San Lucas 16
1 Dijo también, dirigiéndose a sus discípulos: “Había un hombre rico, que tenía un mayordomo. Este le fue denunciado como que dilapidaba sus bienes.
फिरी यीशुए अपने चेलन अक होरि मिसाल दित्ती कि, “केन्ची अमीरेरो अक मुन्शी थियो, लोकेईं तैसेरी शकैइत तैसेरे मालिके सेइं लाई कि, ए तेरो माल बरबाद केरने लोरोए।
2 Lo hizo venir y le dijo: “¿Qué es eso que oigo de ti? Da cuenta de tu administración, porque ya no puedes ser mayordomo”.
मालिके तै कुजाव ते ज़ोवं, ‘एन कुने ज़ैन अवं तेरे बारे मां शुन्ने लोरोईं? सारो हिसाब-किताबे मां अज़ेरां बाद तू मेरो मुन्शी नईं रालो।’
3 Entonces el mayordomo se dijo dentro de sí mismo: “¿Qué voy a hacer, puesto que mi amo me quita la mayordomía? De cavar no soy capaz; mendigar me da vergüenza.
मुन्शे अपने दिले मां सोचू मेरो मालिक मेरे कम्मे करां मीं कढने लोरोए, मीं मज़दूरी भी न केरोए ते शर्मारेमारे भीख भी न मैग्गोए।
4 Yo sé lo que voy a hacer, para que, cuando sea destituido de la mayordomía, me reciban en sus casas”.
‘अवं ज़ानताईं कि, मीं कुन केरनूए इट्ठां कढनेरे बाद मीं लोक खुशी सेइं अपने घरे मां कबूल केरतन।’
5 Y llamando a cada uno de los deudores de su amo, dijo al primero: “¿Cuánto debes a mi amo?”
बस्सा तैनी अपने मालिकेरो अक कर्ज़दार तोपते, पेइले एक्की पुच़्छ़ू तीं कां मेरे मालिकेरे केत्रे रुपेइयेन?
6 Y él contestó: “Cien barriles de aceite”. Le dijo: “Aquí tienes tu vale; siéntate en seguida y escribe cincuenta”.
तैनी जुवाब दित्तो, ज़ैतूनेरे तेलेरे 100 पींपां केरि कीमते, तैनी ज़ोवं इना रां तेरां काकलां, ते बिश्तां 50 पींपे बना।
7 Luego dijo a otro: “Y tú, ¿cuánto debes?” Este le dijo: “Cien medidas de trigo”. Le dijo: “Aquí tienes tu vale, escribe ochenta”.
फिरी तैनी मुन्शे होरि सेइं ज़ोवं, ‘तीं कां केत्रो कर्ज़ोए?’ तैनी ज़ोवं, ‘गेहुं केरि 100 बोरी,’ तैनी ज़ोवं, ‘यां काकलां ते बिश्तां 80 लिखी।’
8 Y alabó el señor al inicuo mayordomo, porque había obrado sagazmente. Es que los hijos del siglo, en sus relaciones con los de su especie, son más listos que los hijos de la luz. (aiōn g165)
मालिके तैस बेईमान मुन्शेरी तारीफ़ की, एल्हेरेलेइ कि तैनी बेड़ि च़लैकी सेइं कम कियेरू थियूं। किजोकि इस दुनियारे लोक अपने लोकन सेइं सौदो केरनो परमेशरेरे लोकन करां बड़े हुशारी सेइं केरतन। (aiōn g165)
9 Por lo cual Yo os digo, granjeaos amigos por medio de la inicua riqueza para que, cuando ella falte, os reciban en las moradas eternas. (aiōnios g166)
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि दौलत खर्च़ केरतां इस दुनियारे लोकन दोस्त बनाथ, तुसन मरनेरां बाद हमेशारू घर मैलनूए। (aiōnios g166)
10 El fiel en lo muy poco, también en lo mucho es fiel; y quien en lo muy poco es injusto, también en lo mucho es injusto.
