Откровение ап. Иоанна Богослова 10

1 И видех инаго Ангела крепка сходяща с небесе, оболчена во облак, и дуга над главою (его), и лице его яко солнце, и нозе его яко столпи огнени,

Y vi a otro ángel poderoso que descendía del cielo, envuelto en una nube, con el arco iris sobre su cabeza. Su rostro era como el sol, y sus pies como columnas de fuego.

2 и имеяше в руце своей книгу разгибену: и постави ногу свою десную на мори, а шуюю на земли,

Tenía en su mano un librito abierto, y puso su pie derecho sobre el mar, y el izquierdo sobre la tierra;

3 и возопи гласом великим, яко лев рыкая: и егда возгласи, глаголаша седмь громов гласы своя.

y clamó con gran voz, como un león que ruge; y cuando hubo clamado, los siete truenos levantaron sus voces.

4 И егда возгласиша седмь громов гласы своя, хотех писати: и слышах глас с небесе глаголющь ми: запечатлей, яже глаголаша седмь громов, и сего не пиши.

Y cuando hubieron hablado los siete truenos, iba yo a escribir; mas oí una voz del cielo que decía: “Sella lo que dijeron los siete truenos y no lo escribas”.

5 И Ангел, егоже видех стояща на мори и на земли, воздвиже руку свою на небо

Entonces el ángel que yo había visto de pie sobre el mar y sobre la tierra, alzó su mano derecha hacia el cielo,

6 и клятся Живущим во веки веков, Иже созда небо и яже на нем, и землю и яже на ней, и море и яже в нем, яко лета уже не будет: (aiōn g165)

y juró por Aquel que vive por los siglos de los siglos —que creó el cielo y cuanto hay en él, y la tierra y cuanto hay en ella, y el mar y cuanto hay en él— que ya no habrá más tiempo, (aiōn g165)

7 но во дни гласа седмаго Ангела, егда имать вострубити, тогда скончается тайна Божия, якоже благовести Своими рабы пророки.

sino que en los días de la voz del séptimo ángel, cuando él vaya a tocar la trompeta, el misterio de Dios quedará consumado según la buena nueva que Él anunció a sus siervos los profetas.

8 И глас его слышах с небесе паки глаголющь со мною, и глагола: иди и приими книжицу разгнутую в руце Ангела стоящаго на мори и на земли.

La voz que yo había oído del cielo me habló otra vez y dijo: “Ve y toma el libro abierto en la mano del ángel que está de pie sobre el mar y sobre la tierra”.

9 И идох ко Ангелу, глаголя ему: даждь ми книжицу. И рече ми: приими и снеждь ю: и горька будет во чреве твоем, но во устех ти сладка будет яко мед.

Fui, pues, al ángel y le dije que me diera el librito. Y él me respondió: “Toma y cómelo; amargará tus entrañas, pero en tu boca será dulce como la miel”.

10 И приях книгу от руки Ангела и снедох ю: и бе во устех моих яко мед сладка: и егда снедох ю, горька бяше во чреве моем.

Tomé el librito de la mano del ángel y lo comí; y era en mi boca dulce como la miel, mas habiéndolo comido quedaron mis entrañas llenas de amargura.

11 И рече ми: подобает ти паки пророчествовати в людех и во племенех, и во языцех и в царех мнозех.

Me dijeron entonces: “Es menester que profetices de nuevo contra muchos pueblos y naciones y lenguas y reyes”.