От Луки святое благовествование 21
1 Воззрев же виде вметающыя в храм набдящий имения дары своя богатыя:
У бешини көтирип қаривиди, байларниң өз сәдиқилирини [ибадәтханидики] сәдиқә сандуғиға ташлиғинини көрди.
2 виде же и некую вдовицу убогу вметающу ту две лепте,
У йәнә сандуққа икки тийинни ташлаватқан бир намрат тул аялниму көрди.
3 и рече: воистинну глаголю вам, яко вдовица сия убогая множае всех вверже:
Шуниң билән у: — Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, бу намрат тул аялниң ташлиғини һәммәйләнниңкидин көптур.
4 вси бо сии от избытка своего ввергоша в дары Богови: сия же от лишения своего все житие, еже име, вверже.
Чүнки уларниң һәммиси өзлириниң ашқанлиридин сәдиқә қилип, Худаға атиған садиғиләргә қошуп ташлиди; лекин бу аял намратлиғиға қаримай, өзиниң тирикчилик қилидиғининиң һәммисини сәдиқә қилип ташлиди.
5 И неким глаголющым о церкви, яко камением добрым и сосуды украшена, рече:
Вә бәзиләр ибадәтханиниң нәпис ташлар вә Худаға сунулған һәдийәләр билән қандақ безәлгәнлиги тоғрисида сөзлишивататти. У:
6 сия яже видите, приидут дние, в няже не останет камень на камени, иже не разорится.
— Силәр көрүватқан бу барлиқ нәрсиләргә нисбәтән, шу күнләр келидуки, һәтта бир тал ташму таш үстидә қалдурулмай, һәммиси гумран қилиниду, — деди.
7 Вопросиша же Его, глаголюще: Учителю, когда убо сия будут? И что есть знамение, егда хотят сия быти?
Улар униңдин: — Устаз, бу дегәнлириң қачан йүз бериду? Бу ишларниң йүз беридиғанлиғини аян қилидиған қандақ аламәт болиду? — дәп сориди.
8 Он же рече: блюдите, да не прельщени будете: мнози бо приидут во имя Мое, глаголюще, яко Аз есмь: и время приближися. Не изыдите убо вслед их.
У мундақ деди: — Аздурулуп кетиштин һези болуңлар. Чүнки тола кишиләр мениң намимни сетип: «Мана өзүм шудурмән!» вә «Әшу вақит йеқинлашти!» дәйду. Шуңа уларниң кәйнигә кирмәңлар.
9 Егда же услышите брани и нестроения, не убойтеся: подобает бо сим быти прежде: но не у абие кончина.
Силәр уруш вә топилаңларниң хәвирини аңлиған вақтиңлардиму вәһимигә чүшмәңлар; чүнки бу ишларниң авал йүз бериши муқәррәр. Лекин булар, заман ахири йетип кәлди, дегәнлик әмәс.
10 Тогда глаголаше им: востанет (бо) язык на язык, и царство на царство:
Андин у йәнә мундақ деди: — Бир милләт йәнә бир милләт билән урушқа чиқиду, бир падишалиқ йәнә бир падишалиқ билән урушқа чиқиду.
11 труси же велицы по местом и глади и пагубы будут, страхования же и знамения велия с небесе будут.
Җай-җайларда шиддәтлик йәр тәврәшләр, ачарчилиқлар вә вабалар болиду, [йәр йүзидә] вәһшәтләр вә асманда һәйвәтлик аламәтләр көрүниду.
12 Прежде же сих всех возложат на вы руки своя и ижденут, предающе на сонмища и темницы, ведомы к царем и владыкам, имене Моего ради:
Бирақ бу һәр бир вақиәләр йүз бериштин илгири, кишиләр силәргә қол селип тутқун қилиду вә силәргә зиянкәшлик қилип, силәрни синагогларниң сорақлириға тапшуриду, зинданларға ташлайду; улар мениң намим түпәйлидин силәрни падиша вә һөкүмдарларниң алдиға елип бариду,
13 прилучится же вам во свидетелство.
вә буниң билән [уларниң алдида] гувалиқ бериш пурситиңлар чиқиду.
14 Положите убо на сердцах ваших, не прежде поучатися отвещавати:
Униң үчүн әрзгә қандақ җавап бериш тоғрисида алдин-ала һеч ойланмаслиққа қәлбиңларда қәтъий нийәт қилиңлар.
15 Аз бо дам вам уста и премудрость, ейже не возмогут противитися или отвещати вси противляющиися вам.
Чүнки мән силәргә барлиқ дүшмәнлириңлар рәддийә вә рәт қилалмиғидәк пасаһәтлик тил вә данишмәнлик ата қилимән.
16 Предани же будете и родители и братиею и родом и други, и умертвят от вас:
Һәтта ата-ана, ака-ука, уруқ-туққан вә яр-бурадәрлириңларму силәргә хаинлиқ қилип тутуп бериду вә улар араңлардики бәзилириңларни өлтүриду.
17 и будете ненавидими от всех имене Моего ради:
Силәр мениң намим түпәйлидин һәммә адәмниң нәпритигә учрайсиләр.
18 и влас главы вашея не погибнет:
Һалбуки, бешиңлардики бир тал чачму һалак болмайду!
19 в терпении вашем стяжите душы вашя.
Сәвир-чидамлиқ болғиниңларда, җениңларға егә болалайсиләр.
