< Книга Иова 7 >

1 Не искушение ли житие человеку на земли, и якоже наемника повседневнаго жизнь его?
"Isn't a man forced to labor on earth? Aren't his days like the days of a hired hand?
2 Или якоже раб бояйся господа своего и улучив сень? Или якоже наемник ждый мзды своея?
As a servant who earnestly desires the shadow, as a hireling who looks for his wages,
3 Такожде и аз ждах месяцы тщы, нощи же болезней даны ми суть.
so am I made to possess months of misery, wearisome nights are appointed to me.
4 Аще усну, глаголю: когда день? Егда же востану, паки: когда вечер? Исполнен же бываю болезней от вечера до утра.
When I lie down, I say, 'When shall I arise, and the night be gone?' I toss and turn until the dawning of the day.
5 Месится же мое тело в гнои червей, обливаю же грудие земли, гной стружа.
My flesh is clothed with worms and clods of dust. My skin closes up, and breaks out afresh.
6 Житие же мое есть скоряе беседы, погибе же во тщей надежди.
My days are swifter than a weaver's shuttle, and are spent without hope.
7 Помяни убо, яко дух мой живот, и ктому не возвратится око мое видети благая.
Oh remember that my life is a breath. My eye shall no more see good.
8 Не узрит мене око видящаго мя: очи Твои на мне, и ктому несмь,
The eye of him who sees me shall see me no more. Your eyes shall be on me, but I shall not be.
9 якоже облак очищен от небесе: аще бо человек снидет во ад, ктому не взыдет, (Sheol h7585)
As the cloud is consumed and vanishes away, so he who goes down to Sheol shall come up no more. (Sheol h7585)
10 ни возвратится во свой дом, ниже имать его познати ктому место его.
He shall return no more to his house, neither shall his place know him any more.
11 Убо ниже аз пощажу уст моих, возглаголю в нужди сый, отверзу уста моя горестию души моея сотеснен.
"Therefore I will not keep silent. I will speak in the anguish of my spirit. I will complain in the bitterness of my soul.
12 Еда море есмь, или змий, яко учинил еси на мя хранение?
Am I a sea, or a sea monster, that you put a guard over me?
13 Рекох, яко утешит мя одр мой, произнесу же ко мне на едине слово на ложи моем:
When I say, 'My bed shall comfort me. My couch shall ease my complaint;'
14 устрашаеши мя сониями и видениями ужасаеши мя:
then you scare me with dreams, and terrify me through visions:
15 свободиши от духа моего душу мою, от смерти же кости моя.
so that my soul chooses strangling, death rather than my bones.
16 Не поживу бо во век, да долготерплю: отступи от мене, тще бо житие мое.
I loathe my life. I do not want to live forever. Leave me alone, for my days are but a breath.
17 Что бо есть человек, яко возвеличил еси его? Или яко внимаеши умом к нему?
What is man, that you should magnify him, that you should set your mind on him,
18 Или посещение твориши ему по всяко утро и в покои судити его имаши?
that you should visit him every morning, and test him every moment?
19 Доколе не оставиши мене, ниже отпускаеши мя, дондеже поглощу слины моя в болезни?
How long will you not look away from me, nor leave me alone until I swallow down my spittle?
20 Аще аз согреших, что Тебе возмогу соделати, сведый ум человечь? Почто мя еси положил прекословна Тебе, и есмь Тебе бременем?
If I have sinned, what do I do to you, you watcher of men? Why have you set me as a mark for you, so that I am a burden to myself?
21 Почто неси сотворил беззаконию моему забвения, и очищения греха моего? Ныне же в землю отиду, утренюяй же несмь ктому.
Why do you not pardon my disobedience, and take away my iniquity? For now shall I lie down in the dust. You will seek me diligently, but I shall not be."

< Книга Иова 7 >