Baroorashadii Yeremyaah 5

1 Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.

Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

2 Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.

Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

3 Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen

Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

4 Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.

Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

5 Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.

Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

6 Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.

Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.

7 Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.

Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

8 Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,

Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

9 Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.

Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

10 Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.

Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.

11 Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.

La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

12 Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.

La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

13 Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.

La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.

14 Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.

La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

15 Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.

Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.

16 Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!

Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

17 Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.

Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:

18 Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.

Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.

19 Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.

Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

20 Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?

Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

21 Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.

Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.

22 Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.

Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.