< Sabuurradii 120 >

1 Anigoo cidhiidhi ku jira ayaan Rabbiga u qayshaday, Oo isna wuu ii jawaabay.
Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
2 Rabbiyow, naftayda ka samatabbixi bushimo been sheega, Iyo carrab khiyaano badan.
HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
3 Carrabka khiyaanada badanow, bal maxaa lagu siin doonaa? Oo maxaa kaloo laguu samayn doonaa?
Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
4 Adoo ah sida ku xoog badan oo fallaadhihiisa afaysan, Kuwaas oo wata dhuxulo geed rotem la yidhaahdo.
Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
5 Anaa hoogay, waayo, Mesheg baan qariib ku noqday, Oo waxaan dhex degay teendhooyinkii Qedaar!
Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
6 Naftaydu waxay wakhti dheer la degganayd Mid nabadda neceb.
Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
7 Waxaan ahay mid nabad jecel, Laakiinse kolkii aan hadlo, iyagu waa kuwa dagaal jecel.
Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.

< Sabuurradii 120 >