< Книга Иова 19 >

1 Отвещав же Иов, рече:
Respondens autem Iob, dixit:
2 доколе притрудну творите душу мою и низлагаете мя словесы? Уразумейте токмо, яко Господь сотвори мя сице.
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Клевещете на мя, не стыдящеся мене належите ми.
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Буди, яко воистинну аз прельстихся, и у мене водворяется погрешение, глаголати словеса, яже не подобаше, словеса же моя погрешают, и не во время:
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 буди же, яко на мя величаетеся, наскакаете же ми поношением:
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 разумейте убо, яко Господь есть иже смяте мя и ограду Свою на мя вознесе.
Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Се, смеюся поношению, не возглаголю: возопию, и нигдеже суд.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 Окрест огражден есмь и не могу прейти: пред лицем моим тму положи,
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 славу же с мене совлече и отя венец от главы моея:
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 растерза мя окрест, и отидох: посече же яко древо надежду мою.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
11 Люте же гнева употреби на мя и возмне мя яко врага.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Вкупе же приидоша искушения Его на мя, на путех же моих обыдоша мя наветницы.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 Братия моя отступиша от мене, познаша чуждих паче мене, и друзие мои немилостиви быша:
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 не снабдеша мя ближнии мои, и ведящии имя мое забыша мя.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Соседи дому и рабыни моя, (яко) иноплеменник бых пред ними:
Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 раба моего звах, и не послуша, уста же моя моляхуся:
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 и просих жену мою, призывах же лаская сыны подложниц моих:
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 они же мене в век отринуша, егда востану, на мя глаголют.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Гнушахуся мене видящии мя, и ихже любих, восташа на мя.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 В кожи моей согниша плоти моя, кости же моя в зубех содержатся.
Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Помилуйте мя, помилуйте мя, о, друзие! Рука бо Господня коснувшаяся ми есть.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Почто мя гоните якоже и Господь? От плотей же моих не насыщаетеся?
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 Кто бо дал бы, да напишутся словеса моя, и положатся оная в книзе во век?
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 И на дщице железне и олове, или на камениих изваяются?
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Вем бо, яко присносущен есть, иже имать искупити мя,
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 (и) на земли воскресити кожу мою терпящую сия, от Господа бо ми сия совершишася,
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
27 яже аз в себе свем, яже очи мои видеста, а не ин: вся же ми совершишася в недре.
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
28 Аще же и речете: что речем противу ему? И корень словесе обрящем в нем.
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 Убойтеся же и вы от меча: ярость бо на беззаконныя найдет, и тогда увидят, где есть их вещество.
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.

< Книга Иова 19 >