< Псалтирь 78 >

1 Внемлите, людие мои, закону моему, приклоните ухо ваше во глаголы уст моих.
قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!۱
2 Отверзу в притчах уста моя, провещаю ганания исперва.
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.۲
3 Елика слышахом и познахом я, и отцы наши поведаша нам:
که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.۳
4 не утаишася от чад их в род ин, возвещающе хвалы Господни, и силы Его и чудеса Его, яже сотвори.
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.۴
5 И воздвиже свидение во Иакове, и закон положи во Израили, елика заповеда отцем нашым сказати я сыновом своим,
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛۵
6 яко да познает род ин, сынове родящиися, и востанут и поведят я сыновом своим:
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛۶
7 да положат на Бога упование свое, и не забудут дел Божиих, и заповеди Его взыщут:
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.۷
8 да не будут якоже отцы их, род строптив и преогорчеваяй, род иже не исправи сердца своего и не увери с Богом духа своего.
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.۸
9 Сынове Ефремли наляцающе и стреляюще луки возвратишася в день брани:
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.۹
10 не сохраниша завета Божия, и в законе Его не восхотеша ходити.
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،۱۰
11 И забыша благодеяния Его и чудеса Его, яже показа им
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،۱۱
12 пред отцы их, яже сотвори чудеса в земли Египетстей, на поли Танеосе:
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.۱۲
13 разверзе море и проведе их: представи воды яко мех,
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.۱۳
14 и настави я облаком во дни и всю нощь просвещением огня.
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.۱۴
15 Разверзе камень в пустыни и напои я яко в бездне мнозе:
در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.۱۵
16 и изведе воду из камене и низведе яко реки воды.
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.۱۶
17 И приложиша еще согрешати Ему, преогорчиша Вышняго в безводней:
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،۱۷
18 и искусиша Бога в сердцах своих, воспросити брашна душам своим.
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.۱۸
19 И клеветаша на Бога и реша: еда возможет Бог уготовати трапезу в пустыни?
و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟۱۹
20 Понеже порази камень, и потекоша воды, и потоцы наводнишася: еда и хлеб может дати? Или уготовати трапезу людем Своим?
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»۲۰
21 Сего ради слыша Господь и презре, и огнь возгореся во Иакове, и гнев взыде на Израиля:
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.۲۱
22 яко не вероваша Богови, ниже уповаша на спасение Его.
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.۲۲
23 И заповеда облаком свыше, и двери небесе отверзе:
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود۲۳
24 и одожди им манну ясти, и хлеб небесный даде им.
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.۲۴
25 Хлеб ангельский яде человек: брашно посла им до сытости.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.۲۵
26 Воздвиже юг с небесе, и наведе силою Своею лива:
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،۲۶
27 и одожди на ня яко прах плоти, и яко песок морский птицы пернаты.
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.۲۷
28 И нападоша посреде стана их, окрест жилищ их.
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.۲۸
29 И ядоша и насытишася зело, и желание их принесе им.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.۲۹
30 Не лишишася от желания своего: еще брашну сущу во устех их,
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود۳۰
31 и гнев Божий взыде на ня, и уби множайшая их, и избранным Израилевым запят.
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.۳۱
32 Во всех сих согрешиша еще и не вероваша чудесем Его:
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.۳۲
33 и изчезоша в суете дние их, и лета их со тщанием.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.۳۳
34 Егда убиваше я, тогда взыскаху Его и обращахуся и утреневаху к Богу:
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،۳۴
35 и помянуша, яко Бог помощник им есть, и Бог Вышний Избавитель им есть:
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.۳۵
36 и возлюбиша Его усты своими, и языком своим солгаша Ему:
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.۳۶
37 сердце же их не бе право с Ним, ниже уверишася в завете Его.
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.۳۷
38 Той же есть щедр, и очистит грехи их, и не растлит: и умножит отвратити ярость Свою, и не разжжет всего гнева Своего.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.۳۸
39 И помяну, яко плоть суть, дух ходяй и не обращаяйся:
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.۳۹
40 колькраты преогорчиша Его в пустыни, прогневаша Его в земли безводней?
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.۴۰
41 И обратишася, и искусиша Бога, и Святаго Израилева раздражиша:
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،۴۱
42 и не помянуша руки Его в день, в оньже избави я из руки оскорбляющаго:
و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.۴۲
43 якоже положи во Египте знамения Своя, и чудеса Своя на поли Танеосе:
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.۴۳
44 и преложи в кровь реки их и источники их, яко да не пиют.
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.۴۴
45 Посла на ня песия мухи, и поядоша я, и жабы, и растли я:
انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛۴۵
46 и даде рже плоды их, и труды их пругом.
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.۴۶
47 Уби градом винограды их и черничие их сланою:
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.۴۷
48 и предаде граду скоты их, и имение их огню.
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.۴۸
49 Посла на ня гнев ярости Своея, ярость и гнев и скорбь, послание аггелы лютыми.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.۴۹
50 Путесотвори стезю гневу Своему, и не пощаде от смерти душ их, и скоты их в смерти заключи:
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.۵۰
51 и порази всякое первородное в земли Египетстей, начаток всякаго труда их в селениих Хамовых.
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.۵۱
52 И воздвиже яко овцы люди Своя, и возведе я яко стадо в пустыни:
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.۵۲
53 и настави я на упование, и не убояшася: и враги их покры море.
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.۵۳
54 И введе я в гору святыни Своея, гору сию, юже стяжа десница Его.
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.۵۴
55 И изгна от лица их языки, и по жребию даде им (землю) ужем жребодаяния, и всели в селениих их колена Израилева.
و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.۵۵
56 И искусиша и преогорчиша Бога Вышняго, и свидений Его не сохраниша:
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.۵۶
57 и отвратишася и отвергошася, якоже и отцы их: превратишася в лук развращен:
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.۵۷
58 и прогневаша Его в холмех своих, и во истуканных своих раздражиша Его.
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.۵۸
59 Слыша Бог и презре, и уничижи зело Израиля:
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.۵۹
60 и отрину скинию Силомскую, селение еже вселися в человецех:
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،۶۰
61 и предаде в плен крепость их, и доброту их в руки врагов:
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،۶۱
62 и затвори во оружии люди Своя и достояние Свое презре.
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.۶۲
63 Юношы их пояде огнь, и девы их не осетованы быша:
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.۶۳
64 священницы их мечем падоша, и вдовицы их не оплаканы будут.
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.۶۴
65 И воста яко спя Господь, яко силен и шумен от вина:
آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،۶۵
66 и порази враги своя вспять, поношение вечное даде им:
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.۶۶
67 и отрину селение Иосифово, и колено Ефремово не избра:
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.۶۷
68 и избра колено Иудово, гору Сионю, юже возлюби:
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.۶۸
69 и созда яко единорога святилище Свое: на земли основа и в век.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.۶۹
70 И избра Давида раба Своего, и восприят его от стад овчих:
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.۷۰
71 от доилиц поят его, пасти Иакова раба Своего, и Израиля достояние Свое.
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.۷۱
72 И упасе я в незлобии сердца своего, и в разумех руку своею наставил я есть.
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.۷۲

< Псалтирь 78 >