Псалтирь 44
1 В конец, сынов Кореовых, в разум, псалом. Боже, ушима нашима услышахом, и отцы наши возвестиша нам дело, еже соделал еси во днех их, во днех древних.
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
2 Рука Твоя языки потреби, и насадил я еси: озлобил еси люди и изгнал еси я.
Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
3 Не бо мечем своим наследиша землю, и мышца их не спасе их, но десница Твоя и мышца Твоя и просвещение лица Твоего, яко благоволил еси в них.
Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
4 Ты еси сам Царь мой и Бог мой, заповедаяй спасения Иаковля.
Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
5 О Тебе враги нашя избодем роги, и о имени Твоем уничижим востающыя на ны.
Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
6 Не на лук бо мой уповаю, и мечь мой не спасет мене:
Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
7 спасл бо еси нас от стужающих нам, и ненавидящих нас посрамил еси.
Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
8 О Бозе похвалимся весь день, и о имени Твоем исповемыся во век.
Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. (Sela)
9 Ныне же отринул еси и посрамил еси нас, и не изыдеши, Боже, в силах наших.
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
10 Возвратил еси нас вспять при вразех наших, и ненавидящии нас расхищаху себе.
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 Дал еси нас яко овцы снеди, и во языцех разсеял ны еси.
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
12 Отдал еси люди Твоя без цены, и не бе множество в восклицаниих наших.
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
13 Положил еси нас поношение соседом нашым, подражнение и поругание сущым окрест нас.
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
14 Положил еси нас в притчу во языцех, покиванию главы в людех.
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
15 Весь день срам мой предо мною есть, и студ лица моего покры мя,
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
16 от гласа поношающаго и оклеветающаго, от лица вражия и изгонящаго.
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
17 Сия вся приидоша на ны, и не забыхом Тебе, и не неправдовахом в завете Твоем,
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
18 и не отступи вспять сердце наше: и уклонил еси стези нашя от пути Твоего,
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
19 яко смирил еси нас на месте озлобления, и прикры ны сень смертная.
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
20 Аще забыхом имя Бога нашего, и аще воздехом руки нашя к богу чуждему,
Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
21 не Бог ли взыщет сих? Той бо весть тайная сердца.
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 Зане Тебе ради умерщвляемся весь день, вменихомся яко овцы заколения.
Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
23 Востани, вскую спиши, Господи? Воскресени, и не отрини до конца.
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Вскую лице Твое отвращаеши? Забываеши нищету нашу и скорбь нашу?
Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
25 Яко смирися в персть душа наша, прильпе земли утроба наша.
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
26 Воскресени, Господи, помози нам, и избави нас имене ради Твоего.
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
