Psalmi 38

1 Oh Gospod, ne oštevaj me v svojem besu niti me ne karaj v svojem silnem nezadovoljstvu.

Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

2 Kajti tvoje puščice trdno tičijo v meni in tvoja roka me boleče pritiska.

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

3 Zaradi tvoje jeze na mojem mesu ni zdravja niti ni v mojih kosteh zaradi mojega greha nobenega počitka.

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

4 Kajti moje krivičnosti so presegle mojo glavo, kakor težko breme so zame pretežke.

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

5 Moje rane zaudarjajo in so okužene zaradi moje nespametnosti.

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

6 Zaskrbljen sem, silno sem sklonjen, ves dan hodim in žalujem.

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

7 Kajti moja ledja so napolnjena z gnusno boleznijo in zdravja ni na mojem mesu.

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

8 Slaboten sem in boleče zlomljen, vpil sem zaradi nemira v svojem srcu.

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

9 Gospod, pred teboj je vse moje hrepenenje in moje stokanje ni skrito pred teboj.

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

10 Moje srce trepeta, moja moč me zapušča. Glede svetlobe mojih oči, je tudi ta odšla od mene.

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

11 Moji ljubi in moji prijatelji stojijo daleč stran od moje rane in moji sorodniki stojijo daleč stran.

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

12 Tudi tisti, ki mi strežejo po življenju, zame postavljajo zanke in tisti, ki iščejo mojo bolečino, govorijo pogubne stvari in si ves dan domišljajo prevare.

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

13 Toda jaz, kakor gluh človek, nisem slišal in bil sem nem človek, ki ne odpira svojih ust.

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

14 Tako sem bil človek, ki ne sliši in v čigar ustih ni opominov.

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

15 Kajti vate zaupam, oh Gospod, ti boš uslišal, oh Gospod, moj Bog.

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

16 Kajti rekel sem: » Usliši me, da se ne bi sicer veselili nad menoj. Ko moje stopalo zdrsuje, se poveličujejo proti meni.«

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

17 Kajti pripravljen sem, da se zaustavim in moja bridkost je nenehno pred menoj.

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

18 Kajti oznanil bom svojo krivičnost, žalosten bom zaradi svojega greha.

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

19 Toda moji sovražniki so živi in oni so močni, in tisti, ki me krivično sovražijo, so pomnoženi.

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

20 Tudi tisti, ki vračajo zlo za dobro, so moji nasprotniki, ker sledim stvari, ki je dobra.

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

21 Ne zapusti me, oh Gospod. Oh moj Bog, ne bodi daleč od mene.

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

22 Podvizaj se, da mi pomagaš, oh Gospod, rešitev moje duše.

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!