< Книга Неемии 4 >

1 И бысть егда услыша Санаваллат, яко мы созидаем стены, и зло ему вменися, и разгневася зело, и посмеяшеся Иудеом,
A LOHE o Sanebalata, e uhau ana makou i ka pa, alaila huhu mai no ia a nkiuki loa iho la, a akaaka mai no hoi ia i ka Iuda.
2 и рече пред братиею своею, иже бяху сила Соморов, и рече: что Иудее сии созидают свой град? Еда жрети будут? Или возмогут? Или днесь изцелят камение, повнегда быти им в прах земли сожженным?
A olelo ae la ia imua o kona mau hoahanau a me ka poe koa no Samaria, i ae la, Heaha ka mea a ka Iuda a ka poe nawaliwali e hana nei? E oki anei lakou, o lakou iho? e mohai anei lakou? e hoopau anei lakou i ka la hookahi? e hoala anei lakou i na pohaku mailoko ae o na puu opala i puhiia?
3 И Товиа Амманитянин близ его прииде и рече им: еда пожрут, или ясти имут на месте своем? Не взыдет ли лисица и разорит стену каменей их?
A aia o Tobia ka Amona ma kona aoao; a i ae la ia, O keia mea a lakou e uhau nei, ea, ina e pii kekahi alopeke maluna iho, e hoohiolo no ia i ko lakou papohaku.
4 И рече Неемиа: услыши, Боже наш, яко сотворени есмы в посмеяние,
E hoolohe mai oe, e ko makou Akua; no ka mea, ua hoowahawahaia makou; a e hoihoi aku oe i ka lakou hoino ana maluna o ko lakou poo iho, a e hoolilo aku oe ia lakou i poe pio ma ka aina e noho pio ai.
5 и обрати поношение их на главу их, и даждь их в посмеяние в землю пленения,
Mai uhi oe i ko lakou hala, aole hoi e holoi i ko lakou hewa mai kou alo aku; no ka mea, ua hoonaukiuki mai lakou ma ke alo o ka poe e uhau ana.
6 и не покрый беззакония их.
A uhau iho la makou i ka pa; a huiia ka pa a pau a hiki i ka waenakonu ona; no ka mea, he hoihoi ko ka poe kanaka e hana.
7 Бысть же егда услыша Санаваллат и Товиа, и Аравляне и Амманите, яко взыде отрасль стен Иерусалимских, зане начаша разселины заграждати, и зло им явися зело.
A i ka wa i lohe ai o Sanebalata, a me Tobia, a me ko Arabia, a me ko Amona, a me ko Asedoda, ua hoalaia ka pa o Ierusalema, a ua kiekie a kokoke no e paniia ae na wahi i wawahiia, alaila huhu loa iho la lakou.
8 И собрашася вси вкупе, да приидут и ополчатся на Иерусалим и разорят его.
A ohumu pu ae ia lakou a pau e hele mai a e kaua mai ia Ierusalema, a e hana i ka mea e keakea ai.
9 И молихомся ко Богу нашему и поставихом стражы на стене противу их день и нощь от лица их.
Aka, pule aku la makou i ko makou Akua, a hoonoho iho la i poe nana e kiai aku ia lakou i ka po a me ke ao. mamua mai o ko lakou alo.
10 Рече же Иуда: истомлена есть сила (от) враг, и земля многа есть, и мы не можем созидати стены.
A i mai la o Iuda, Ua pau ae la ka ikaika o ka poe nana e amo, a ua nui ka opala; a aole e hiki ia makou ke uhau i ka pa.
11 И рекоша оскорбляющии нас: не познают и не увидят, дондеже приидем посреде их и убием их, и престати сотворим делу.
A olelo ae la ko makou poe enemi, Aole e ike lakou, aole hoi e nana mai, a hiki makou iwaena konu I o lakou, a Iuku aku ia lakou, a hooki ae i ka hana.
12 И бысть егда приидоша Иудее, иже обитаху близ их, и реша нам: восходят от всех язык на ны.
A i ka wa i hiki mai ai ka poe o ka Iuda, e noho ana ma kahi kokoko io lakou la, he umi ka lakou olelo ana mai ia makou, Maluna auanei o oukou, mai na wahi mai a pau a oukou e hoi mai ai ia makou.
13 И поставих в нижайших местех созади стен в закровении, и поставих люди по племеном с мечи их и с сулицами их и с луками.
