< От Луки святое благовествование 15 >

1 Бяху же приближающеся к Нему вси мытарие и грешницы, послушати Его.
erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum
2 И роптаху фарисее и книжницы, глаголюще, яко Сей грешники приемлет и с ними яст.
et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis
3 Рече же к ним притчу сию, глаголя:
et ait ad illos parabolam istam dicens
4 кий человек от вас имый сто овец, и погубль едину от них, не оставит ли девятидесяти и девяти в пустыни и идет вслед погибшия, дондеже обрящет ю?
quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam
5 И обрет возлагает на раме свои радуяся:
et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens
6 и пришед в дом, созывает други и соседы, глаголя им: радуйтеся со мною, яко обретох овцу мою погибшую.
et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat
7 Глаголю вам, яко тако радость будет на небеси о единем грешнице кающемся, нежели о девятидесятих и девяти праведник, иже не требуют покаяния.
dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia
8 Или кая жена имущи десять драхм, аще погубит драхму едину, не вжигает ли светилника, и пометет храмину, и ищет прилежно, дондеже обрящет?
aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat
9 И обретши созывает другини и соседы, глаголющи: радуйтеся со мною, яко обретох драхму погибшую.
et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram
10 Тако, глаголю вам, радость бывает пред Ангелы Божиими о единем грешнице кающемся.
ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente
11 Рече же: человек некий име два сына:
ait autem homo quidam habuit duos filios
12 и рече юнейший ею отцу: отче, даждь ми достойную часть имения. И раздели има имение.
et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam
13 И не по мнозех днех собрав все мний сын, отиде на страну далече, и ту расточи имение свое, живый блудно.
et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose
14 Изжившу же ему все, бысть глад крепок на стране той, и той начат лишатися:
et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere
15 и шед прилепися единому от житель тоя страны: и посла его на села своя пасти свиния:
et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos
16 и желаше насытити чрево свое от рожец, яже ядяху свиния: и никтоже даяше ему.
et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat
17 В себе же пришед, рече: колико наемником отца моего избывают хлебы, аз же гладом гиблю?
in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo
18 Востав иду ко отцу моему, и реку ему: отче, согреших на небо и пред тобою,
surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te
19 и уже несмь достоин нарещися сын твой: сотвори мя яко единаго от наемник твоих.
et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis
20 И востав иде ко отцу своему. Еще же ему далече сущу, узре его отец его, и мил ему бысть, и тек нападе на выю его, и облобыза его.
et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum
21 Рече же ему сын: отче, согреших на небо и пред тобою, и уже несмь достоин нарещися сын твой.
dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus
22 Рече же отец к рабом своим: изнесите одежду первую и облецыте его, и дадите перстень на руку его и сапоги на нозе:
dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes
23 и приведше телец упитанный заколите, и ядше веселимся:
et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur
24 яко сын мой сей мертв бе, и оживе: и изгибл бе, и обретеся. И начаша веселитися.
quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari
25 Бе же сын его старей на селе: и яко грядый приближися к дому, слыша пение и лики:
erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum
26 и призвав единаго от отрок, вопрошаше: что (убо) сия суть?
et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent
27 Он же рече ему, яко брат твой прииде: и закла отец твой телца упитанна, яко здрава его прият.
isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit
28 Разгневася же, и не хотяше внити. Отец же его изшед моляше его.
indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum
29 Он же отвещав рече отцу: се, толико лет работаю тебе и николиже заповеди твоя преступих, и мне николиже дал еси козляте, да со други своими возвеселился бых:
at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer
30 егда же сын твой сей, изядый твое имение с любодейцами, прииде, заклал еси ему телца питомаго.
sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum
31 Он же рече ему: чадо, ты всегда со мною еси, и вся моя твоя суть:
at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt
32 возвеселитижеся и возрадовати подобаше, яко брат твой сей мертв бе, и оживе: и изгибл бе, и обретеся.
epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est

< От Луки святое благовествование 15 >