< Псалтирь 139 >

1 Господи, искусил мя еси и познал мя еси: ты познал еси седание мое и востание мое.
in finem David psalmus
2 Ты разумел еси помышления моя издалеча:
Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
3 стезю мою и уже мое Ты еси изследовал и вся пути моя провидел еси.
intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
4 Яко несть льсти в языце моем: се, Господи, Ты познал еси
et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
5 вся последняя и древняя: Ты создал еси мя и положил еси на мне руку Твою.
ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
6 Удивися разум Твой от мене, утвердися, не возмогу к нему.
mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
7 Камо пойду от Духа Твоего? И от лица Твоего камо бежу?
quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
8 Аще взыду на небо, Ты тамо еси: аще сниду во ад, тамо еси. (Sheol h7585)
si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
9 Аще возму криле мои рано и вселюся в последних моря,
si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
10 и тамо бо рука Твоя наставит мя, и удержит мя десница Твоя.
etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
11 И рех: еда тма поперет мя? И нощь просвещение в сладости моей.
et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
12 Яко тма не помрачится от Тебе, и нощь яко день просветится: яко тма ея, тако и свет ея.
quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
13 Яко Ты создал еси утробы моя, восприял мя еси из чрева матере моея.
quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
14 Исповемся Тебе, яко страшно удивился еси: чудна дела Твоя, и душа моя знает зело.
confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
15 Не утаися кость моя от Тебе, юже сотворил еси в тайне, и состав мой в преисподних земли.
non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
16 Несоделанное мое видесте очи Твои, и в книзе Твоей вси напишутся: во днех созиждутся, и никтоже в них.
inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
17 Мне же зело честни быша друзи Твои, Боже, зело утвердишася владычествия их:
mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
18 изочту их, и паче песка умножатся: востах, и еще есмь с Тобою.
dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
19 Аще избиеши грешники, Боже: мужие кровей, уклонитеся от мене.
si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
20 Яко ревниви есте в помышлениих, приимут в суету грады Твоя.
quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
21 Не ненавидящыя ли Тя, Господи, возненавидех, и о вразех Твоих истаях?
nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
22 Совершенною ненавистию возненавидех я: во враги быша ми.
perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
23 Искуси мя, Боже, и увеждь сердце мое: истяжи мя и разумей стези моя:
proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
24 и виждь, аще путь беззакония во мне, и настави мя на путь вечен.
et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna

< Псалтирь 139 >