< От Луки святое благовествование 4 >

1 Иисус же исполнь Духа Свята возвратися от Иордана: и ведяшеся Духом в пустыню,
Andin Eysa Muqeddes Rohqa tolup, Iordan deryasidin qaytip kélip, Roh teripidin chöl-bayawan’gha élip bérildi.
2 дний четыридесять искушаемь от диавола: и не яст ничесоже во дни тыя: и скончавшымся им, последи взалка.
U u yerde qiriq kün Iblis teripidin sinaldi. U bu künlerde héchnerse yémidi. Künler ayaghlashqanda, uning qorsiqi taza achqanidi.
3 И рече Ему диавол: аще Сын еси Божий, рцы каменеви сему, да будет хлеб.
Emdi Iblis uninggha: — Sen eger Xudaning Oghli bolsang, mushu tashqa: «Nan’gha aylan!» dep buyrughin — dédi.
4 И отвеща Иисус к нему, глаголя: писано есть, яко не о хлебе единем жив будет человек, но о всяцем глаголголе Божии.
Eysa uninggha jawaben: — [Tewratta]: «Insan peqet nan bilenla emes, belki Xudaning herbir sözi bilenmu yashaydu» dep yézilghan, — dédi.
5 И возвед Его диавол на гору высоку, показа Ему вся царствия вселенныя в часе временне,
Iblis yene uni égiz bir taghqa bashlap chiqip, bir deqiqe ichide dunyadiki barliq döletlerni uninggha körsetti.
6 и рече Ему диавол: Тебе дам власть сию всю и славу их: яко мне предана есть, и, емуже аще хощу, дам ю:
Iblis uninggha: — Men bu hakimiyetning hemmisini we uninggha tewe barliq shanushewketlerni sanga teqdim qilimen; chünki bular manga tapshurulghan, men uni kimge bérishni xalisam, shuninggha bérimen.
7 Ты убо аще поклонишися предо мною, будут Тебе вся.
Eger bash qoyup manga sejde qilsang, bularning hemmisi séningki bolidu, — dédi.
8 И отвещав рече ему Иисус: иди за Мною, сатано: писано есть: поклонишися Господу Богу твоему, и Тому единому послужиши.
Eysa uninggha jawab bérip: — [Tewratta]: «Perwerdigar Xudayingghila ibadet qil, peqet Uningla qulluqida bol!» dep yézilghan, — dédi.
9 И веде Его во Иерусалим, и постави Его на криле церковнем, и рече Ему: аще Сын еси Божий, верзися отсюду долу:
Andin Iblis uni Yérusalémgha élip bardi we uni ibadetxanining eng égiz jayigha turghuzup: — Xudaning Oghli bolsang, özüngni peske tashlap baqqin!
10 писано бо есть, яко Ангелом Своим заповесть о Тебе сохранити Тя:
Chünki [Tewratta]: «[Xuda] Öz perishtilirige séni qoghdash heqqide emr qilidu»;
11 и на руках возмут Тя, да не когда преткнеши о камень ногу Твою.
we, «Putungning tashqa urulup ketmesliki üchün, ular séni qollirida kötürüp yüridu» dep yézilghan, — dédi.
12 И отвещав рече ему Иисус, яко речено есть: не искусиши Господа Бога твоего.
Eysa uninggha: — «[Tewratta]: «Perwerdigar Xudayingni sinighuchi bolma!» depmu yézilghan, — dédi.
13 И скончав все искушение диавол, отиде от Него до времене.
Iblis barliq sinashlarni ishlitip chiqqandin kéyin, uni waqtinche tashlap kétip qaldi.
14 И возвратися Иисус в силе духовней в Галилею: и весть изыде по всей стране о Нем.
Eysa Rohning küch-qudriti ichide Galiliye ölkisige qaytip keldi. Shuning bilen uning xewer-shöhriti etraptiki herbir yurtlargha tarqaldi.
15 И той учаше на сонмищих их, славимь всеми.
U ularning sinagoglirida telim bérgili turdi we ularning ulughlashlirigha sazawer boldi.
16 И прииде в Назарет, идеже бе воспитан. И вниде, по обычаю Своему, в день субботный в сонмище, и воста чести.
