< Псалтирь 4 >

1 В конец, в песнех, Псалом Давиду. Внегда призвати ми, услыша мя Бог правды моея: в скорби распространил мя еси: ущедри мя и услыши молитву мою.
In finem, in carminibus. Psalmus David. [Cum invocarem exaudivit me Deus justitiæ meæ, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum, usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
2 Сынове человечестии, доколе тяжкосердии? Вскую любите суету и ищете лжи?
Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
3 И уведите, яко удиви Господь преподобнаго Своего. Господь услышит мя, внегда воззвати ми к Нему.
Irascimini, et nolite peccare; quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
4 Гневайтеся, и не согрешайте, яже глаголете в сердцах ваших, на ложах ваших умилитеся:
Sacrificate sacrificium justitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
5 пожрите жертву правды и уповайте на Господа.
Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
6 Мнози глаголют: кто явит нам благая? Знаменася на нас свет лица Твоего, Господи.
A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.
7 Дал еси веселие в сердцы моем: от плода пшеницы, вина и елеа своего умножишася:
In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
8 в мире вкупе усну и почию, яко Ты, Господи, единаго на уповании вселил мя еси.
quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.]

< Псалтирь 4 >