От Луки святое благовествование 20
1 И бысть во един от дний онех, учащу Ему люди в церкви и благовествующу, приидоша священницы и книжницы со старцы
E aconteceu num daqueles dias que, estando ele ensinando o povo no templo, e anunciando o evangelho, sobrevieram os principais dos sacerdotes e os escribas com os anciãos,
2 и реша к Нему, глаголюще: рцы нам, коею областию сия твориши, или кто есть давый Тебе власть сию?
E falaram-lhe, dizendo: Dize-nos, com que autoridade fazes estas coisas? Ou, quem é que te deu esta autoridade?
3 Отвещав же рече к ним: вопрошу вы и Аз единаго словесе, и рцыте Ми:
E, respondendo ele, disse-lhes: também eu vos farei uma pergunta: dizei-me pois:
4 крещение Иоанново с небесе ли бе, или от человек?
O batismo de João era do céu ou dos homens?
5 Они же помышляху в себе, глаголюще, яко аще речем: с небесе, речет: почто убо не веровасте ему?
E eles arrazoavam entre si, dizendo: Se dissermos: Do céu, ele nos dirá: Então porque o não crestes?
6 Аще ли же речем: от человек, вси людие камением побиют ны: известно бо бе о Иоанне, яко пророк бе.
E se dissermos: Dos homens; todo o povo nos apedrejará, pois tem por certo que João era profeta.
7 И отвещаша: не вемы откуду.
E responderam que não sabiam de onde era.
8 Иисус же рече им: ни Аз глаголю вам, коею областию сия творю.
E Jesus lhes disse: Nem tão pouco eu vos digo com que autoridade faço estas coisas.
9 Начат же к людем глаголати притчу сию: человек некий насади виноград, и вдаде его делателем, и отиде на лета многа:
E começou a dizer ao povo esta parábola: Um certo homem plantou uma vinha, e arrendou-a a uns lavradores, e partiu para fora da terra por muito tempo;
10 и во время посла к делателем раба, да от плода винограда дадут ему: делатели же бивше его, послаша тща.
E a seu tempo mandou um servo aos lavradores, para que lhe dessem dos frutos da vinha; mas os lavradores, espancando-o, mandaram-no vazio.
11 И приложи послати другаго раба: они же и того бивше и досадивше (ему), послаша тща.
E tornou ainda a mandar outro servo; mas eles, espancando também a este, e afrontando-o, mandaram-no vazio.
12 И приложи послати третияго: они же и того уязвльше изгнаша.
E tornou ainda a mandar terceiro; mas eles, ferindo também a este, o expulsaram.
13 Рече же господин винограда: что сотворю? Послю сына моего возлюбленнаго, еда како, его видевше, усрамятся.
E disse o senhor da vinha: Que farei? Mandarei o meu filho amado; talvez que, vendo-o, o respeitem.
14 Видевше же его делателе, мышляху в себе, глаголюще: сей есть наследник: приидите, убием его, да наше будет достояние.
Mas, vendo-o os lavradores, arrazoaram entre si, dizendo: Este é o herdeiro; vinde, matemo-lo, para que a herdade seja nossa.
15 И изведше его вон из винограда, убиша. Что убо сотворит им господин винограда?
E, lançando-o fora da vinha, o mataram. Que lhes fará pois o senhor da vinha?
16 Приидет и погубит делатели сия и вдаст виноград инем. Слышавше же рекоша: да не будет.
Irá, e destruirá estes lavradores, e dará a outros a vinha. E, ouvindo eles isto, disseram: Assim não seja!
17 Он же воззрев на них, рече: что убо писаное сие: камень, егоже небрегоша зиждущии, сей бысть во главу угла?
Mas ele, olhando para eles, disse: Que é isto pois que está escrito? A pedra, que os edificadores reprovaram, essa foi feita cabeça da esquina.
18 Всяк падый на камени том, сокрушится: а на немже падет, стрыет его.
Qualquer que cair sobre aquela pedra será quebrantado, e aquele sobre quem ela cair será feito em pedaços.
19 И взыскаша архиерее и книжницы возложити Нань руце в той час и убояшася народа: разумеша бо, яко к ним притчу сию рече.
E os principais dos sacerdotes e os escribas procuravam lançar mão dele naquela mesma hora; mas temeram o povo; porque entenderam que contra eles dissera esta parábola.
20 И наблюдше послаша лаятели, притворяющих себе праведники быти: да имут Его в словеси, во еже предати Его началству и области игемонове.
E, trazendo-o debaixo de olho, mandaram espias, que se fingissem justos, para o apanhar em alguma palavra, e entrega-lo à jurisdição e poder do presidente.
21 И вопросиша Его, глаголюще: Учителю, вемы, яко право глаголеши и учиши, и не на лица зриши, но воистинну пути Божию учиши:
E perguntaram-lhe, dizendo: Mestre, nós sabemos que falas e ensinas bem e retamente, e que não atentas para a aparência da pessoa, mas ensinas com verdade o caminho de Deus:
22 достоит ли нам кесареви дань даяти, или ни?