ज़ै थोड़े ज़ेरे मां इमानदेरी सेइं रहते ते हछे मां भी ईमानदार रहते। ज़ै थोड़े करां थोड़े मां भी बेइमाने तै हछ्छे मां भी बेइमाने।
11 Si, pues, no habéis sido fieles en la riqueza inicua, ¿quién os confiará la verdadera?
बस्सा अगर तुस बेइमानेरे धन दौलती मां ईमानदार न भोए, त अपनि सच़्च़ी दौलत ज़ै स्वर्गे मां आए, कौन तुश्शे हवाले केरेलो?
12 Y si en lo ajeno no habéis sido fieles, ¿quién os dará lo vuestro?”.
अगर तुसेईं होरि केरे माले मां ईमानदार न भोए, त ज़ै तुश्शो अपनो माले कौन तुसन देलो?
13 “Ningún servidor puede servir a dos amos, porque odiará al uno y amará al otro, o se adherirá al uno y despreciará al otro; no podéis servir, a Dios y a Mammón”.
कोई नौकर दूई मालिकां केरि सेवा एक्की वक्ते मां न केरि सके। न त एक्की सेइं दुश्मनी केरेलो ते होरि सेइं प्यार केरेलो, या एक्केरो बेनतां रालो त होरि न सुखालो। तुस परमेशरेरी ते दौलतरी, दुइयां केरि सेवा न केरि सकतथ।”
14 Los fariseos, amadores del dinero, oían todo esto y se burlaban de Él.
तैखन फरीसी लोक ज़ैना दौलतरे लालच़ी थिये, एन गल्लां शुन्तां यीशुएरी हासी बनाने लगे।
15 Díjoles entonces: “Vosotros sois los que os hacéis pasar por justos a los ojos de los hombres, pero Dios conoce vuestros corazones. Porque lo que entre los hombres es altamente estimado, a los ojos de Dios es abominable.
यीशु तैन जो ज़ोवं, “तुस तैना आथ ज़ैना लोकन मां अपनो आप बड़ो धर्मी हिरातन। पन परमेशर तुश्शे दिलेरी हालत ज़ानते किजोकि ज़ै चीज़ लोकां केरे लेइ बड़ी बड्डीए ते तै परमेशरेरी नज़री मां भिट्टी आए।”
16 La Ley y los profetas llegan hasta Juan; desde ese momento el reino de Dios se está anunciando, y todos le hacen fuerza.
“मूसेरे कानून ते नेबी केरि गल्लां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले तगर रेइ, ते फिरी परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनाने लगे ते हर कोई तैस मां दाखल भोनेरी बड़ी कोशिश केरने लगोरेन।
17 Pero es más fácil que el cielo y la tierra pasen, y no que se borre una sola tilde de la Ley.
पन धरती अम्बर टेली गालू पन परमेशरेरे कानूने मरां अक बिंदी भी न मिटेली।
18 Cualquiera que repudia a su mujer y se casa con otra, comete adulterio; y el que se casa con una repudiada por su marido, comete adulterio”.
ज़ै कोई अपनि कुआन्श शैरतां होरि सेइं ड्ला बनाते तै तैस सेइं बदमाशी केरते ते ज़ै शैरोरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाते तै भी बदमाशी केरते।”
19 “Había un hombre rico, que se vestía de púrpura y de lino fino, y banqueteaba cada día espléndidamente.
“अक मैन्हु बड़ो अमीर थियो, ते तै बैंगनी लिगड़ां लातो थियो, ते बड़ां माघो लिगड़ां लातो थियो। ते रोज़ एश अशरती मां मसत रातो थियो।
20 Y un mendigo, llamado Lázaro, se estaba tendido a su puerta, cubierto de úlceras,
अक बड़ो गरीब मैन्हु ज़ेसेरू नवं लाज़र थियूं, तैसेरे दारे कां एन्तां रखोरो थियो, तैसेरी सारी जान खेराड़ेइं सेइं भेरतां थी।
21 y deseando saciarse con lo que caía de la mesa del rico, en tanto que hasta los perros se llegaban y le lamían las llagas.
