Псалтирь 78

1 Внемлите, людие мои, закону моему, приклоните ухо ваше во глаголы уст моих.

Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.

2 Отверзу в притчах уста моя, провещаю ганания исперва.

Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.

3 Елика слышахом и познахом я, и отцы наши поведаша нам:

Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.

4 не утаишася от чад их в род ин, возвещающе хвалы Господни, и силы Его и чудеса Его, яже сотвори.

Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.

5 И воздвиже свидение во Иакове, и закон положи во Израили, елика заповеда отцем нашым сказати я сыновом своим,

Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.

6 яко да познает род ин, сынове родящиися, и востанут и поведят я сыновом своим:

Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.

7 да положат на Бога упование свое, и не забудут дел Божиих, и заповеди Его взыщут:

Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.

8 да не будут якоже отцы их, род строптив и преогорчеваяй, род иже не исправи сердца своего и не увери с Богом духа своего.

Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.

9 Сынове Ефремли наляцающе и стреляюще луки возвратишася в день брани:

Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.

10 не сохраниша завета Божия, и в законе Его не восхотеша ходити.

Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.

11 И забыша благодеяния Его и чудеса Его, яже показа им

Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.

12 пред отцы их, яже сотвори чудеса в земли Египетстей, на поли Танеосе:

Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.

13 разверзе море и проведе их: представи воды яко мех,

Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.

14 и настави я облаком во дни и всю нощь просвещением огня.

Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.

15 Разверзе камень в пустыни и напои я яко в бездне мнозе:

Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.

16 и изведе воду из камене и низведе яко реки воды.

Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.

17 И приложиша еще согрешати Ему, преогорчиша Вышняго в безводней:

Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.

18 и искусиша Бога в сердцах своих, воспросити брашна душам своим.

İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.

19 И клеветаша на Бога и реша: еда возможет Бог уготовати трапезу в пустыни?

Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?

20 Понеже порази камень, и потекоша воды, и потоцы наводнишася: еда и хлеб может дати? Или уготовати трапезу людем Своим?

Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»

21 Сего ради слыша Господь и презре, и огнь возгореся во Иакове, и гнев взыде на Израиля:

Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.

22 яко не вероваша Богови, ниже уповаша на спасение Его.

Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.

23 И заповеда облаком свыше, и двери небесе отверзе:

Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.

24 и одожди им манну ясти, и хлеб небесный даде им.

Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.

25 Хлеб ангельский яде человек: брашно посла им до сытости.

İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.

26 Воздвиже юг с небесе, и наведе силою Своею лива:

Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.

27 и одожди на ня яко прах плоти, и яко песок морский птицы пернаты.

Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.

28 И нападоша посреде стана их, окрест жилищ их.

Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.

29 И ядоша и насытишася зело, и желание их принесе им.

Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.

30 Не лишишася от желания своего: еще брашну сущу во устех их,

Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən

31 и гнев Божий взыде на ня, и уби множайшая их, и избранным Израилевым запят.

Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.

32 Во всех сих согрешиша еще и не вероваша чудесем Его:

Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.

33 и изчезоша в суете дние их, и лета их со тщанием.

Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.

34 Егда убиваше я, тогда взыскаху Его и обращахуся и утреневаху к Богу:

Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.

35 и помянуша, яко Бог помощник им есть, и Бог Вышний Избавитель им есть:

Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.

36 и возлюбиша Его усты своими, и языком своим солгаша Ему:

Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.

37 сердце же их не бе право с Ним, ниже уверишася в завете Его.

Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.

38 Той же есть щедр, и очистит грехи их, и не растлит: и умножит отвратити ярость Свою, и не разжжет всего гнева Своего.

Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.

39 И помяну, яко плоть суть, дух ходяй и не обращаяйся:

Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.

40 колькраты преогорчиша Его в пустыни, прогневаша Его в земли безводней?

Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!

41 И обратишася, и искусиша Бога, и Святаго Израилева раздражиша:

Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.

42 и не помянуша руки Его в день, в оньже избави я из руки оскорбляющаго:

Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,

43 якоже положи во Египте знамения Своя, и чудеса Своя на поли Танеосе:

Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.

44 и преложи в кровь реки их и источники их, яко да не пиют.

Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.

45 Посла на ня песия мухи, и поядоша я, и жабы, и растли я:

Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.

46 и даде рже плоды их, и труды их пругом.

Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.

47 Уби градом винограды их и черничие их сланою:

Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.

48 и предаде граду скоты их, и имение их огню.

Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.

49 Посла на ня гнев ярости Своея, ярость и гнев и скорбь, послание аггелы лютыми.

Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.

50 Путесотвори стезю гневу Своему, и не пощаде от смерти душ их, и скоты их в смерти заключи:

Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.

51 и порази всякое первородное в земли Египетстей, начаток всякаго труда их в селениих Хамовых.

Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.

52 И воздвиже яко овцы люди Своя, и возведе я яко стадо в пустыни:

Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.

53 и настави я на упование, и не убояшася: и враги их покры море.

Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.

54 И введе я в гору святыни Своея, гору сию, юже стяжа десница Его.

Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.

55 И изгна от лица их языки, и по жребию даде им (землю) ужем жребодаяния, и всели в селениих их колена Израилева.

Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.

56 И искусиша и преогорчиша Бога Вышняго, и свидений Его не сохраниша:

Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.

57 и отвратишася и отвергошася, якоже и отцы их: превратишася в лук развращен:

Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.

58 и прогневаша Его в холмех своих, и во истуканных своих раздражиша Его.

Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.

59 Слыша Бог и презре, и уничижи зело Израиля:

Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.

60 и отрину скинию Силомскую, селение еже вселися в человецех:

İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.

61 и предаде в плен крепость их, и доброту их в руки врагов:

Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.

62 и затвори во оружии люди Своя и достояние Свое презре.

Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.

63 Юношы их пояде огнь, и девы их не осетованы быша:

İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.

64 священницы их мечем падоша, и вдовицы их не оплаканы будут.

Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.

65 И воста яко спя Господь, яко силен и шумен от вина:

O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.

66 и порази враги своя вспять, поношение вечное даде им:

Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.

67 и отрину селение Иосифово, и колено Ефремово не избра:

Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.

68 и избра колено Иудово, гору Сионю, юже возлюби:

Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.

69 и созда яко единорога святилище Свое: на земли основа и в век.

Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.

70 И избра Давида раба Своего, и восприят его от стад овчих:

Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.

71 от доилиц поят его, пасти Иакова раба Своего, и Израиля достояние Свое.

Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.

72 И упасе я в незлобии сердца своего, и в разумех руку своею наставил я есть.

Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.