É-nos lícito dar tributo a Cesar ou não?
23 Разумев же их лукавство, рече к ним: что Мя искушаете?
E, entendendo ele a sua astúcia, disse-lhes: Porque me tentais?
24 Покажите Ми цату: чий имать образ и надписание? Отвещавше же рекоша: кесарев.
Mostrai-me uma moeda. De quem tem a imagem e a inscrição? E, respondendo eles, disseram: De Cesar.
25 Он же рече им: воздадите убо, яже кесарева, кесареви, и яже Божия, Богови.
Disse-lhes então: dai pois a Cesar o que é de Cesar, e a Deus o que é de Deus.
26 И не могоша зазрети глаголгола Его пред людьми: и дивишася о ответе Его и умолчаша.
E não puderam apanha-lo em palavra alguma diante do povo; e, maravilhados da sua resposta, calaram-se.
27 Приступиша же нецыи от саддукей, глаголющии воскресению не быти, вопрошаху Его,
E, chegando-se alguns dos saduceus, que dizem não haver ressurreição, perguntaram-lhe,
28 глаголюще: Учителю, Моисей написа нам: аще кому брат умрет имый жену, и той безчаден умрет, да брат его поймет жену и возставит семя брату своему:
Dizendo: Mestre, Moisés escreveu-nos que, se o irmão de algum falecer, tendo mulher, e não deixar filhos, o irmão dele tome a mulher, e suscite posteridade a seu irmão.
29 седмь убо братий бе: и первый поят жену, умре безчаден:
Houve pois sete irmãos, e o primeiro tomou mulher, e morreu sem filhos;
30 и поят вторый жену, и той умре безчаден:
E o segundo tomou-a, e também este morreu sem filhos;
31 и третий поят ю: такожде же и вси седмь: и не оставиша чад и умроша:
E o terceiro tomou-a, e igualmente também os sete: e morreram, e não deixaram filhos.
32 послежде же всех умре и жена:
E por último, depois de todos, morreu também a mulher.
33 в воскресение убо, котораго их будет жена? Седмь бо имеша ю жену.
Portanto, na ressurreição, de qual deles será a mulher, pois que os sete a tiveram por mulher?
E, respondendo Jesus, disse-lhes: Os filhos deste século casam-se, e dão-se em casamento; (aiōn g165)
35 а сподобльшиися век он улучити и воскресение, еже от мертвых, ни женятся, ни посягают: (aiōn g165)
Mas os que forem havidos por dignos de alcançar aquele século, e a ressurreição dos mortos, nem hão de casar, nem ser dados em casamento; (aiōn g165)
36 ни умрети бо ктому могут: равни бо суть Ангелом и сынове суть Божии, воскресения сынове суще:
Porque não podem mais morrer; pois são iguaes aos anjos, e são filhos de Deus, visto que são filhos da ressurreição.
37 а яко востают мертвии, и Моисей сказа при купине, якоже глаголет Господа Бога Авраамля и Бога Исаакова и Бога Иаковля:
E que os mortos hão de resuscitar também o mostrou Moisés junto da sarça, quando chama ao Senhor Deus de Abraão, e Deus de Isaac, e Deus de Jacob.
38 Бог же несть мертвых, но живых: вси бо Тому живи суть.
Ora Deus não é Deus de mortos, porém de vivos; porque para ele vivem todos.
39 Отвещавше же нецыи от книжник рекоша: Учителю, добре рекл еси.
E, respondendo alguns dos escribas, disseram: Mestre, disseste bem.
40 Ктому же не смеяху Его вопросити ничесоже. Рече же к ним:
E não ousavam perguntar-lhe mais coisa alguma.
41 како глаголют Христа Сына Давидова быти?
E ele lhes disse: Como dizem que o Cristo é filho de David?
42 Сам бо Давид глаголет в книзе псаломстей: рече Господь Господеви моему: седи о десную Мене,
Dizendo o mesmo David no livro dos salmos: Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te à minha direita,
43 дондеже положу враги Твоя подножие ногама Твоима.
Até que eu ponha os teus inimigos por escabelo de teus pés.
44 Давид убо Господа Его нарицает, и како Сын ему есть?
De sorte que David lhe chama Senhor; e como é seu filho?
45 Слышащым же всем людем, рече учеником Своим:
E, ouvindo-o todo o povo, disse Jesus aos seus discípulos:
46 внемлите себе от книжник хотящих ходити во одеждах и любящих целования на торжищих и председания на сонмищих и преждевозлежания на вечерях:
Guardai-vos dos escribas, que querem andar com vestidos compridos; e amam as saudações nas praças, e as principais cadeiras nas sinagogas, e os primeiros lugares nos banquetes;
47 иже снедают домы вдовиц и виною далече молятся: сии приимут лишше осуждение.
Que devoram as casas das viúvas, fazendo, como pretexto, largas orações. Estes receberão maior condenação.