A hoonoho iho la au ma na wahi haahaa iho ma ke kua o ka pa, a ma na wahi kiekie ae no hoi, hoonoho iho au i ka poo kanaka ma ko lakou mau ohana me ka lakou mau pahikaua, a me ka lakou mau ihe, a me ka lakou mau kakaka.
14 И видех, и востах, и рекох ко честным и к воеводам и ко прочым людем: не убойтеся от лица их, помяните Господа Бога нашего великаго и страшнаго, и ополчитеся за братию вашу, за сыны вашя и дщери вашя, жены вашя и домы вашя.
A nana au a ku ae, a olelo aku la i na kaukaualii, a me na luna, a me ke koena o ka poe kanaka, Mai makau oukou imua o lakou; e hoomanao oukou i ka Haku nui hooweliweli, a e kaua oukou no ko oukou mau hoahanau, a me ka oukou mau keikikane, a me ka oukou mau kaikamahine, a me ka oukou mau wahine, a me ko oukou mau hale.
15 Бысть же егда услышаша врази наши, яко ведомо бысть нам, и разори Бог совет их: и возвратихомся вси мы на стены, кийждо ко делу своему.
A lohe ko makou poe enemi, ua ikea ia e makou, a ua hookahuli ke Akua i ko lakou manao, alaila hoi ae la makou a pau ma ka pa, o kela kanaka keia kanaka ma kana hana iho.
16 И бысть от дне того, пол вчиненых делаху дело, и половина их уготована бысть ко брани с сулицами и щитами, и луки и бронями, и началницы созади всего дому Иудина.
A mai ia la mai, hana iho la ka hapalua o ka'u poe kauwa ma ka hana, a paa iho la kekahi hapalua o lakou i na ihe, a me na palekaua, a me na kakaka, a me na puliki koa; a o na luna, ma ke kua lakou o ko ka hale a pau o Iuda.
17 Созидающии стену и носящии бремена со оружием: единою рукою своею творяху дело, а другою держаху мечь.
O ka poe e uhau ana i ka pa, a o ka poe e amo ana, a me ka poe e hoouka ana, hana iho la kela mea keia mea me kekahi lima ona ma ka hana, a me kekahi lima hoi paa iho la ia i ka mea kaua.
18 Созидающым же единому коемуждо мечь бысть опоясан при бедре его, и созидаху, и трубяху трубами близ их.
No ka mea, o ka poe o uhau ana, ua kaeiia lakou ma ko lakou mau puhaka, kela kanaka keia kanaka me kana pahikaua, a uhau iho la. A o ka mea nana i puhi ka pu, ma ko'u aoao ia.
19 И рекох ко честным и ко старейшинам и ко прочым людем: дело велико есть и пространно, и мы разлучени есмы на стене далече кийждо от брата своего:
A i aku la au i na kaukaualii, a me na luna, a me ke koena o ka poe kanaka, Ua nui no ka hana, a ua palahalaha aku la, a ua kaawale kakou ma ka pa, a ua mamao aku kakou kekahi me kekahi.
20 на месте идеже услышите глас трубный, тамо тецыте к нам, и Бог наш ополчится о нас.
Ma kahi a oukou e lohe ai i ke kani o ka pu, malaila oukou o akoakoa mai ai io makou la: o ko kakou Akua, oia ka mea nana e kaua marauli o kakou.
21 И мы быхом творяще дело, и пол нас держаху сулицы от восхода зари утренния даже до восхода звезд.
A hana iho la makou i ka hana; a o ka hapalua o lakou, paa iho la lakou i na ihe, mai ka wanaao a kau mai la na hoku.
22 Во время же то рекох людем: кийждо со отроком своим да пребывает в среде Иерусалима: и будет вам нощь на стражу, а день на делание.
A ia manawa olelo aku hoi au i ka poe kanaka, E moe kela kanaka keia kanaka me kana kauwa iloko o Ierusalema, i lilo lakou i poe kiaipo no kakou i ka po, a e hana hoi i ke ao.
23 Аз же и братия мои и отроцы и мужие стражи, иже бяху созади мене, не снимахом одеяний наших тамо ни един от нас.
Aole hoi au, a me ko'u poe hoahanau, a me ko'u poe kauwa, a me ka poe koa i hahai mahope o'u, aole makou i wehe ae i ko makou kapa: me kela kanaka keia kanaka hoi kana mea kaua i ke kii ana i ka wai.

< Книга Неемии 4 >