U özi béqip chong qilin’ghan yurti Nasaretke kélip, shabat küni adettikidek sinagogqa kirdi we shundaqla [muqeddes yazmilarni] oqushqa öre turdi
17 И даша Ему книгу Исаии пророка: и разгнув книгу, обрете место, идеже бе написано:
we Tewrattiki «Yeshaya» dégen qisim uninggha tapshuruldi. U oram yazmini échip, munu sözler yézilghan yerni tépip oqudi:
18 Дух Господень на Мне: Егоже ради помаза Мя благовестити нищым, посла Мя изцелити сокрушенныя сердцем, проповедати плененным отпущение и слепым прозрение, отпустити сокрушенныя во отраду,
— «Perwerdigarning Rohi méning wujudumda, Chünki U méni yoqsullargha xush xewerler yetküzüshke mesih qildi. Tutqunlargha azadliqni, We korlargha körüsh shipasini jakarlashqa, Ézilgenlerni xalas qilishqa, Perwerdigarning shapaet körsitidighan yilini jakarlashqa méni ewetti».
19 проповедати лето Господне приятно.
20 И согнув книгу, отдав слузе, седе: и всем в сонмищи очи беху зряще Нань.
U yazmini türüwétip, sinagog xizmetchisige qayturup bérip, olturdi. Sinagogta olturghanlarning hemmisining közliri uninggha tikilip turatti.
21 И начат глаголати к ним, яко днесь сбыстся писание сие во ушию вашею.
U köpchilikke: — Mana bu ayet bügün quliqinglargha anglan’ghinida emelge ashurulmaqta, — dédi.
22 И вси свидетелствоваху Ему, и дивляхуся о словесех благодати, исходящих из уст Его, и глаголаху: не Сей ли есть сын Иосифов?
Hemmisi uning yaxshi gépini qiliship, uning aghzidin chiqiwatqan shapaetlik sözlirige heyran qéliship: — Bu Yüsüpning oghli emesmu? — déyishti.
23 И рече к ним: всяко речете Ми притчу сию: врачу, изцелися Сам: елика слышахом бывшая в Капернауме, сотвори и зде во отечествии Своем.
U ulargha: — Shübhisizki, siler manga «Ey téwip, awwal özüngni saqayt!» dégen temsilni keltürüp, «Xewer tapqinimizdek, Kepernahum shehiride néme ishlar yüz bergen bolsa, mushu yerdimu, öz yurtungdimu shularni körsetmemsen?» dewatisiler, — dédi.
24 Рече же: аминь глаголю вам, яко ни который пророк приятен есть во отечествии своем:
— Biraq shuni silerge berheq éytip qoyayki, héchqandaq peyghember öz yurti teripidin qobul qilin’ghan emes.
25 поистинне же глаголю вам: многи вдовицы беша во дни Илиины во Израили, егда заключися небо три лета и месяц шесть, яко бысть глад велик по всей земли:
Men silerge shu heqiqetni eslitimenki, Ilyas [peyghember]ning waqtida, asman uda üch yil alte ay étilip, dehshetlik bir qehetchilik barliq zéminni basqanda, Israilda nurghun tul ayallar bar idi;
26 и ни ко единей их послан бысть Илиа, токмо в Сарепту Сидонскую к жене вдовице:
biraq Ilyas ularning héchqaysisining qéshigha emes, belki Zidonning Zarefat shehiridiki bir tul ayalning qéshighila ewetilgen.
27 и мнози прокажени беху при Елиссеи пророце во Израили: и ни един же от них очистися, токмо Нееман Сирианин.
We [shuninggha oxshash], Élisha peyghemberning waqtida, Israilda maxaw késilige giriptar bolghanlar nurghun bolsimu, lékin Suriyelik Naamandin bashqa, héchqaysisi saqaytilghan emes! — dédi.
28 И исполнишася вси ярости в сонмищи, слышавшии сия:
Sinagogdikiler bu sözlerni anglap, hemmisi qattiq ghezeplendi;
29 и воставше изгнаша Его вон из града, и ведоша Его до верху горы, на нейже град их создан бяше, да быша Его низринули:
ornidin turushup, uni sheherdin heydep chiqirip, shu sheher jaylashqan taghning léwige echiqip, tik yardin tashliwetmekchi bolushti.
30 Он же прошед посреде их, идяше.
Lékin u ularning arisidin bimalal ötüp, öz yoligha chiqip ketti.