20 Егда же узрите обстоимь Иерусалим вои, тогда разумейте, яко приближися запустение ему:
— Лекин Йерусалимниң [дүшмән] қошунлири тәрипидин қоршивелинғанлиғини көргиниңларда, униң вәйран болуш вақти йеқинлишип қапту, дәп билиңлар.
21 тогда сущии во Иудеи да бегают в горы: и иже посреде его, да исходят: и иже во странах, да не входят в онь:
У чағда Йәһудийә өлкисидә туруватқанлар тағларға қачсун, шәһәр ичидә туруватқанлар униңдин чиқип кәтсун, йезиларда туруватқанлар шәһәргә кирмисун.
22 яко дние отмщению сии суть, яко исполнитися всему писанному.
Чүнки шу чағ «интиқам җазасини тартидиған күнләр»дур; шуниң билән [муқәддәс язмиларда] барлиқ пүтүлгәнләр әмәлгә ашурулиду.
23 Горе же имущым во утробе и доящым в тыя дни: будет бо беда велия на земли и гнев на людех сих,
Әнди шу күнләрдә һамилдар аяллар вә бала емитидиғанларниң һалиға вай! Чүнки бу зиминда еғир қисчилиқ болиду вә [әрштики] ғәзәп бу хәлиқниң бешиға чүшиду;
24 и падут во острии меча, и пленени будут во вся языки: и Иерусалим будет попираемь языки, дондеже скончаются времена язык.
Улар қиличниң бисида жиқитилиду вә тутқун қилинип, барлиқ әлләргә елип кетилиду; «ят әлләрниң вақти» тошқичә, Йерусалим ят әлләрниң аяқ астида қалиду.
25 И будут знамения в солнце и луне и звездах: и на земли туга языком от нечаяния шума морскаго и возмущения,
— Қуяш, ай, юлтузлардиму аламәтләр болиду; йәр йүзидики әлләр арисида деңиз-океанларниң гүлдүрлишидин вә долқунларниң давалғушлиридин паракәндичилик болиду.
26 издыхающым человеком от страха и чаяния грядущих на вселенную: силы бо небесныя подвигнутся,
Адәмләр қорқуп, йәр йүзигә келидиған апәтләрни вәһимә ичидә күтүп әс-һошини йоқитиду; чүнки асмандики күчләр ләрзигә келиду.
27 и тогда узрят Сына Человеческа грядуща на облацех с силою и славою многою.
Андин кишиләр Инсаноғлиниң күч-қудрәт вә улуқ шан-шәрәп билән бир булут ичидә келиватқанлиғини көриду.
28 Начинающым же сим бывати, восклонитеся и воздвигните главы вашя: зане приближается избавление ваше.
Лекин бу аламәтләр көрүнүшкә башлиғанда, қәддиңларни руслап бешиңларни көтириңлар, чүнки бу силәрни азат қилиштики ниҗат йеқинлашти, дегәнликтур.
29 И рече притчу им: видите смоковницу и вся древа:
У уларға мундақ бир тәмсилни сөзләп бәрди: — Әнҗир дәриғи вә башқа барлиқ дәрәқләргә қараңлар.
30 егда прошибаются уже, видяще сами весте, яко близ жатва есть.
Уларниң йеңидин бихланғанда уларға қарап, өзүңлар язниң йетип келишигә аз қалғанлиғини билисиләр.
31 Тако и вы, егда узрите сия бывающа, ведите, яко близ есть Царствие Божие.
Шуниңдәк, бая дейилгән аламәтләрниң йүз бериватқанлиғини көргиниңларда, Худаниң падишалиғиниң йеқин қалғалнлиғини билиңлар.
32 Аминь глаголю вам, яко не имать прейти род сей, дондеже вся сия будут:
Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки, бу аламәтләрниң һәммиси әмәлгә ашурулмай туруп, бу дәвир өтмәйду.
33 небо и земля мимо идет, а словеса Моя не имут прейти.
Асман-зимин йоқилиду, бирақ мениң сөзлирим һәргиз йоқалмайду.
34 Внемлите же себе, да не когда отягчают сердца ваша объядением и пиянством и печальми житейскими, и найдет на вы внезапу день той:
— Лекин өзүңларға агаһ болуңларки, көңүллириңлар әйш-ишрәт, мәйхорлуқ вә тирикчиликниң ғәм-әндишилири билән бихудлашмисун, шу күни үстүңларға туюқсиз чүшмисун.
35 яко сеть бо приидет на вся живущыя на лицы всея земли:
Чүнки у гоя қапқантәк барлиқ йәр йүзидә һәр бир туруватқанларниң бешиға чүшиду.
36 бдите убо на всяко время молящеся, да сподобитеся убежати всех сих хотящих быти, и стати пред Сыном Человеческим.
Шуңа һәр қандақ вақитларда һошияр болуңлар, йүз бериш алдида туруватқан бу ишлардин өзүңларни қачуруп Инсаноғли алдида һазир болуп турушқа лайиқ һесаплиниш үчүн һәрдайим дуа қилиңлар, — деди.
37 Бе же во дни во церкви учя: нощию же исходя водворяшеся в горе нарицаемей Елеон.
Әнди у күндүзлири ибадәтханида тәлим берәтти, ахшамлири шәһәрдин чиқип, кечини Зәйтун теғи дәп аталған тағда өткүзәтти.
38 И вси людие из утра прихождаху к Нему во церковь послушати Его.
Вә барлиқ хәлиқ униң тәлимини аңлиғили таң сәһәрдә ибадәтханиға кирип, униң йениға келәтти.
