Psalmi 109

1 Načelniku godbe, psalm Davidov. O Bog hvale moje, ne delaj se gluhega.

למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל תחרש׃

2 Ker usta krivičnega in usta zvijačna so so odprla zoper mene; govorila so zoper mene z lažnjivim jezikom.

כי פי רשע ופי מרמה עלי פתחו דברו אתי לשון שקר׃

3 In z besedami sovražnimi so me obdali; pobijajo me po krivem.

ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם׃

4 Nasprotovali so mi za ljubezen mojo, s katero sem bil v molitvi,

תחת אהבתי ישטנוני ואני תפלה׃

5 Vračajoč mi hudo za dobro, in sovraštvo za ljubezen mojo.

וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי׃

6 Daj mu krivičnega za gospoda, kateri mu naj nasprotujoč stoji na desni.

הפקד עליו רשע ושטן יעמד על ימינו׃

7 Ko pride pred sodbo, odide naj obsojen; in molitev njegova bodi mu v greh.

בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה׃

8 Malo bodi dnî njegovih; drugi dobodi službo njegovo.

יהיו ימיו מעטים פקדתו יקח אחר׃

9 Otroci njegovi bodijo sirote, in vdova žena njegova.

יהיו בניו יתומים ואשתו אלמנה׃

10 In neprestano naj se klatijo in beračijo otroci njegovi, in iščejo naj miloščine iz krajev svojih zapuščenih.

ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם׃

11 Odrtnik naj zagrabi, karkoli ima, in tujci naj uplenijo delo njegovo.

ינקש נושה לכל אשר לו ויבזו זרים יגיעו׃

12 Ne bodi mu nikogar, da mu dobroto pomolí, in ne bodi ga, da izkaže milost sirotam njegovim.

אל יהי לו משך חסד ואל יהי חונן ליתומיו׃

13 Pokončan bodi zarod njegov, v drugem rodu bodi izbrisano njih ime.

יהי אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם׃

14 V spominu bodi krivica očetov njegovih pri Gospodu; in greh matere njegove se ne izbriši.

יזכר עון אבתיו אל יהוה וחטאת אמו אל תמח׃

15 Bodo naj vedno pred Gospodom, da iztrebi sè zemlje njih spomin.

יהיו נגד יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם׃

16 Zato ker se ni domislil izkazovati milost, ampak preganjal je moža ubozega in potrebnega in žalujočega, da ga usmrti;

יען אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש עני ואביון ונכאה לבב למותת׃

17 In želel je, da ga zadene prokletstvo, in ni se veselil blagoslova, temuč, da naj bode daleč od njega.

ויאהב קללה ותבואהו ולא חפץ בברכה ותרחק ממנו׃

18 Da se obleče s prokletstvom, kakor z oblačilom svojim, in da vnide kakor voda vanj, in kakor olje v kosti njegove

וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו׃

19 Pridi mu, kakor sè suknjo naj se ogrinja, in kakor s pasom naj se opasuje z njim vedno.

תהי לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה׃

20 To bodi plačilo nasprotujočih meni od Gospoda, in njih, kateri hudo govoré zoper dušo mojo.

זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על נפשי׃

21 Ti pa, o Gospod, izkazuj mi milost zavoljo imena svojega, ker je dobra milost tvoja, reši me.

ואתה יהוה אדני עשה אתי למען שמך כי טוב חסדך הצילני׃

22 Ker ubožen sem in potreben, in srce moje je prebodeno sredi mene.

כי עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי׃

23 Kakor senca, ko se nagiblje, odhajati sem primoran; kakor kobilico me podé.

כצל כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה׃

24 Kolena moja se šibé od posta, in meso moje hujša, ker je pošla debelost.

ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן׃

25 Vrhu tega sem jim jaz v zasramovanje; ko me vidijo, majó z glavo svojo.

ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם׃

26 Pomagaj mi, o Gospod, Bog moj, reši me po milosti svoji.

עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך׃

27 Spoznajo naj, da je ta roka tvoja, da si ti, Gospod, to storil.

וידעו כי ידך זאת אתה יהוה עשיתה׃

28 Preklinjajo naj, ti blagoslavljaj; ko se osramoté, kateri so vstali, veseli se naj hlapec tvoj.

יקללו המה ואתה תברך קמו ויבשו ועבדך ישמח׃

29 Z nečastjo naj se odenejo nasprotniki moji, in ogrnejo se naj kakor s plaščem sè sramoto svojo.

ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם׃

30 Slavil bodem močno z usti svojimi Gospoda, in sredi mnogih bodem ga hvalil.

אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו׃

31 Ker stoji na desni siromaku, da ga reši njih, ki mu odsojajo življenje.

כי יעמד לימין אביון להושיע משפטי נפשו׃