31 И сниде в Капернаум град Галилейский: и бе учя их в субботы.
U Galiliye ölkisining Kepernahum dégen bir shehirige chüshti, u yerde shabat künliride xelqqe telim béretti.
32 И ужасахуся о учении Его: яко со властию бе слово Его.
Ular uning telimige heyran qélishti, chünki uning sözi tolimu nopuzluq idi.
33 И в сонмищи бе человек имый духа беса нечиста, и возопи гласом велиим,
Emdi sinagogta napak jinning rohi chaplashqan bir kishi bolup, [uningdiki jin] qattiq awazda:
34 глаголя: остави, что нам и Тебе, Иисусе Назарянине? Пришел еси погубити нас: вем Тя, кто еси, Святый Божий.
— Ey Nasaretlik Eysa, séning biz bilen néme karing?! Bizni yoqatqili keldingmu? Men séning kimlikingni bilimen, Xudaning Muqeddes Bolghuchisisen! — dep towlap ketti.
35 И запрети ему Иисус, глаголя: премолчи и изыди из него. И поверг его бес посреде, изыде из него, никакоже вредив его.
Lékin Eysa jin’gha tenbih bérip: — Aghzingni yum! Uningdin chiq! — déwidi, jin héliqi ademni xalayiq otturisida yiqitiwétip, uningdin chiqip ketti. Lékin uninggha héch zerer yetküzmidi.
36 И бысть ужас на всех, и стязахуся друг ко другу, глаголюще: что слово сие, яко властию и силою велит нечистым духовом, и исходят?
Hemmeylen buningdin qattiq heyran bolushup, bir-birige: — Bu zadi qandaq ish! U derweqe hoquq we qudret bilen napak rohlargha emr qilsila, ular chiqip kétidiken, — déyishti.
37 И исхождаше глас о Нем во всяко место страны.
Shuning bilen uning xewer-shöhriti etraptiki herbir yurtlargha tarqaldi.
38 Востав же из сонмища, вниде в дом Симонов: теща же Симонова бе одержима огнем велиим: и молиша Его о ней.
Eysa sinagogtin chiqip, Simonning öyige kirdi. Lékin Simonning qéynanisi éghir tep késili bolup qalghanidi; ular Eysadin uning hajitidin chiqishini ötündi.
39 И став над нею, запрети огню, и остави ю. Абие же воставши служаше им.
U ayalning béshida turup, tepke tenbih bériwidi, tep shuan uningdin ketti. U derhal ornidin turup, ularni kütüshke bashlidi.
40 Заходящу же солнцу, вси, елицы имеяху болящыя недуги различными, привождаху их к Нему: Он же на единаго коегождо их руце возложь, изцеляше их.
Kün pétishi bilenla, kishiler herxil késellerge giriptar bolghan yéqinliri bolsila, ularni uning aldigha élip kélishti. U ulargha bir-birlep qolini tegküzüp, ularni saqaytti.
41 Исхождаху же и беси от многих, вопиюще и глаголюще, яко Ты еси Христос Сын Божий. И запрещая не даяше им глаголати, яко ведяху Христа Самаго суща.
Kishilerge chaplashqan nurghun jinlar ulardin chiqip: «Sen Xudaning Oghli!» dep towlap kétetti. Lékin u ulargha tenbih bérip, söz qilishigha yol qoymidi; chünki ular uning Mesih ikenlikini biletti.
42 Бывшу же дню, изшед иде в пусто место: и народи искаху Его, и приидоша к Нему, и удержаваху Его, дабы не отшел от них.
Kün chiqishi bilen, u sheherdin chiqip, pinhan bir jaygha ketti. Biraq top-top xalayiq uni izdep yüretti; ular uni tapqanda aldigha kélip, uni arimizda qalsun dep kétishidin tosmaqchi bolushti.
43 Он же рече к ним, яко и другим градовом благовестити Ми подобает Царствие Божие: яко на се послан есмь.
Lékin u ulargha: — Xudaning padishahliqining xush xewirini bashqa sheher-yézilarghimu yetküzüshüm kérek; chünki men del bu ishqa ewetilgenmen, — dédi.
44 И бе проповедая на сонмищих галилейских.
Shuning bilen u Galiliyediki sinagoglarda telim bérip yüriwerdi.

< От Луки святое благовествование 4 >