< Плач Иеремии 3 >

1 Алеф. Аз муж видя нищету (мою) в жезле ярости Его на мя:
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 поят мя и отведе мя во тму, а не во свет.
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Обаче на мя обрати руку Свою весь день,
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 беф. Обетши плоть мою и кожу мою, кости моя сокруши:
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 согради на мя и объя главу мою и утруди,
BETH. Aedificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 в темных посади мя, якоже мертвыя века:
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 гимель. Согради на мя, и не изыду, отяготи оковы моя,
GHIMEL. Circumaedificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 и егда воскричу и возопию, загради молитву мою:
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 возгради пути моя, загради стези моя, возмяте.
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 Далеф. Бысть яко медведь ловяй, (приседяй ми) яко лев в сокровенных,
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 гна отступившаго, и упокои мя, положи мя погибша:
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 напряже лук Свои, и постави мя яко знамение на стреляние,
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 ге. Пусти в лядвия моя стрелы тула Своего.
HE. Misit in renibus meis filias pharetrae suae.
14 Бых в смех всем людем моим, песнь их весь день.
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Насыти мя горести, напои мя желчи
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 вав. И изя каменем зубы моя, напита мя пепелом
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 и отрину от мира душу мою. Забых благоты
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 и рех: погибе победа моя и надежда моя от Господа.
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 Заин. Помяни нищету мою и гонение мое.
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meae, absinthii, et fellis.
20 Горесть и желчь мою помяну, и стужит во мне душа моя.
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Сия положу в сердцы моем, сего ради потерплю.
ZAIN. Haec recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 Иф. Милость Господня, яко не остави мене, не скончашася бо щедроты Его: пребываяй во утриих, помилуй, Господи, яко не погибохом, не скончашася бо щедроты Твоя.
HETH. Misericordiae Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
23 Новая во утриих, многа есть вера Твоя.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
24 Часть моя Господь, рече душа моя: сего ради пожду Его.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 Теф. Благ Господь надеющымся Нань:
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animae quaerenti illum.
26 души ищущей Его благо (есть), и надеющейся с молчанием спасения Божия.
TETH. Bonum est praestolari cum silentio salutare Dei.
27 Благо есть мужу, егда возмет ярем в юности своей:
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 иод. Сядет на едине и умолкнет, яко воздвигну на ся:
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit se super se.
29 положит во прахе уста своя, негли како будет надежда:
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 подаст ланиту свою биющему, насытится укоризн.
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 Каф. Яко не во век отринет Господь,
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 яко смиривый помилует по множеству милости Своея,
CAPH. Quia si abiecit, miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 не отрину от сердца Своего и смири сыны мужеския.
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 Ламед. Еже смирити под нозе его вся узники земныя,
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terrae,
35 еже уклонити суд мужа пред лицем Вышняго,
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 осудити человека, внегда судитися ему, Господь не рече.
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 Мем. Кто есть той, иже рече, и быти, Господу не повелевшу?
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 Из уст Вышняго не изыдет зло и добро.
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Что возропщет человек живущь, муж о гресе своем?
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Нун. Изыскася путь наш и испытася, и обратимся ко Господу.
NUN. Scrutemur vias nostras, et quaeramus, et revertamur ad Dominum.
41 Воздвигнем сердца наша с руками к Богу высокому на небеси.
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in caelos.
42 Мы согрешихом и нечествовахом, сего ради не помиловал еси:
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 самех. Покрыл еси яростию и отгнал еси нас, убил и не пощадел еси:
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 покрылся еси облаком, да не дойдет к Тебе молитва,
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 сомжити очи мои и отринути, положил еси нас посреде людий.
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 Аин. Отверзоша на ны уста своя вси врази наши.
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Страх и ужас бысть нам, надмение и сокрушение:
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 исходища водная излиет око мое о сокрушении дщере людий моих.
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiae populi mei.
49 Фи. Око мое погрязну: и не умолкну, еже не быти ослаблению,
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 дондеже приклонится и увидит Господь с небесе.
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de caelis.
51 Око мое закрывается о души моей, паче всех дщерей града.
AIN. Oculus meus depraedatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meae.
52 Цади. Ловяще уловиша мя яко врабия врази мои туне:
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 умориша в рове жизнь мою и возложиша на мя камень.
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Возлияся вода выше главы моея: рех: отриновен есмь.
SADE. Inundaverunt aquae super caput meum: dixi: Perii.
55 Коф. Призвах имя Твое, Господи, из рова преисподняго:
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 глас мой услышал еси: не покрый ушес Твоих на мольбу мою:
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 на помощь мою приближился еси, в день, в оньже призвах Тя, рекл ми еси: не бойся.
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 Реш. Судил еси, Господи, прю души моея, избавил еси жизнь мою:
RES. Iudicasti Domine causam animae meae, redemptor vitae meae.
59 видел еси, Господи, смятения моя, разсудил еси суд мой:
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 веси все отмщение их и вся помышления их на мя.
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Шин. Слышал еси укоризны их, вся советы их на мя,
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 устне востающих на мя и поучение их на мя весь день,
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 седение их и востание их: призри на очи их.
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 Фав. Воздаси им, Господи, воздаяние по делом руку их:
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 воздаси им заступление, сердца моего труд.
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 Ты их проженеши во гневе и потребиши их под небесем, Господи.
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub caelis Domine.

< Плач Иеремии 3 >