< Псалтирь 101 >

1 Милость и суд воспою Тебе, Господи:
Psalmus ipsi David. [Misericordiam et judicium cantabo tibi, Domine; psallam,
2 пою и разумею в пути непорочне: когда приидеши ко мне? Прехождах в незлобии сердца моего посреде дому моего.
et intelligam in via immaculata: quando venies ad me? Perambulabam in innocentia cordis mei, in medio domus meæ.
3 Не предлагах пред очима моима вещь законопреступную: творящыя преступление возненавидех.
Non proponebam ante oculos meos rem injustam; facientes prævaricationes odivi; non adhæsit mihi
4 Не прильпе мне сердце строптиво: уклоняющагося от мене лукаваго не познах.
cor pravum; declinantem a me malignum non cognoscebam.
5 Оклеветающаго тай искренняго своего, сего изгонях: гордым оком и несытым сердцем, с сим не ядях.
Detrahentem secreto proximo suo, hunc persequebar: superbo oculo, et insatiabili corde, cum hoc non edebam.
6 Очи мои на верныя земли, посаждати я со мною: ходяй по пути непорочну, сей ми служаше.
Oculi mei ad fideles terræ, ut sedeant mecum; ambulans in via immaculata, hic mihi ministrabat.
7 Не живяше посреде дому моего творяй гордыню: глаголяй неправедная не исправляше пред очима моима.
Non habitabit in medio domus meæ qui facit superbiam; qui loquitur iniqua non direxit in conspectu oculorum meorum.
8 Воутрия избивах вся грешныя земли, еже потребити от града Господня вся делающыя беззаконие.
In matutino interficiebam omnes peccatores terræ, ut disperderem de civitate Domini omnes operantes iniquitatem.]

< Псалтирь 101 >