< Sabuurradii 107 >

1 Rabbiga ku mahadnaqa, waayo, isagu waa wanaagsan yahay, Oo naxariistiisuna weligeedba way sii waartaa.
Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!
2 Kuwa Rabbigu soo furtay sidaas ha yidhaahdeen, Waana kuwa uu isagu ka soo furtay gacantii cadowga,
Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario
3 Oo uu ka soo ururiyey dalalka, Xagga bari, iyo xagga galbeed, Xagga woqooyi, iyo xagga koonfureedba.
e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.
4 Waxay dhex wareegi jireen cidlada iyo jid lamadegaan ah, Mana ay helin magaalo ay degaan.
Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.
5 Way gaajoodeen, wayna harraadeen, Oo naftoodiina way ku dhex taag darnaatay.
Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.
6 Markaasay Rabbiga u qayshadeen iyagoo dhibban, Oo isna wuu ka samatabbixiyey dhibaatooyinkoodii.
Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.
7 Oo weliba wuxuu iyagii ku hoggaamiyey jid toosan, Si ay u tagaan magaalo ay degaan.
Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.
8 Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!
9 Waayo, isagu wuxuu dhergiyaa nafta aad wax u doonaysa, Oo nafta gaajaysanna wuxuu ka dhergiyaa wanaagga.
Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.
10 Kuwii dhex fadhiyey gudcurkii iyo hooskii dhimashada, Oo ku xidhnaa dhibaatada iyo birta,
Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,
11 Waxay ku caasiyoobeen erayadii Ilaah, Oo waxay fududaysteen taladii Ilaaha ugu sarreeya,
perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;
12 Sidaas daraaddeed ayuu qalbigoodii daal ku soo dejiyey, Wayna dheceen, mid iyaga caawiyaana ma jirin.
ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.
13 Markaasay Rabbiga u qayshadeen iyagoo dhibban, Oo isna wuu ka badbaadiyey dhibaatooyinkoodii.
Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;
14 Wuxuu ka soo dhex bixiyey gudcurkii iyo hooskii dhimashada, Silsiladihii ku xidhnaana wuu kala jejebiyey.
li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.
15 Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!
16 Waayo, irdihii naxaasta ahaa wuu kala jejebiyey, Qataarradii birta ahaana wuu burburiyey.
Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.
17 Nacasyadu waxay u dhibban yihiin xadgudubkooda aawadiis, Iyo xumaatooyinkooda aawadood.
Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.
18 Naftoodu waxay nacdaa cunto kasta, Oo waxay ku soo dhowaadaan irdaha dhimashada.
L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.
19 Markaasay Rabbiga u qayshadaan iyagoo dhibban, Oo isna wuxuu ka soo badbaadiyaa dhibaatooyinkooda.
Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.
20 Wuxuu soo diraa eraygiisa, wuuna bogsiiyaa iyaga, Oo wuxuu ka samatabbixiyaa halligaaddooda.
Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.
21 Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!
22 Iyagu allabariga mahadnaqidda ha bixiyeen, Oo shuqulladiisa gabay ha ku sheegeen.
Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!
23 Kuwa badda doonniyaha ku mara, Oo shuqulkooda ku sameeya biyaha badan,
Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;
24 Kuwaasu waxay arkaan Rabbiga shuqulladiisa, Iyo yaababkiisa moolka ku jira.
essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.
25 Waayo, wuxuu amraa oo kiciyaa dabaysha duufaanka, Taas oo kor u qaadda hirarka badda.
Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.
26 Waxay u kacaan xagga samada, oo haddana waxay hoos ugu soo dhacaan moolalka, Naftoodiina waxay ku dhalaashay dhibaato daraaddeed.
Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.
27 Hore iyo dib bay isaga daba noqdaan, oo sida nin sakhraan ah bay dhacdhacaan, Oo waxay sameeyaan ayay garan waayaan.
Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.
28 Markaasay Rabbiga u qayshadaan iyagoo dhibban, Oo isna wuxuu ka soo bixiyaa dhibaatooyinkooda.
Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.
29 Wuxuu dejiyaa duufaanka, Si ay hirarkiisu u xasillaan.
Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.
30 Way farxaan, maxaa yeelay, way xasilloon yihiin, Oo sidaasuu iyaga ku keenaa marsada ay doonayaan.
Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.
31 Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!
32 Iyagu ha ku sarraysiiyeen shirka dadka dhexdiisa, Oo ha ku ammaaneen fadhiga odayaasha.
Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!
33 Isagu webiyo wuxuu u beddelaa cidlo, Oo ilo biyo ahna wuxuu u beddelaa dhul oommane ah,
Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;
34 Oo dhul barwaaqaysanna wuxuu u beddelaa lamadegaan cusbo leh, Oo waana kuwa halkaas deggan xumaantooda aawadeed.
la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.
35 Cidlada wuxuu u beddelaa balli biyo ah, Oo dhul engeganna wuxuu u beddelaa ilo biyo ah.
Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.
36 Oo halkaasuu kuwa gaajaysan dejiyaa, Si ay u samaystaan magaalo ay degaan,
Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.
37 Oo ay beeraha u abuurtaan, oo ay beero canab ah u beertaan, Oo ay u helaan midho tiro badan.
Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.
38 Oo weliba iyaga wuu barakeeyaa, sidaas daraaddeed aad bay u tarmaan, Oo weliba uma uu oggolaado in xoolahoodu yaraadaan.
Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.
39 Oo haddana way sii dhinmaan, oo waxay la foororsadaan Dulmi iyo dhib iyo murug.
Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.
40 Amiirro wuxuu ku soo daayaa quudhsasho, Oo wuxuu ka dhigaa inay ku wareegaan cidlada aan jid lahayn.
Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;
41 Oo weliba kan baahanna dhibaatada ayuu ka sara mariyaa, Oo wuxuu u yeelaa qolooyin ah sidii adhi oo kale.
ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.
42 Kuwa qummanuna way arki doonaan, wayna ku farxi doonaan, Oo kolkaas xumaanta oo dhammu afkeeday xidhi doontaa.
Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.
43 Ku alla kii caqli lahu wuu dhawri doonaa waxyaalahan, Oo iyana way ka fiirsan doonaan Rabbiga naxariistiisa.
Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.

< Sabuurradii 107 >