Jakob 4

1 Odkod vojske in bitve med vami? Ne odtod, od želj vaših, vojskujočih se v vaših udih?

Skąd wojny i walki wśród was? Czy nie z waszych żądz, które toczą bój w waszych członkach?

2 Poželite, a nimate; morite in želite iskreno, in ne morete doseči; borite se in vojskujete, a nimate, ker ne prosite;

Pożądacie, a nie macie, zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć. Toczycie wojny i walki, a nie macie, bo nie prosicie.

3 Prósite, a ne dobite, ker slabo prosite, da zapravljate v slah svojih.

Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, chcąc tym zaspokoić wasze żądze.

4 Prešestniki in prešestnice, ali ne veste, da je prijateljstvo sveta sovraštvo Božje? Kdor torej hoče biti svetu prijatelj, postane Bogu sovražnik.

Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.

5 Ali menite, da pismo prazno govori: Zavistno želi duh, ki se je vselil v nas?

Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda?

6 Daje pa večjo milost; zato pravi: "Bog se upira prevzetnim, ponižnim pa daje milost."

Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę.

7 Podložni torej bodite Bogu. Ustavljajte se hudiču, in bežal bode od vas;

Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.

8 Bližajte se Bogu, in bližal se vam bode. Očedite roke, grešniki, in očistite srca, omahljivci!

Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.

9 Čutite svoje gorjé in žalujte in jokajte; smeh vaš naj se izpreobrne v žalovanje, in radost v pobitost.

Ubolewajcie, smućcie się i płaczcie. Wasz śmiech niech się obróci w smutek, a radość w przygnębienie.

10 Ponižajte se pred Gospodom in povišal vas bode.

Uniżcie się przed Panem, a on was wywyższy.

11 Ne obrekujte se med seboj, bratje; kdor obrekuje brata, in sodi brata svojega, obrekuje postavo in sodi postavo; če pa sodiš postavo, nisi delalec postave, nego sodnik.

Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia brata i osądza brata, obmawia prawo i osądza prawo. Jeśli zaś osądzasz prawo, nie jesteś wykonawcą prawa, lecz sędzią.

12 Eden je postavodaj, ki more rešiti in pogubiti; ti kdo si, ki sodiš druzega?

Jeden jest prawodawca, który ma moc zbawić i zatracić. A ty kim jesteś, że osądzasz drugiego?

13 Dejte torej vi, ki pravite: Danes ali jutri bodemo potovali v to mesto, in bivali ondi eno leto in tržili in pridobivali;

A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro udamy się do tego miasta i zatrzymamy się tam przez rok, będziemy handlować i osiągniemy zyski;

14 Ki ne veste, kaj bode jutri; kakošno namreč je življenje vaše? Kajti hlap je, ki se malo časa prikaže, potem pa izgine;

Wy, którzy nie wiecie, co jutro [będzie]. Bo czymże jest wasze życie? Doprawdy jest parą, która pojawia się na krótko, a potem znika.

15 Mesto da govorite: Ako Bog hoče in bodemo živeli, bodemo tudi storili to ali ono.

Zamiast tego powinniście mówić: Jeżeli Pan zechce i będziemy żyli, zrobimy to lub owo.

16 Sedaj pa se ponašate v širokoustji svojem; vsako ponašanje táko je hudobno.

Teraz zaś przechwalacie się w waszej pysze. Wszelkie takie przechwalanie się jest złe.

17 Kdor torej zna dobro delati in ne dela, njemu je greh.

Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, popełnia grzech.