Psalmi 78
1 Pazljivo prisluhni, oh moje ljudstvo, k moji postavi, nagni svoja ušesa k besedam iz mojih ust.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Svoja usta bom odprl v prispodobi, izrekel bom temne govore od davnine,
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 ki smo jih slišali in poznali in so nam jih naši očetje povedali.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Ne bomo jih skrili pred njihovimi otroki, prikazujoč prihajajočemu rodu Gospodove hvalnice in njegovo moč ter njegova čudovita dela, ki jih je storil.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Kajti osnoval je pričevanje v Jakobu in določil postavo v Izraelu, ki jo je zapovedal našim očetom, da bi jo lahko naredili znano svojim otrokom,
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 da bi jih prihajajoči rod lahko spoznal, celó otroci, ki naj bi bili rojeni, ki naj bi vstali in jih oznanili svojim otrokom,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 da bi svoje upanje lahko usmerili v Boga in ne bi pozabili Božjih del, temveč bi se držali njegovih zapovedi
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 in bi ne bili kakor njihovi očetje, trmoglav in uporen rod, rod, ki svojega srca ni pravilno postavil in čigar duh z Bogom ni bil neomajen.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Efrájimovi otroci, ki so bili oboroženi in nosili loke, so se na dan bitke obrnili nazaj.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Niso ohranjali Božje zaveze in odklanjali so se ravnati po njegovi postavi
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 in pozabili so njegova dela in njegove čudeže, ki jim jih je pokazal.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Čudovite stvari je storil v očeh njihovih očetov v egiptovski deželi, na polju Coana.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Razdelil je morje, jih pripravil, da so prešli skozenj in storil je, da so vode stale kakor kup.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Tudi podnevi jih je vodil z oblakom in vso noč z ognjeno svetlobo.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Razklal je skale v divjini in jim dal piti kakor iz velikih globin.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Tudi vodne tokove je privedel iz skale in storil, da so vode tekle kakor reke.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 V divjini pa so še bolj grešili zoper njega z izzivanjem Najvišjega.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 V svojem srcu so skušali Boga z zahtevanjem jedi za svoje poželenje.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Da, govorili so zoper Boga; rekli so: »Ali Bog lahko oskrbi mizo v divjini?«
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Glej, udaril je skalo, da so pridrle vode in vodotoki so preplavili, ali lahko da tudi kruh? Ali za svoje ljudstvo lahko priskrbi meso?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Torej Gospod je to slišal in je bil ogorčen, tako je bil zoper Jakoba vžgan ogenj in tudi jeza je prišla zoper Izrael,
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 ker niso verovali v Boga in niso zaupali v njegovo rešitev duš,
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 čeprav je zapovedal oblakom od zgoraj in odprl vrata nebes
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 in je nanje deževal mano za jed ter jim dajal od nebeškega žita.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Človek je jedel hrano angelov. Poslal jim je mesa do sitosti.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Vzhodniku je velel, da zapiha na nebu in s svojo močjo je privedel južni veter.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Prav tako je nanje deževal meso kakor prah in operjeno perjad podobno kakor morski pesek.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 Dopustil jim je pasti v sredo njihovega tabora, okoli njihovih prebivališč.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Tako so jedli in bili popolnoma nasičeni, kajti izročil jim je njihovo lastno željo;
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 niso bili odvrnjeni od svoje želje. Vendar ko je bila njihova jed še v njihovih ustih,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 je nadnje prišel Božji bes in pokončal najdebelejše izmed njih in z udarcem zrušil izbrane Izraelove ljudi.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Kajti vsi ti so še vedno grešili in niso verovali zaradi njegovih čudovitih del.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Zato je njihove dneve použil v ničevosti in njihova leta v muki.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Ko jih je ubijal, potem so ga iskali in vrnili so se ter zgodaj poizvedovali za Bogom.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Spomnili so se, da je bil Bog njihova skala in vzvišeni Bog njihov odkupitelj.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Kljub temu so se mu prilizovali s svojimi usti in mu lagali s svojimi jeziki.