< Послание к Римлянам 12 >

1 Молю убо вас, братие, щедротами Божиими, представите телеса ваша жертву живу, святу, благоугодну Богови, словесное служение ваше,
Obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei, ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium vestrum.
2 и не сообразуйтеся веку сему, но преобразуйтеся обновлением ума вашего, во еже искушати вам, что есть воля Божия благая и угодная и совершенная. (aiōn g165)
Et nolite conformari huic saeculo, sed reformamini in novitate sensus vestri: ut probetis quae sit voluntas Dei bona, et beneplacens, et perfecta. (aiōn g165)
3 Глаголю бо благодатию давшеюся мне, всякому сущему в вас не мудрствовати паче, еже подобает мудрствовати: но мудрствовати в целомудрии, коемуждо якоже Бог разделил есть меру веры.
Dico enim per gratiam quae data est mihi, omnibus qui sunt inter vos: Non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem: et unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei.
4 Якоже бо во едином телеси многи уды имамы, уды же вси не тожде имут делание,
Sicut enim in uno corpore multa membra habemus, omnia autem membra non eumdem actum habent:
5 такожде мнози едино тело есмы о Христе, а по единому друг другу уди.
ita multi unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter alterius membra.
6 Имуще же дарования по благодати данней нам различна: аще пророчество, по мере веры:
Habentes autem donationes secundum gratiam, quae data est nobis, differentes: sive prophetiam secundum rationem fidei,
7 аще ли служение, в служении: аще учяй, во учении:
sive ministerium in ministrando, sive qui docet in doctrina,
8 аще утешаяй, во утешении: подаваяй, в простоте: предстояй, со тщанием: милуяй, с добрым изволением.
qui exhortatur in exhortando, qui tribuit in simplicitate, qui praeest in solicitudine, qui miseretur in hilaritate.
9 Любы нелицемерна: ненавидяще злаго, прилепляйтеся благому:
Dilectio sine simulatione: Odientes malum, adhaerentes bono:
10 братолюбием друг ко другу любезни: честию друг друга болша творяще:
charitatem fraternitatis invicem diligentes: Honore invicem praevenientes:
11 тщанием не лениви, духом горяще, Господви работающе.
Solicitudine non pigri: Spiritu ferventes: Domino servientes:
12 Упованием радующеся, скобри терпяще, в молитве пребывающе:
Spe gaudentes: In tribulatione patientes: Orationi instantes:
13 требованием святых приюбщающеся, страннолюбия держащеся:
Necessitatibus sanctorum communicantes: Hospitalitatem sectantes.
14 благословляйте гонящыя вы: благословите, а не клените.
Benedicite persequentibus vos: benedicite, et nolite maledicere.
15 Радоватися с радующимися, и плакати с плачущими.
Gaudete cum gaudentibus, flete cum flentibus:
16 Тожде друг ко другу мудрствующе. Не высокая мудрствующе, но смиренными ведущеся: не бывайте мудри о себе:
Idipsum invicem sentientes: Non alta sapientes, sed humilibus consentientes. Nolite esse prudentes apud vosmetipsos:
17 ни единому же зла за зло воздающе, промышляюще добрая пред всеми человеки.
Nulli malum pro malo reddentes: providentes bona non tantum coram Deo, sed etiam coram omnibus hominibus.
18 Аще возможно, еже от вас, со всеми человеки мир имейте.
Si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes:
19 Не себе отмщающе, возлюблении, но дадите место гневу. Писано бо есть: Мне отмщение, Аз воздам, глаголет Господь.
Non vosmetipsos defendentes charissimi, sed date locum irae. scriptum est enim: Mihi vindictam: et ego retribuam, dicit Dominus.
20 Аще убо алчет враг твой, ухлеби его: аще ли жаждет, напой его: сие бо творя, углие огнено собираеши на главу его.
Sed si esurierit inimicus tuus, ciba illum: si sitit, potum da illi: hoc enim faciens, carbones ignis congeres super caput eius.
21 Не побежден бывай от зла, но побеждай благим злое.
Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.

< Послание к Римлянам 12 >