< Filipljanom 2 >

1 A ko je torej kako opominjanje v Kristusu, ako kaka tolažba ljubezni, ako kaka sodeležnost Duha, ako kako usmiljenje in milovanje;
Jeśli więc [jest] jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i miłosierdzie;
2 Napolnite mi veselje, da ste zložni, imajoč isto ljubezen, ene duše, enih misli;
Dopełnijcie mojej radości, bądźcie tej samej myśli, mając tę samą miłość, [będąc] zgodni i jednomyślni;
3 Nič iz prepirljivosti ali ničemurnosti, nego po ponižnosti drug druzega više stavite od sebe.
Nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.
4 Ne glejte vsak na svoje, nego vsak tudi na to, kar je druzega.
Niech każdy dba nie [tylko] o to, co jego, ale i o to, co innych.
5 To mišljenje namreč bodi v vas, katero tudi v Kristusu Jezusu,
Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też [było] w Chrystusie Jezusie;
6 Kateri, dasì v podobi Božji, vendar ni smatral za rop biti Bogu enak;
Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież;
7 Nego samega sebe je izpraznil, vzel je nase podobo hlapčevo, postal človeku enak; in po obličji je bil najden za človeka;
Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi;
8 Ponižal se je postavši pokoren do smrti, smrti pa na križi.
A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
9 Za to je tudi Bog povišal ga in podelil mu ime nad vsa imena;
Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię;
10 Da se naj v imenu Jezusovem pripogiblje vsako koleno nebeščanov in Zemljanov in podzemljanov,
Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią.
11 In vsak jezik spoznava, da je Jezus Kristus Gospod v slavo Boga očeta.
I [aby] wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.
12 Za to, ljubljeni moji, kakor ste bili vsegdar poslušni, ne samo v pričujočnosti moji, nego sedaj mnogo bolj v nepričujočnosti moji, v strahu in trepetu vršite zveličanje svoje.
Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie.
13 Kajti Bog je, ki deluje v vas voljo in delovanje, kakor ga volja.
Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według [jego] upodobania.
14 Vse delajte brez godrnjanja in pomišljanja,
Wszystko czyńcie bez szemrania i sporów;
15 Da bodete brez pogreška in čisti, otroci Božji brez madeža, sredi rodú sključenega in spačenega, med katerimi se svetite kakor nebeške luči na svetu,
Abyście byli nienagannymi i niewinnymi dziećmi Bożymi, bez zarzutu pośród narodu złego i przewrotnego, wśród którego świecicie jak światła na świecie;
16 Držeč se besede življenja, na slavo meni za dan Kristusov, da nisem zastonj tekal in trudil se zastonj.
Zachowując słowo życia, abym mógł się chlubić w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno pracowałem.
17 Ali če se tudi darujem nad daritvijo in službo vere vaše, veselim se in vkup veselim z vami vsemi;
Lecz choćbym został złożony na ofiarę i w posłudze waszej wiary, raduję się i cieszę z wami wszystkimi.
18 Enako pa veselite se tudi vi in vkup veselite z menoj.
Z tego i wy radujcie się i cieszcie ze mną.
19 Upam pa v Gospodu Jezusu, da vam skoraj pošljem Timoteja, da bodem tudi jaz mirnega srca, ko zvem, kako je pri vas.
A mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza, abym został pocieszony, dowiedziawszy się, co się u was dzieje.
20 Nikogar namreč nimam enakodušnega, kateri bode pošteno skrbel, kako je pri vas;
Nie mam bowiem nikogo o równych [jemu] myślach, który by się szczerze troszczył o wasze sprawy.
21 Kajti vsi iščejo svojega, ne kar je Kristusa Jezusa;
Bo wszyscy szukają swego, a nie tego, co jest Jezusa Chrystusa.
22 Preskušenost pa poznate njegovo, da je, kakor otrok z očetom, z menoj služil za evangelj.
Wiecie zaś, że on jest wypróbowany, gdyż jak syn z ojcem, tak on wraz ze mną służył w ewangelii.
23 Tega torej upam poslati, ko izprevidim, kako je z menoj, precej.
Mam więc nadzieję, że poślę go do was, gdy tylko zobaczę, co dalej ze mną będzie.
24 Upam pa v Gospodu, da tudi sam skoraj pridem.
A mam ufność w Panu, że i sam wkrótce do was przybędę.
25 Potrebno se mi je pa zdelo poslati k vam Epafrodita, brata in sodelalca in sovojaka mojega, ter poslanca vašega in služabnika potrebe moje;
Uznałem też za konieczne posłać do was Epafrodyta, mego brata, współpracownika i współbojownika, a waszego wysłannika i sługę w moich potrzebach;
26 Kajti hrepenel je po vas vseh in trepetal, ker ste slišali, da je zbolel.
Ponieważ tęsknił za wami wszystkimi i bardzo się smucił, gdyż słyszeliście, że zachorował.
27 Kajti zbolel je bil blizu smrti; ali Bog se ga je usmilil, a ne njega samo, nego tudi mene, da bi ne imel težave čez težavo.
Rzeczywiście bowiem chorował tak, że był bliski śmierci. Lecz Bóg zmiłował się nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie doznawał smutku za smutkiem.
28 Hitreje torej sem ga poslal, da ga vidite zopet ter se veselite, in jaz bodem menj žalosten.
Dlatego tym pilniej posłałem go, abyście widząc go znowu, ucieszyli się, a ja żebym doznawał mniej smutku.
29 Sprejmite ga torej v Gospodu z vsem veseljem, in take imejte v čisli;
Przyjmijcie go więc w Panu z całą radością i miejcie takich w poszanowaniu;
30 Kajti zaradi dela Kristusovega se je bil približal smrti, v nemar pustivši življenje, da bi dopolnil pogrešek službovanja vašega proti meni.
Ponieważ dla sprawy Chrystusa bliski był śmierci, narażając swoje życie, aby dopełnić to, czego brakowało w waszej posłudze wobec mnie.

< Filipljanom 2 >