< Книга пророка Исаии 54 >

1 Возвеселися, неплоды, нераждающая возгласи и возопий, нечревоболевшая, яко многа чада пустыя паче, нежели имущия мужа.
Lauda sterilis quae non paris: decanta laudem, et hinni quae non pariebas: quoniam multi filii desertae magis quam eius, quae habet virum, dicit Dominus.
2 Рече бо Господь: разшири место, кущи твоея и покровов твоих, водрузи, не пощади, продолжи ужя твоя и колие твое укрепи,
Dilata locum tentorii tui, et pelles tabernaculorum tuorum extende, ne parcas: longos fac funiculos tuos, et clavos tuos consolida.
3 еще на десно и на лево простри: и семя твое языки наследит, и грады опустевшыя населиши.
Ad dexteram enim, et ad laevam penetrabis: et semen tuum Gentes hereditabit, et civitates desertas inhabitabit.
4 Не бойся, яко посрамлена еси, ниже устыдися, яко укорена еси: понеже срамоту вечную забудеши и укоризны вдовства твоего не помянеши ктому.
Noli timere quia non confunderis, neque erubesces: non enim te pudebit, quia confusionis adolescentiae tuae oblivisceris, et opprobrii viduitatis tuae non recordaberis amplius.
5 Яко Господь Творяй тя, Господь Саваоф имя Ему: и Избавивый тя Святый Бог Израилев, всей земли прозовется.
Quia dominabitur tui qui fecit te, Dominus exercituum nomen eius: et redemptor tuus sanctus Israel, Deus omnis terrae vocabitur.
6 Не яко жену оставлену и малодушну призва тя Господь, ниже яко жену из юности возненавидену, рече Бог твой.
Quia et mulierem derelictam et moerentem spiritu vocavit te Dominus, et uxorem ab adolescentia abiectam, dixit Deus tuus.
7 На время мало оставих тя, а с милостию великою помилую тя:
Ad punctum in modico dereliqui te, et in miserationibus magnis congregabo te.
8 во ярости мале отвратих лице Мое от тебе, но милостию вечною помилую тя, рече Избавивый тя Господь.
In momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te, et in misericordia sempiterna misertus sum tui: dixit redemptor tuus Dominus.
9 От воды, яже при Нои, сие Ми есть, якоже кляхся Ему во время оно на землю, не разгневатися о тебе ктому, ниже во прещении твоем
Sicut in diebus Noe istud mihi est, cui iuravi ne inducerem aquas Noe ultra super terram: sic iuravi ut non irascar tibi, et non increpem te.
10 горы преставити, и холми твои не предвигнутся: тако ниже, яже от Мене к тебе, милость оскудеет, ниже завет мира твоего преставится: рече бо милостив к тебе Господь.
Montes enim commovebuntur, et colles contremiscent: misericordia autem mea non recedet a te, et foedus pacis meae non movebitur: dixit miserator tuus Dominus.
11 Смиренная и колеблемая не имела еси утешения: се, Аз уготовляю тебе анфракс камень твой и на основание твое сапфир:
Paupercula tempestate convulsa, absque ulla consolatione. Ecce ego sternam per ordinem lapides tuos, et fundabo te in sapphiris,
12 и положу забрала твоя иаспис, и врата твоя камение кристалла, и ограждение твое камение избранное,
et ponam iaspidem propugnacula tua: et portas tuas in lapides sculptos, et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles.
13 и вся сыны твоя научены Богом, и во мнозе мире чада твоя.
Universos filios tuos doctos a Domino: et multitudinem pacis filiis tuis.
14 И правдою возградишися: удалися от неправеднаго, и не убоишися, и трепет не приближится тебе.
Et in iustitia fundaberis: recede procul a calumnia, quia non timebis: et a pavore, quia non appropinquabit tibi.
15 Се, пришелцы приидут к тебе Мною и вселятся у тебе и к тебе прибегнут.
Ecce accola veniet, qui non erat mecum, advena quondam tuus adiungetur tibi.
16 Се, Аз создах тя, не якоже кузнец раздуваяй углие и износя сосуд на дело: Аз же создах тя не на пагубу, еже истлити.
Ecce ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas, et proferentem vas in opus suum, et ego creavi interfectorem ad disperdendum.
17 Всяк сосуд соделан на тя не благопоспешу, и всяк глас, иже на тя востанет на прю, одолееши им всем: повиннии же твои будут в нем есть наследие служащым Господеви, и вы будете Мне праведни, глаголет Господь.
Omne vas, quod fictum est contra te, non dirigetur: et omnem linguam resistentem tibi in iudicio, iudicabis. Haec est hereditas servorum Domini, et iustitia eorum apud me, dicit Dominus.

< Книга пророка Исаии 54 >

A Dove is Sent Forth from the Ark
A Dove is Sent Forth from the Ark