< Книга Иова 13 >

1 Се, сия виде око мое, и слыша ухо мое,
[Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
2 и вем, елика и вы весте: и не неразумнее есмь вас.
Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
3 Но обаче и аз ко Господу возглаголю, обличу же пред Ним, аще восхощет.
Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
4 Вы бо есте врачеве неправеднии и целителе злых вси,
prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
5 буди же вам онемети, и сбудется вам в премудрость.
Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
6 Слышите же обличение уст моих, суду же устен моих вонмите.
Audite ergo correptionem meam, et judicium labiorum meorum attendite.
7 Не пред Богом ли глаголете и пред Ним вещаете лесть?
Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
8 Или уклонитеся, вы же сами судии будите.
numquid faciem ejus accipitis, et pro Deo judicare nitimini?
9 Добро бо, аще изследит вас: аще бо вси творящии приложитеся к нему, обаче обличит вы.
aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur, ut homo, vestris fraudulentiis?
10 Аще же и тай лицам удивитеся,
Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem ejus accipitis.
11 не движение ли Его смятет вас, боязнь же от Него нападет на вы?
Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror ejus irruet super vos.
12 Отидет же величание ваше равно пепелу, тело же бренно.
Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
13 Умолчите, да возглаголю и почию от гнева.
Tacete paulisper, ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
14 Вземля плоти моя зубами, душу же мою положу в руце моей.
Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
15 Аще мя убиет Сильный, понеже и нача, обаче возглаголю и обличу пред Ним:
Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu ejus arguam.
16 и сие ми сбудется во спасение: не внидет бо пред Ним лесть.
Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita.
17 Послушайте, послушайте глагол моих: возвещу бо вам слышащым.
Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
18 Се, аз близ есмь суда моего, вем аз, яко праведен явлюся.
Si fuero judicatus, scio quod justus inveniar.
19 Кто бо есть судяйся со мною, да ныне умолчу и изчезну?
Quis est qui judicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
20 Двое же ми сотвориши, тогда от лица Твоего не скрыюся:
Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
21 руку от мене отими, страх же Твой да не ужасает мя:
manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
22 посем призовеши, аз же Тя послушаю, или возглаголеши, аз же Ти дам ответ.
Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
23 Колицы суть греси мои и беззакония моя? Научи мя, кая суть?
Quantas habeo iniquitates et peccata? scelera mea et delicta ostende mihi.
24 Почто крыешися от мене? Мниши же мя противна суща Тебе?
Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
25 Или яко лист движимь ветром убоишися? Или яко сену носиму ветром противляешимися?
Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
26 Яко написал еси на мя злая, обложил же ми еси юностныя грехи:
scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
27 положил же еси ногу мою в возбранение: сохранил же еси дела моя вся: в корения же ног моих пришел еси:
Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
28 иже обетшают якоже мех, или якоже риза молием изядена.
qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.]

< Книга Иова 13 >