa y de la santidad de tu Templo.

Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

5 En tu justicia nos escuchas con estupendas señales, oh Dios salvador nuestro, esperanza de todos los confines de la tierra y de los más lejanos mares.

Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

6 Con tu fuerza consolidas los montes, revestido de poder.

Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

7 Sosiegas el furor de los mares, el estruendo de sus ondas y el tumulto de las naciones.

Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

8 Se estremecen ante tus portentos los que habitan los confines de la tierra. Tú llenas de alegría el Oriente y el Occidente.

Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

9 Has visitado la tierra, la has embriagado y colmado de riquezas. El río de Dios rebosa de aguas; Tú preparas sus trigales, aparejando la tierra,

Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

10 regando sus surcos, y allanando sus terrones; las ablandas con lluvias, y fecundas sus gérmenes.

Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

11 Coronas de benignidad el año, y tus huellas destilan grosura.

Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

12 Las praderas del desierto destilan, y los collados se visten de exultación.

Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

13 Llenos están los campos de rebaños, y los valles se cubren de mieses; se alegran y cantan.

Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.