Псалтирь 141

1 Господи, воззвах к Тебе, услыши мя: вонми гласу моления моего, внегда воззвати ми к Тебе.

Pieśń Dawida. PANIE, wołam do ciebie, pospiesz ku mnie; wysłuchaj mego głosu, gdy wołam do ciebie.

2 Да исправится молитва моя яко кадило пред Тобою: воздеяние руку моею, жертва вечерняя.

Niech moja modlitwa będzie przed tobą [jak] kadzidło, [a] podniesienie moich rąk [jak] wieczorna ofiara.

3 Положи, Господи, хранение устом моим и дверь ограждения о устнах моих.

PANIE, postaw straż przy moich ustach; strzeż drzwi moich warg.

4 Не уклони сердце мое в словеса лукавствия, непщевати вины о гресех с человеки делающими беззаконие: и не сочтуся со избранными их.

Nie skłaniaj mego serca ku złemu, abym nie popełniał czynów niegodziwych z ludźmi, którzy czynią nieprawość, i żebym się nie karmił ich rozkoszami.

5 Накажет мя праведник милостию и обличит мя, елей же грешнаго да не намастит главы моея: яко еще и молитва моя во благоволениих их.

Niech mnie bije sprawiedliwy, a [przyjmę to za] miłosierdzie; i niech mnie strofuje, a [będzie mi to] jak wyborny olejek, który nie zaszkodzi mojej głowie; bo jeszcze będę się modlił [w czasie] ich nieszczęścia.

6 Пожерты быша при камени судии их: услышатся глаголи мои, яко возмогоша.

Gdy ich sędziowie będą zrzuceni do miejsc skalistych, usłyszą moje słowa, bo są wdzięczne.

7 Яко толща земли проседеся на земли, расточишася кости их при аде. (Sheol h7585)

Jak [gdyby kto] rąbał i łupał [drwa] na ziemi, [tak] nasze kości są rozrzucone przy wejściu do grobu. (Sheol h7585)

8 Яко к Тебе, Господи, Господи, очи мои: на Тя уповах, не отими душу мою:

Ale [podnoszę] swoje oczy do ciebie, BOŻE, Panie; tobie ufam, nie porzucaj mojej duszy.

9 сохрани мя от сети, юже составиша ми, и от соблазн делающих беззаконие.

Strzeż mnie od sidła, [które] zastawili na mnie, i od pułapek czyniących nieprawość.

10 Падут во мрежу свою грешницы: един есмь аз, дондеже прейду.

Niech niegodziwi wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.