От Луки святое благовествование 18
1 Глаголаше же и притчу к ним, како подобает всегда молитися и не стужати (си),
Propose loro ancora questa parabola per mostrare che doveano del continuo pregare e non stancarsi.
2 глаголя: судия бе некий в некоем граде, Бога не бояся и человек не срамляяся.
In una certa città v’era un giudice, che non temeva Iddio né avea rispetto per alcun uomo;
3 Вдова же некая бе во граде том: и прихождаше к нему, глаголющи: отмсти мене от соперника моего.
e in quella città vi era una vedova, la quale andava da lui dicendo: Fammi giustizia del mio avversario.
4 И не хотяше на долзе времени. Последи же рече в себе: аще и Бога не боюся, и человек не срамляюся:
Ed egli per un tempo non volle farlo; ma poi disse fra sé: benché io non tema Iddio e non abbia rispetto per alcun uomo,
5 но зане творит ми труды вдовица сия, отмщу ея: да не до конца приходящи застоит мене.
pure, poiché questa vedova mi dà molestia, le farò giustizia, che talora, a forza di venire, non finisca col rompermi la testa.
6 Рече же Господь: слышите, что судия неправды глаголет?
E il Signore disse: Ascoltate quel che dice il giudice iniquo.
7 Бог же не имать ли сотворити отмщение избранных Своих, вопиющих к Нему день и нощь, и долготерпя о них?
E Dio non farà egli giustizia ai suoi eletti che giorno e notte gridano a lui, e sarà egli tardo per loro?
8 Глаголю вам, яко сотворит отмщение их вскоре: обаче Сын Человеческий пришед убо обрящет ли (си) веру на земли?
Io vi dico che farà loro prontamente giustizia. Ma quando il Figliuol dell’uomo verrà, troverà egli la fede sulla terra?
9 Рече же и ко другим уповающым собою, яко суть праведницы, и уничижающым прочих, притчу сию:
E disse ancora questa parabola per certuni che confidavano in se stessi di esser giusti e disprezzavano gli altri:
10 человека два внидоста в церковь помолитися: един фарисей, а другий мытарь.
Due uomini salirono al tempio per pregare; l’uno Fariseo, e l’altro pubblicano.
11 Фарисей же став, сице в себе моляшеся: Боже, хвалу Тебе воздаю, яко несмь якоже прочии человецы, хищницы, неправедницы, прелюбодее, или якоже сей мытарь:
Il Fariseo, stando in piè, pregava così dentro di sé: O Dio, ti ringrazio ch’io non sono come gli altri uomini, rapaci, ingiusti, adulteri; né pure come quel pubblicano.
12 пощуся двакраты в субботу, десятину даю всего елико притяжу.
Io digiuno due volte la settimana; pago la decima su tutto quel che posseggo.
13 Мытарь же издалеча стоя, не хотяше ни очию возвести на небо: но бияше перси своя, глаголя: Боже, милостив буди мне грешнику.
Ma il pubblicano, stando da lungi, non ardiva neppure alzar gli occhi al cielo; ma si batteva il petto, dicendo: O Dio, sii placato verso me peccatore!
14 Глаголю вам, яко сниде сей оправдан в дом свой паче онаго: яко всяк возносяйся смирится, смиряяй же себе вознесется.
Io vi dico che questi scese a casa sua giustificato, piuttosto che quell’altro; perché chiunque s’innalza sarà abbassato; ma chi si abbassa sarà innalzato.
15 Приношаху же к Нему и младенцы, да их коснется: видевше же ученицы запретиша им.
Or gli recavano anche i bambini, perché li toccasse; ma i discepoli, veduto questo, sgridavano quelli che glieli recavano.
16 Иисус же призвав их, глагола: оставите детей приходити ко Мне и не браните им: таковых бо есть Царствие Божие:
Ma Gesù chiamò a sé i bambini, e disse: Lasciate i piccoli fanciulli venire a me, e non glielo vietate, perché di tali è il regno di Dio.
17 аминь бо глаголю вам: иже аще не приимет Царствия Божия яко отроча, не имать внити в не.
In verità io vi dico che chiunque non avrà ricevuto il regno di Dio come un piccolo fanciullo, non entrerà punto in esso.
18 И вопроси Его некий князь, глаголя: Учителю благий, что сотворив, живот вечный наследствую? (aiōnios g166)
E uno dei principali lo interrogò, dicendo: Maestro buono, che farò io per ereditare la vita eterna? (aiōnios g166)
19 Рече же ему Иисус: что Мя глаголеши блага? Никтоже благ, токмо един Бог:
E Gesù gli disse: Perché mi chiami buono? Nessuno è buono, salvo uno solo, cioè Iddio.
20 заповеди веси: не прелюбы твори, не убий, не укради, не лжесвидетелствуй, чти отца твоего и матерь твою.