तै चातो थियो, कि अमीर मैनेरे टुकेइं सेइं अपनू पेट भेरि, पन तैड़ी कुतरां एइतां थियां ते तैना तैसरां खेरड़ां भी च़टतां थियां।
22 Y sucedió que el pobre murió, y fue llevado por los ángeles al seno de Abrahán. También el rico murió, y fue sepultado.
फिरी एरू भोवं कि तै गरीब लाज़र मेरि जेव स्वर्गदूतेईं तै छ़ुइतां अब्राहमे कां पुज़व, ते अमीर मैन्हु भी मेरि जेव ते तै दैब्बी छ़ड्डो।
23 Y en el abismo, levantó los ojos, mientras estaba en los tormentos, y vio de lejos a Abrahán con Lázaro en su seno. (Hadēs g86)
ज़ैखन तैनी पातालेरे दुखे मां अपनि एछ़्छ़ी घैड़ी? त दूरेरां तैनी अब्राहम ते तैस कां नेड़े लाज़र लाव। (Hadēs g86)
24 Y exclamó: “Padre Abrahán, apiádate de mí, y envía a Lázaro para que, mojando en el agua la punta de su dedo, refresque mi lengua, porque soy atormentado en esta llama”.
तै चिन्डां मैरतां ज़ोने लगो, ‘ए बाजी अब्राहम मीं पुड़ दया केर, एस लाज़रे भेज़ ते ए अपनि अंग्लोई पैनी सेइं सेलतां मेरे ज़िभी पुड़ लाए, किजोकि अवं अग्गी मां तड़फने लोरोईं।’
25 Abrahán le respondió: “Acuérdate, hijo, que tú recibiste tus bienes durante tu vida, y así también Lázaro los males. Ahora él es consolado aquí, y tú sufres.
पन अब्राहमे ज़ोवं, ‘मट्ठां याद केर तीं त अपनि जवेंनी मां सब रोड़ी चीज़ां मैल्ली ते इस लाज़रे सिर्फ बुरी चीज़ां मैल्ली, पन ए हुन्ना इड़ी आरामे मांए ते तू तकलीफी मां आस।
26 Por lo demás, entre nosotros y vosotros un gran abismo ha sido establecido, de suerte que los que quisiesen pasar de aquí a vosotros, no lo podrían; y de allí tampoco se puede pasar hacia nosotros”.
ते एन गल्लां केरे अलावा इश्शे ते तुश्शे मझ़ाटे अक बड्डी खाईए, ताके ज़ै कोई पार गानू चाए न गेइ सखे ते ज़ै वार एजनू चाए न एज्जी सखे।’
27 Respondió: “Entonces te ruego, padre, que lo envíes a la casa de mi padre,
तैनी मैने ज़ोवं, ए बाजी अब्राहम, अवं ज़ोवले हथ केरतां ज़ोताईं कि, तू लाज़रे दुनियाई मां मेरे बाजी केरे घरे भेज़।
28 porque tengo cinco hermanos, para que les dé testimonio, a fin de que no vengan, también ellos, a este lugar de tormentos”.
तैड़ी मेरे पंच़ ढ्ला आन ते तै तैन हदायत दे कि, एरू न भोए ते तैना भी इस अग्गी मां एजन।
29 Abrahán respondió: “Tienen a Moisés y a los profetas; que los escuchen”.
पन अब्राहमे तैस ज़ोवं, ‘तैन केरि हदायतरे लेइ तैन कां मूसेरो कानूने ते नेबी केरि किताबां त आन तैना तैन शुनन् ते मनन्।’
30 Replicó: “No, padre Abrahán; pero si alguno de entre los muertos va junto a ellos, se arrepentirán”.
तैनी मैने ज़ोवं, ‘नईं ए बाजी अब्राहम अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना ज़रूर पापन करां मन फिराले।’
31 Él, empero, le dijo: “Si no escuchan a Moisés y a los profetas, no se dejarán persuadir, ni aun cuando alguno resucite de entre los muertos”.
पन अब्राहम तैस सेइं ज़ोवं, ‘अगर तैना मूसेरी ते नेबी केरि न शुनी ते अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो भोइतां गाए त तैना तैसेरू भी याकीन न केरेले।’”
