< Ayuub 3 >

1 Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
After this Job began speaking, cursing the day of his birth.
2 Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
He said,
3 Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
“Wipe out the day I was born, and the night when it was announced that a boy had been conceived.
4 Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
Turn that day to darkness. God above should not remember it. Don't let light shine on it.
5 Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
Take it back, darkness and death-shadow. A black cloud should overshadow it. It should be as terrifying as the darkness of an eclipse during the day.
6 Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
Blot out that night as if it never existed. Don't count it on the calendar. Don't let it have a day in any month.
7 Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
Let that night be childless, with no sounds of happiness heard.
8 Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
Those who place curses on certain days should curse it, those who have the power to raise Leviathan.
9 Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
Its early morning stars should stay dark. Looking for light, may none come, may it not see the glimmer of dawn
10 Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
for it did not shut my mother's womb to prevent me from seeing trouble.
11 Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
Why wasn't I stillborn? Why didn't I die at birth?
12 Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
Why was there a lap for me to lie on, or breasts for me to suck?
13 Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
For now I would be lying down in peace. I would be sleeping and at rest,
14 Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
along with the kings of this world and their officials whose palaces now lie in ruins,
15 Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
or with noblemen who collected gold and filled their houses with silver.
16 Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
Why wasn't I a miscarriage, buried in secret, a baby who never saw the light?
17 Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
There in the grave the wicked give no more trouble, and those whose strength is gone have their rest.
18 Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
There prisoners take it easy—they don't hear the commands of their oppressors.
19 Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
Both small and great are there, and slaves are freed from their masters.
20 Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
Why does God give life to those who are suffering, living bitterly miserable lives,
21 Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
those who are waiting for death that does not come and who are looking for death more desperately than hunting for treasure?
22 Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
They're so incredibly happy when the reach the grave!
23 Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
Why is light given to someone who doesn't know where they're going, someone God has fenced in?
24 Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
My groans are the bread I eat; my raging tears are the water I drink.
25 Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
For all that I feared has happened to me; everything that I dreaded has come upon me.
26 Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.
I have no peace, no quiet, no rest. All that comes is rage.”

< Ayuub 3 >