< От Луки святое благовествование 5 >

1 Бысть же належащу Ему народу, да быша слышали слово Божие, и Той бе стоя при езере Геннисаретсте:
factum est autem cum turbae inruerent in eum ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus stagnum Gennesareth
2 и виде два корабля стояща при езере: рыбарие же отшедше от нею, измываху мрежи.
et vidit duas naves stantes secus stagnum piscatores autem descenderant et lavabant retia
3 Влез же в един от кораблю, иже бе Симонов, моли его от земли отступити мало: и сед учаше из корабля народы.
ascendens autem in unam navem quae erat Simonis rogavit eum a terra reducere pusillum et sedens docebat de navicula turbas
4 Якоже преста глаголя, рече к Симону: поступи во глубину, и вверзите мрежи вашя в ловитву.
ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in altum et laxate retia vestra in capturam
5 И отвещав Симон рече Ему: Наставниче, об нощь всю труждшеся, ничесоже яхом: по глаголголу же Твоему ввергу мрежу.
et respondens Simon dixit illi praeceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus in verbo autem tuo laxabo rete
6 И се сотворше, яша множество рыб много: протерзашеся же мрежа их.
et cum hoc fecissent concluserunt piscium multitudinem copiosam rumpebatur autem rete eorum
7 И помануша причастником, иже беху во друзем корабли, да пришедше помогут им: и приидоша, и исполниша оба корабля, яко погружатися има.
et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut venirent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt ambas naviculas ita ut mergerentur
8 Видев же Симон Петр, припаде к коленома Иисусовома, глаголя: изыди от мене, яко муж грешен есмь, Господи.
quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Iesu dicens exi a me quia homo peccator sum Domine
9 Ужас бо одержаше его и вся сущыя с ним, о ловитве рыб, яже яша:
stupor enim circumdederat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant
10 такожде же Иакова и Иоанна сына Зеведеова, яже беста обещника Симонови. И рече к Симону Иисус: не бойся: отселе будеши человеки ловя.
similiter autem Iacobum et Iohannem filios Zebedaei qui erant socii Simonis et ait ad Simonem Iesus noli timere ex hoc iam homines eris capiens
11 И извлекше (оба) корабля на землю, оставльше вся, вслед Его идоша.
et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt illum
12 И бысть егда бе Иисус во единем от градов, и се, муж исполнь прокажения: и видев Иисуса, пад ниц, моляся Ему, глаголя: Господи, аще хощеши, можеши мя очистити.
et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Iesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare
13 И простер руку, коснуся его, рек: хощу, очистися. И абие проказа отиде от него.
et extendens manum tetigit illum dicens volo mundare et confestim lepra discessit ab illo
14 И Той заповеда ему ни комуже поведати: но шед покажися иереови, и принеси о очищении твоем, якоже повеле Моисей, во свидетелство им.
et ipse praecepit illi ut nemini diceret sed vade ostende te sacerdoti et offer pro emundatione tua sicut praecepit Moses in testimonium illis
15 Прохождаше же паче слово о Нем: и схождахуся народи мнози слышати и целитися от Него от недуг своих.
perambulabat autem magis sermo de illo et conveniebant turbae multae ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis
16 Той же бе отходя в пустыню и моляся.
ipse autem secedebat in deserto et orabat
17 И бысть во един от дний, и Той бе учя: и беху седяще фарисее и законоучителие, иже беху пришли от всякия веси Галилейския и Иудейския и Иерусалимския: и сила Господня бе изцеляющи их:
et factum est in una dierum et ipse sedebat docens et erant Pharisaei sedentes et legis doctores qui venerant ex omni castello Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et virtus erat Domini ad sanandum eos
18 и се, мужие носяще на одре человека, иже бе разслаблен, и искаху внести его и положити пред Ним:
et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus et quaerebant eum inferre et ponere ante eum
19 и не обретше куде внести его народа ради, взлезше на храм, сквозе скуделы низвесиша его со одром на среду пред Иисуса.
et non invenientes qua parte illum inferrent prae turba ascenderunt supra tectum per tegulas submiserunt illum cum lecto in medium ante Iesum
20 И видев веру их, рече ему: человече, оставляюттися греси твои.
quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur tibi peccata tua
21 И начаша помышляти книжницы и фарисее, глаголюще: кто есть сей, иже глаголет хулы? Кто может оставляти грехи, токмо един Бог?
et coeperunt cogitare scribae et Pharisaei dicentes quis est hic qui loquitur blasphemias quis potest dimittere peccata nisi solus Deus
22 Разумев же Иисус помышления их, отвещав рече к ним: что помышляете в сердцах ваших?
ut cognovit autem Iesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordibus vestris
23 Что есть удобее рещи: оставляюттися греси твои? Или рещи: востани и ходи?
quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula
24 Но да увесте, яко власть имать Сын Человеческий на земли отпущати грехи, рече разслабленному: тебе глаголю: востани, и возми одр твой, и иди в дом твой.
ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam
25 И абие востав пред ними, взем, на немже лежаше, иде в дом свой, славя Бога.
et confestim surgens coram illis tulit in quo iacebat et abiit in domum suam magnificans Deum
26 И ужас прият всех, и славляху Бога: и исполнишася страха, глаголюще, яко видехом преславная днесь.
et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie
27 И посем изыде, и узре мытаря именем Левию, седяща на мытнице, и рече ему: иди по Мне.
et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me
28 И оставль вся, востав вслед Его иде.
et relictis omnibus surgens secutus est eum
29 И сотвори учреждение велие Левий Ему в дому своем: и бе народ мытарей мног, и инех, иже бяху с ним возлежаще.
et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua et erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis erant discumbentes
30 И роптаху книжницы на Него и фарисее, ко учеником Его глаголюще: почто с мытари и грешники ясте и пиете?
et murmurabant Pharisaei et scribae eorum dicentes ad discipulos eius quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis
31 И отвещав Иисус рече к ним: не требуют здравии врача, но болящии:
et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent
32 не приидох призвати праведных, но грешныя в покаяние.
non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam
33 Они же реша к Нему: почто ученицы Иоанновы постятся часто и молитвы творят, такожде и фарисейстии, а Твои ядят и пиют?
at illi dixerunt ad eum quare discipuli Iohannis ieiunant frequenter et obsecrationes faciunt similiter et Pharisaeorum tui autem edunt et bibunt
34 Он же рече к ним: еда можете сыны брачныя, дондеже жених с ними есть, сотворити поститися?
quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi dum cum illis est sponsus facere ieiunare
35 Приидут же дние, егда отят будет от них жених, и тогда постятся в тыя дни.
venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus
36 Глаголаше же и притчу к ним, яко никтоже приставления ризы новы приставляет на ризу ветху: аще ли же ни, и новую раздерет, и ветсей не согласует еже от новаго.
dicebat autem et similitudinem ad illos quia nemo commissuram a vestimento novo inmittit in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit et veteri non convenit commissura a novo
37 И никтоже вливает вина нова в мехи ветхи: аще ли же ни, расторгнет новое вино мехи, и само излиется, и меси погибнут:
et nemo mittit vinum novum in utres veteres alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum effundetur et utres peribunt
38 но вино новое в мехи новы вливати: и обоя соблюдутся.
sed vinum novum in utres novos mittendum est et utraque conservantur
39 И никтоже пив ветхое, абие хощет новаго: глаголет бо: ветхое лучше есть.
et nemo bibens vetus statim vult novum dicit enim vetus melius est

< От Луки святое благовествование 5 >