Psalmi 147

1 Hvalite Gospoda, kajti dobro je peti hvalnice našemu Bogu, kajti to je prijetno in hvala je ljubka.

Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.

2 Gospod je zgradil Jeruzalem; skupaj zbira Izraelove pregnance.

PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.

3 Ozdravlja potrte v srcu in povezuje njihove rane.

On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

4 Šteje število zvezd, vse jih kliče po njihovih imenih.

On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

5 Velik je naš Gospod in zelo močan, njegovo razumevanje je neskončno.

Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

6 Gospod dviguje krotke; zlobne podira k tlom.

PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.

7 Pojte Gospodu z zahvaljevanjem, našemu Bogu pojte hvalo na harfo,

Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

8 ki nebo pokriva z oblaki, ki za zemljo pripravlja dež, ki daje travi, da raste po gorah.

Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

9 On daje živali njeno hrano in mladim krokarjem, ki kličejo.

Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].

10 Ne razveseljuje se v moči konja. Ne veseli se človeških nog.

Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

11 Gospod se veseli tistih, ki se ga bojijo, tistih, ki upajo v njegovo usmiljenje.

PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

12 Hvali Gospoda, oh Jeruzalem, hvali svojega Boga, oh Sion.

Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.

13 Kajti utrjuje zapahe tvojih velikih vrat, tvoje otroke je blagoslovil znotraj tebe.

On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.

14 Na tvojih mejah daje mir in te nasičuje z najodličnejšo pšenico.

Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.

15 Svojo zapoved pošilja na zemljo; njegova beseda teče zelo naglo.

On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.

16 Sneg daje kakor volno, slano razsiplje kakor pepel.

On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.

17 Svoj led meče kakor koščke; kdo lahko obstane pred njegovim mrazom?

Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?

18 Razpošilja svojo besedo in jih topi; svojemu vetru povzroča, da piha in vodam, [da] tečejo.

Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.

19 Svojo besedo kaže Jakobu, svoje zakone in svoje sodbe Izraelu.

Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.

20 Z nobenim narodom ni tako postopal in glede njegovih sodb, jih oni niso spoznali. Hvalite Gospoda.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.