Tu sai i comandamenti: Non commettere adulterio; non uccidere; non rubare; non dir falsa testimonianza; onora tuo padre e tua madre.
21 Он же рече: вся сия сохраних от юности моея.
Ed egli rispose: Tutte queste cose io le ho osservate fin dalla mia giovinezza.
22 Слышав же сия Иисус рече ему: еще единаго не докончал еси: вся, елика имаши, продаждь и раздай нищым: и имети имаши сокровище на небеси: и гряди вслед Мене.
E Gesù, udito questo, gli disse: Una cosa ti manca ancora; vendi tutto ciò che hai, e distribuiscilo ai poveri, e tu avrai un tesoro nel cielo; poi vieni e seguitami.
23 Он же слышав сие, прискорбен бысть: бе бо богат зело.
Ma egli, udite queste cose, ne fu grandemente attristato, perché era molto ricco.
24 Видев же его Иисус прискорбна бывша, рече: како не удобь имущии богатство в Царствие Божие внидут:
E Gesù, vedendolo a quel modo, disse: Quanto malagevolmente coloro che hanno delle ricchezze entreranno nel regno di Dio!
25 удобее бо есть вельбуду сквозе иглине ушы проити, неже богату в Царствие Божие внити.
Poiché è più facile a un cammello passare per la cruna d’un ago, che ad un ricco entrare nel regno di Dio.
26 Реша же слышавшии: то кто может спасен быти?
E quelli che udiron questo dissero: Chi dunque può esser salvato?
27 Он же рече: невозможная у человек возможна суть у Бога.
Ma egli rispose: Le cose impossibili agli uomini sono possibili a Dio.
28 Рече же Петр: се, мы оставихом вся и по Тебе идохом.
E Pietro disse: Ecco, noi abbiam lasciato le nostre case, e t’abbiam seguitato.
29 Он же рече им: аминь глаголю вам, яко никтоже есть, иже оставит дом, или родители, или братию, или сестры, или жену, или чада, Царствия ради Божия,
Ed egli disse loro: Io vi dico in verità che non v’è alcuno che abbia lasciato casa, o moglie, o fratelli, o genitori, o figliuoli per amor del regno di Dio,
31 Поемь же обанадесяте ученики Своя, рече к ним: се, восходим во Иерусалим, и скончаются вся писанная пророки о Сыне Человечесте:
Poi, presi seco i dodici, disse loro: Ecco, noi saliamo a Gerusalemme, e saranno adempiute rispetto al Figliuol dell’uomo tutte le cose scritte dai profeti;
32 предадят бо Его языком и поругаются Ему, и укорят Его и оплюют Его,
poiché egli sarà dato in man de’ Gentili, e sarà schernito ed oltraggiato e gli sputeranno addosso;
33 и бивше убиют Его: и в третий день воскреснет.
e dopo averlo flagellato, l’uccideranno; ma il terzo giorno risusciterà.
34 И тии ничесоже от сих разумеша: и бе глаголгол сей сокровен от них, и не разумеваху глаголголемых.
Ed essi non capirono nulla di queste cose; quel parlare era per loro oscuro, e non intendevano le cose dette loro.
35 Бысть же егда приближишася во Иерихон, слепец некий седяше при пути прося:
Or avvenne che com’egli si avvicinava a Gerico, un certo cieco sedeva presso la strada, mendicando;
36 слышав же народ мимоходящь, вопрошаше: что убо есть се?
e, udendo la folla che passava, domandò che cosa fosse.
37 Поведаша же ему, яко Иисус Назарянин мимоходит.
E gli fecero sapere che passava Gesù il Nazareno.
38 И возопи, глаголя: Иисусе Сыне Давидов, помилуй мя.
Allora egli gridò: Gesù figliuol di Davide, abbi pietà di me!
39 И предидущии прещаху ему, да умолчит: он же паче множае вопияше: Сыне Давидов, помилуй мя.
E quelli che precedevano lo sgridavano perché tacesse; ma lui gridava più forte: Figliuol di Davide, abbi pietà di me!
40 Став же Иисус повеле привести его к Себе. Приближшуся же ему к Нему, вопроси его,
E Gesù, fermatosi, comandò che gli fosse menato; e quando gli fu vicino, gli domandò:
41 глаголя: что хощеши, да ти сотворю? Он же рече: Господи, да прозрю.
Che vuoi tu ch’io ti faccia? Ed egli disse: Signore, ch’io ricuperi la vista.
42 Иисус же рече ему: прозри: вера твоя спасе тя.
E Gesù gli disse: Ricupera la vista; la tua fede t’ha salvato.
43 И абие прозре, и вслед Его идяше, славя Бога. И вси людие видевше воздаша хвалу Богови.
E in quell’istante ricuperò la vista, e lo seguiva glorificando Iddio; e tutto il popolo, veduto ciò, diede lode a Dio.
