< От Иоанна святое благовествование 1 >

1 В начале бе Слово, и Слово бе к Богу, и Бог бе Слово.
In principio erat verbum, et verbum erat apud Deum, et Deus erat verbum.
2 Сей бе искони к Богу:
Hoc erat in principio apud Deum.
3 вся Тем быша, и без Него ничтоже бысть, еже бысть.
Omnia per ipsum facta sunt: et sine ipso factum est nihil, quod factum est,
4 В Том живот бе, и живот бе свет человеком:
in ipso vita erat, et vita erat lux hominum:
5 и свет во тме светится, и тма его не объят.
et lux in tenebris lucet, et tenebræ eam non comprehenderunt.
6 Бысть человек послан от Бога, имя ему Иоанн:
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes.
7 Сей прииде во свидетелство, да свидетелствует о Свете, да вси веру имут ему.
Hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
8 Не бе той свет, но да свидетелствует о Свете:
non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine.
9 бе Свет истинный, Иже просвещает всякаго человека грядущаго в мир:
Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.
10 в мире бе, и мир Тем бысть, и мир Его не позна:
in mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit.
11 во своя прииде, и свои Его не прияша.
In propria venit, et sui eum non receperunt.
12 Елицы же прияша Его, даде им область чадом Божиим быти, верующым во имя Его,
quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine eius:
13 иже не от крове, ни от похоти плотския, ни от похоти мужеския, но от Бога родишася.
qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt.
14 И Слово плоть бысть и вселися в ны, и видехом славу Его, славу яко Единороднаго от Отца, исполнь благодати и истины.
Et verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam eius, gloriam quasi unigeniti a patre plenum gratiæ et veritatis.
15 Иоанн свидетелствует о Нем и воззва глаголя: Сей бе, Егоже рех, Иже по мне Грядый, предо мною бысть, яко первее мене бе.
Ioannes testimonium perhibet de ipso, et clamat dicens: Hic erat, quem dixi: Qui post me venturus est, ante me factus est: quia prior me erat.
16 И от исполнения Его мы вси прияхом и благодать воз благодать:
Et de plenitudine eius nos omnes accepimus, et gratiam pro gratia.
17 яко закон Моисеом дан бысть, благодать (же) и истина Иисус Христом бысть.
quia lex per Moysen data est, gratia, et veritas per Iesum Christum facta est.
18 Бога никтоже виде нигдеже: Единородный Сын, сый в лоне Отчи, Той исповеда.
Deum nemo vidit umquam: unigenitus filius, qui est in sinu patris, ipse enarravit.
19 И сие есть свидетелство Иоанново, егда послаша Жидове от Иерусалима иереев и левитов, да вопросят его: ты кто еси?
Et hoc est testimonium Ioannis, quando miserunt Iudæi ab Ierosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum: Tu quis es?
20 И исповеда и не отвержеся: и исповеда, яко несмь аз Христос.
Et confessus est, et non negavit: et confessus est: Quia non sum ego Christus.
21 И вопросиша его: что убо? Илиа ли еси ты? И глагола: несмь. Пророк ли еси? И отвеща: ни.
Et interrogaverunt eum: Quid ergo? Elias es tu? Et dixit: Non sum. Propheta es tu? Et respondit: Non.
22 Реша же ему: кто еси? Да ответ дамы пославшым ны: что глаголеши о тебе самем?
Dixerunt ergo ei: Quis es ut responsum demus his, qui miserunt nos? quid dicis de teipso?
23 Рече: аз глас вопиющаго в пустыни: исправите путь Господень, якоже рече Исаиа пророк.
Ait: Ego vox clamantis in deserto: Dirigite viam Domini, sicut dixit Isaias propheta.
24 И посланнии беху от фарисей:
Et qui missi fuerant, erant ex Pharisæis.
25 и вопросиша его и реша ему: что убо крещаеши, аще ты неси Христос, ни Илиа, ни пророк?
Et interrogaverunt eum, et dixerunt ei: Quid ergo baptizas, si tu non es Christus, neque Elias, neque Propheta?
26 Отвеща им Иоанн, глагола: аз крещаю водою: посреде же вас стоит, Егоже вы не весте:
Respondit eis Ioannes, dicens: Ego baptizo in aqua: medius autem vestrum stetit, quem vos nescitis.
27 Той есть Грядый по мне, Иже предо мною бысть, Емуже несмь аз достоин, да отрешу ремень сапогу Его.
Ipse est, qui post me venturus est, qui ante me factus est: cuius ego non sum dignus ut solvam eius corigiam calceamenti.
28 Сия в Вифаваре быша об он пол Иордана, идеже бе Иоанн крестя.
Hæc in Bethania facta sunt trans Iordanem, ubi erat Ioannes baptizans.
29 Во утрий (же) виде Иоанн Иисуса грядуща к себе и глагола: се, Агнец Божий, вземляй грехи мира:
Altera die vidit Ioannes Iesum venientem ad se, et ait: Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccatum mundi.
30 Сей есть, о Немже аз рех: по мне грядет Муж, Иже предо мною бысть, яко первее мене бе:
Hic est, de quo dixi: Post me venit vir, qui ante me factus est: quia prior me erat.