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Kajti njihovo srce ni bilo popolnoma z njim niti niso bili neomajni v njegovi zavezi.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Toda on, ki je poln sočutja, je odpustil njihovo krivičnost in jih ni uničil. Da, svojo jezo je pogosto obrnil proč in ni razvnel vsega svojega besa.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Kajti spomnil se je, da so bili samo meso, veter, ki premine in ne prihaja ponovno.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Kako pogosto so ga dražili v divjini in ga žalostili v puščavi!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Da, obrnili so se nazaj in skušali Boga in omejevali Svetega Izraelovega.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Niso se spomnili njegove roke niti dneva, ko jih je osvobodil pred sovražnikom.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Kako je v Egiptu izvršil svoja znamenja in svoje čudeže na polju Coana
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 in njihove reke spremenil v kri in njihove potoke, da niso mogli piti.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Mednje je poslal številne vrste muh, ki so jih požirale in žabe, ki so jih uničevale.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Tudi njihov prirastek je dal gosenici in njihov trud leteči kobilici.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Njihove trte je uničil s točo in njihove egiptovske smokve z zmrzaljo.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Tudi njihovo živino je predal toči in njihove trope vročim strelam.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 S pošiljanjem zlih angelov mednje je nanje vrgel okrutnost svoje jeze, bes, ogorčenost in stisko.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Pripravil je pot svoji jezi, njihovi duši ni prizanesel pred smrtjo, temveč je njihovo življenje odstopil kužni bolezni
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 in udaril vsakega prvorojenca v Egiptu, njihovo glavno moč v Hamovih šotorih.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Toda svojemu lastnemu ljudstvu je storil, da gredo naprej kakor ovce in po divjini jih je usmerjal kakor trop.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Vodil jih je varno, tako da se niso bali, toda njihove sovražnike je preplavilo morje.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Privedel jih je do meje svojega svetišča, celo k tej gori, ki jo je pridobila njegova desnica.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Pred njimi je spodil tudi pogane in jim z mejno črto razdelil dediščino in Izraelovim rodovom storil, da prebivajo v svojih šotorih.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Kljub temu so skušali in dražili najvišjega Boga in se niso držali njegovih pričevanj,
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 temveč so se obrnili nazaj in postopali nezvesto kakor njihovi očetje. Obrnjeni so bili na stran kakor varljiv lok.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 Kajti s svojimi visokimi mesti so ga dražili do jeze in s svojimi rezanimi podobami so ga pripravili do ljubosumnosti.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Ko je Bog to slišal, je bil ogorčen in silno preziral Izraela,
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 tako da je zapustil bivališče v Šilu, šotorsko svetišče, ki ga je postavil med ljudmi
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 in svojo moč izročil v ujetništvo in svojo slavo v sovražnikovo roko.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Svoje ljudstvo je izročil meču in ogorčen je bil nad svojo dediščino.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Ogenj je použil njihove mladeniče in njihove mladenke niso bile omožene.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Njihovi duhovniki so padli pod mečem in njihove vdove niso pripravile objokovanja.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Potem se je Gospod prebudil kakor iz spanja in kakor mogočen človek, ki vzklika zaradi vina.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 Svoje sovražnike je udaril v njihove zadnje dele. Postavil jih je v neprestano grajo.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Poleg tega je odklonil Jožefovo šotorsko svetišče in ni izbral Efrájimovega rodu,
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 temveč je izbral Judov rod, goro Sion, ki jo je ljubil.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Svoje svetišče je zgradil kakor visoke palače, kakor zemljo, ki jo je utrdil na veke.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Poleg tega je izbral svojega služabnika Davida in ga vzel od ovčjih staj.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Od sledenja brejim ovcam z mladiči ga je privedel, da pase Jakoba, njegovo ljudstvo in Izraela, njegovo dediščino.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Tako jih je hranil glede na neokrnjenost svojega srca in jih usmerjal s spretnostjo svojih rok.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
