Psalmi 2

1 Zakaj besnijo pogani in ljudstvo domišlja prazno stvar?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Kralji zemlje so se usmerili in vladarji se skupaj posvetujejo zoper Gospoda in zoper njegovega maziljenca, rekoč:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 »Pretrgajmo njihove vezi in odvrzimo njihove vrvi od sebe.«

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Tisti, ki sedi v nebesih, se bo smejal. Gospod jih bo imel v posmeh.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Potem jim bo govoril v svojem besu in jih nadlegoval v svojem bridkem nezadovoljstvu.

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 »Vendarle sem jaz postavil svojega kralja na svoji sveti gori Sion.«

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Oznanil bom odlok. Gospod mi je rekel: »Ti si moj Sin. Ta dan sem te rodil.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Zahtevaj od mene in dal ti bom pogane za tvojo dediščino in najbolj oddaljene kraje zemlje za tvojo posest.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Zdrobil jih boš z železno palico, raztreščil jih boš na koščke kakor lončarjevo posodo.«

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Zatorej bodite sedaj modri, oh vi kralji. Dajte se poučiti, vi sodniki zemlje.

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Gospodu služite s strahom in veselite se s trepetanjem.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Poljubite Sina, da ne bi bil jezen in ne izginete iz poti, ko je njegov bes le malo razvnet. Blagoslovljeni so vsi, ki svoje upanje položijo vanj.

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.