31 и аз не ведех Его: но да явится Израилеви, сего ради приидох аз водою крестя.
et ego nesciebam eum, sed ut manifestetur in Israel, propterea veni ego in aqua baptizans.
32 И свидетелствова Иоанн, глаголя, яко видех Духа сходяща яко голубя с небесе, и пребысть на Нем:
Et testimonium perhibuit Ioannes, dicens: Quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de cælo, et mansit super eum.
33 и аз не ведех Его: но Пославый мя крестити водою, Той мне рече: над Негоже узриши Духа сходяща и пребывающа на Нем, Той есть крестяй Духом Святым:
Et ego nesciebam eum: sed qui misit me baptizare in aqua, ille mihi dixit: Super quem videris Spiritum descendentem, et manentem super eum, hic est, qui baptizat in Spiritu sancto.
34 и аз видех и свидетелствовах, яко Сей есть Сын Божий.
Et ego vidi: et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei.
35 Во утрий (же) паки стояше Иоанн, и от ученик его два.
Altera die iterum stabat Ioannes, et ex discipulis eius duo.
36 И узрев Иисуса грядуща, глагола: се, Агнец Божий.
Et respiciens Iesum ambulantem, dicit: Ecce agnus Dei.
37 И слышаста его оба ученика глаголющаго, и по Иисусе идоста.
Et audierunt eum duo discipuli loquentem, et secuti sunt Iesum.
38 Обращься же Иисус и видев я по Себе идуща, глагола има: чесо ищета? Она же реста Ему: Равви, еже глаголется сказаемо учителю, где живеши?
Conversus autem Iesus, et videns eos sequentes se, dicit eis: Quid quæritis? Qui dixerunt ei: Rabbi, (quod dicitur interpretatum Magister) ubi habitas?
39 (И) глагола има: приидита и видита. Приидоста и видеста, где живяше, и у Него пребыста день той. Бе же час яко десятый.
Dicit eis: Venite, et videte. Venerunt, et viderunt ubi maneret, et apud eum manserunt die illo: hora autem erat quasi decima.
40 Бе (же) Андрей, брат Симона Петра, един от обою слышавшею от Иоанна и по Нем шедшею.
Erat autem Andreas frater Simonis Petri unus ex duobus, qui audierant a Ioanne, et secuti fuerant eum.
41 Обрете сей прежде брата своего Симона и глагола ему: обретохом Мессию, еже есть сказаемо Христос.
Invenit hic primum fratrem suum Simonem, et dicit ei: Invenimus Messiam. (quod est interpretatum Christus.)
42 И приведе его ко Иисусови. Воззрев же нань Иисус рече: ты еси Симон сын Ионин: ты наречешися Кифа, еже сказается Петр.
Et adduxit eum ad Iesum. Intuitus autem eum Iesus, dixit: Tu es Simon filius Iona: tu vocaberis Cephas. quod interpretatur Petrus.
43 Во утрий (же) восхоте изыти в Галилею: и обрете Филиппа и глагола ему: гряди по Мне.
In crastinum voluit exire in Galilæam, et invenit Philippum. Et dicit ei Iesus: Sequere me.
44 Бе (же) Филипп от Вифсаиды, от града Андреова и Петрова.
Erat autem Philippus a Bethsaida, civitate Andreæ, et Petri.
45 Обрете Филипп Нафанаила и глагола ему: Егоже писа Моисей в законе и пророцы, обретохом Иисуса сына Иосифова, иже от Назарета.
Invenit Philippus Nathanael, et dicit ei: Quem scripsit Moyses in lege, et Prophetæ, invenimus Iesum filium Ioseph a Nazareth.
46 И глагола ему Нафанаил: от Назарета может ли что добро быти? Глагола ему Филипп: прииди и виждь.
Et dixit ei Nathanael: A Nazareth potest aliquid boni esse? Dicit ei Philippus: Veni, et vide.
47 Виде (же) Иисус Нафанаила грядуща к Себе и глагола о нем: се, воистинну Израилтянин, в немже льсти несть.
Vidit Iesus Nathanael venientem ad se, et dicit de eo: Ecce vere Israelita, in quo dolus non est.
48 Глагола Ему Нафанаил: како мя знаеши? Отвеща Иисус и рече ему: прежде даже не возгласи тебе Филипп, суща под смоковницею видех тя.
Dicit ei Nathanael: Unde me nosti? Respondit Iesus, et dixit ei: Priusquam te Philippus vocavit, cum esses sub ficu, vidi te.
49 Отвеща Нафанаил и глагола Ему: Равви, Ты еси Сын Божий, Ты еси Царь Израилев.
Respondit ei Nathanael, et ait: Rabbi, tu es Filius Dei, tu es Rex Israel.
50 Отвеща Иисус и рече ему: зане рех ти, яко видех тя под смоковницею, веруеши: болша сих узриши.
Respondit Iesus, et dixit ei: Quia dixi tibi: Vidi te sub ficu, credis: maius his videbis.
51 И глагола ему: аминь, аминь глаголю вам, отселе узрите небо отверсто и Ангелы Божия восходящыя и нисходящыя над Сына Человеческаго.
Et dicit ei: Amen, amen dico vobis, videbitis cælum apertum, et Angelos Dei ascendentes, et descendentes supra Filium hominis.

< От Иоанна святое благовествование 1 >