Psalmi 109

1 Načelniku godbe, psalm Davidov. O Bog hvale moje, ne delaj se gluhega.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;

2 Ker usta krivičnega in usta zvijačna so so odprla zoper mene; govorila so zoper mene z lažnjivim jezikom.

Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;

3 In z besedami sovražnimi so me obdali; pobijajo me po krivem.

Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.

4 Nasprotovali so mi za ljubezen mojo, s katero sem bil v molitvi,

Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.

5 Vračajoč mi hudo za dobro, in sovraštvo za ljubezen mojo.

Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

6 Daj mu krivičnega za gospoda, kateri mu naj nasprotujoč stoji na desni.

Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.

7 Ko pride pred sodbo, odide naj obsojen; in molitev njegova bodi mu v greh.

Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.

8 Malo bodi dnî njegovih; drugi dobodi službo njegovo.

Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.

9 Otroci njegovi bodijo sirote, in vdova žena njegova.

Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

10 In neprestano naj se klatijo in beračijo otroci njegovi, in iščejo naj miloščine iz krajev svojih zapuščenih.

Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.

11 Odrtnik naj zagrabi, karkoli ima, in tujci naj uplenijo delo njegovo.

Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.

12 Ne bodi mu nikogar, da mu dobroto pomolí, in ne bodi ga, da izkaže milost sirotam njegovim.

Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.

13 Pokončan bodi zarod njegov, v drugem rodu bodi izbrisano njih ime.

Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

14 V spominu bodi krivica očetov njegovih pri Gospodu; in greh matere njegove se ne izbriši.

Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.

15 Bodo naj vedno pred Gospodom, da iztrebi sè zemlje njih spomin.

Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;

16 Zato ker se ni domislil izkazovati milost, ampak preganjal je moža ubozega in potrebnega in žalujočega, da ga usmrti;

Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.

17 In želel je, da ga zadene prokletstvo, in ni se veselil blagoslova, temuč, da naj bode daleč od njega.

Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.

18 Da se obleče s prokletstvom, kakor z oblačilom svojim, in da vnide kakor voda vanj, in kakor olje v kosti njegove

Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.

19 Pridi mu, kakor sè suknjo naj se ogrinja, in kakor s pasom naj se opasuje z njim vedno.

Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.

20 To bodi plačilo nasprotujočih meni od Gospoda, in njih, kateri hudo govoré zoper dušo mojo.

Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

21 Ti pa, o Gospod, izkazuj mi milost zavoljo imena svojega, ker je dobra milost tvoja, reši me.

Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.

22 Ker ubožen sem in potreben, in srce moje je prebodeno sredi mene.

[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.

23 Kakor senca, ko se nagiblje, odhajati sem primoran; kakor kobilico me podé.

Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.

24 Kolena moja se šibé od posta, in meso moje hujša, ker je pošla debelost.

Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.

25 Vrhu tega sem jim jaz v zasramovanje; ko me vidijo, majó z glavo svojo.

Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.

26 Pomagaj mi, o Gospod, Bog moj, reši me po milosti svoji.

Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;

27 Spoznajo naj, da je ta roka tvoja, da si ti, Gospod, to storil.

Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.

28 Preklinjajo naj, ti blagoslavljaj; ko se osramoté, kateri so vstali, veseli se naj hlapec tvoj.

Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.

29 Z nečastjo naj se odenejo nasprotniki moji, in ogrnejo se naj kakor s plaščem sè sramoto svojo.

Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.

30 Slavil bodem močno z usti svojimi Gospoda, in sredi mnogih bodem ga hvalil.

Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;

31 Ker stoji na desni siromaku, da ga reši njih, ki mu odsojajo življenje.

Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.