< Книга пророка Иезекииля 36 >

1 И ты, сыне человечь, прорцы на горы Израилевы и рцы:
Tu autem fili hominis propheta super montes Israel, et dices: Montes Israel audite verbum Domini:
2 горы Израилевы, слышите слово Господне, сия глаголет Адонаи Господь: понеже рече враг на вы: благоже, пустыня вечная во одержание нам бысть:
Haec dicit Dominus Deus: Eo quod dixerit inimicus de vobis: Euge, altitudines sempiternae in hereditatem datae sunt nobis:
3 того ради прорцы и рцы: тако глаголет Адонаи Господь: зане быти вам погубленым и безчестным и возненавиденым от язык окрестных вам, еже быти вам во одержание прочым языком, и взыдосте и бысте в поношение устен и во укоризну странам:
propterea vaticinare, et dic: Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod desolati estis, et conculcati per circuitum, et facti in hereditatem reliquis Gentibus, et ascendistis super labium linguae, et opprobrium populi:
4 сего ради, горы Израилевы, слышите слово Господне, сия глаголет Адонаи Господь горам и холмом, и потоком и дебрем, и полянам и опустошеным, и разореным и градом оставленым, иже быша в пленение и в попрание оставшым языком окрестным.
propterea montes Israel audite verbum Domini Dei: Haec dicit Dominus Deus montibus, et collibus, torrentibus, vallibus et desertis, parietinis, et urbibus derelictis, quae depopulatae sunt, et subsannatae a reliquis Gentibus per circuitum.
5 Того ради сия глаголет Адонаи Господь: аще не во огни рвения Моего глаголах на прочыя языки и на Идумею всю, яко даша землю Мою себе во одержание со веселием (от всего сердца), обезчестивше душы, еже потребити повоеванием:
Propterea haec dicit Dominus Deus: Quoniam in igne zeli mei locutus sum de reliquis Gentibus, et de Idumaea universa, quae dederunt terram meam sibi in hereditatem cum gaudio, et toto corde, et ex animo: et eiecerunt eam ut vastarent:
6 того ради прорцы на землю Израилеву и рцы горам и холмом, и полянам и дебрем: сия глаголет Адонаи Господь: се, Аз во рвении Моем и в ярости Моей глаголах, за укоризну, юже приясте от язык.
idcirco vaticinare super humum Israel, et dices montibus, et collibus, iugis, et vallibus: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego in zelo meo, et in furore meo locutus sum, eo quod confusionem gentium sustinueritis.
7 Того ради сия глаголет Адонаи Господь: се, Аз воздвигну руку Мою на языки, иже окрест вас, тии безчестие свое приимут.
Idcirco haec dicit Dominus Deus: Ego levavi manum meam ut Gentes, quae in circuitu vestro sunt, ipsae confusionem suam portent.
8 Ваше же гроздие и плод ваш, горы Израилевы, поядят людие Мои, яко надеются приити.
Vos autem montes Israel ramos vestros germinetis, et fructum vestrum afferatis populo meo Israel: prope enim est ut veniat:
9 Яко се, Аз к вам, и призрю на вы, и возделаете и насеете:
Quia ecce ego ad vos, et convertar ad vos, et arabimini, et accipietis sementem.
10 и умножу в вас человеки, весь дом Израилев до конца, и населятся гради, и пустыни оградятся:
Et multiplicabo in vobis homines, omnemque domum Israel: et habitabuntur civitates, et ruinosa instaurabuntur.
11 и умножу вас людьми и скотом, и умножатся и возрастут, и вселю вас якоже прежде, и благо сотворю вам якоже бывшым прежде вас, и уразумеете, яко Аз есмь Господь:
Et replebo vos hominibus, et iumentis: et multiplicabuntur, et crescent: et habitare vos faciam sicut a principio, bonisque donabo maioribus, quam habuistis ab initio: et scietis quia ego Dominus.
12 и нарожду в вас человеки люди Моя Израиля, и наследят вас, и будете им во одержание, и не приложите ктому безчадни быти от них.
Et adducam super vos homines populum meum Israel, et hereditate possidebunt te: et eris eis in hereditatem, et non addes ultra ut absque eis sis.
13 Сия глаголет Адонаи Господь: понеже глаголаша тебе: земля поядающая человеки ты еси, и безчадная от языка твоего была еси:
Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod dicunt de vobis: Devoratrix hominum es, et suffocans gentem tuam:
14 того ради человеков ктому не пояси и языка твоего не обезчадиши ктому, глаголет Адонаи Господь.
Propterea homines non comedes amplius, et gentem tuam non necabis ultra, ait Dominus Deus:
15 И не услышится в вас ктому безчестие языков, и укоризны людий не приимете ктому, и язык твой не будет без чад ктому, глаголет Адонаи Господь.
Nec auditam faciam in te amplius confusionem Gentium, et opprobrium populorum nequaquam portabis, et gentem tuam non amittes amplius, ait Dominus Deus.
16 И бысть слово Господне ко мне глаголя:
Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
17 сыне человечь, дом Израилев вселися на земли своей, и оскверниша ю путем своим и кумирми своими и нечистотами своими, и по нечистоте месячная имущия бысть путь их пред лицем Моим:
Fili hominis domus Israel habitaverunt in humo sua, et polluerunt eam in viis suis, et in studiis suis iuxta immunditiam menstruatae facta est via eorum coram me.
18 и излиях ярость Мою на ня, крови ради, юже пролияша на землю, и кумирми своими оскверниша ю,
Et effudi indignationem meam super eos pro sanguine, quem fuderunt super terram, et in idolis suis polluerunt eam.
19 и разсыпах я во языки и развеях я во страны: по пути их и по начинанию их судих им.
Et dispersi eos in Gentes, et ventilati sunt in terras: iuxta vias eorum, et adinventiones eorum iudicavi eos.
20 И внидоша во языки, в няже внидоша тамо, и оскверниша имя Мое святое, внегда глаголатися им: людие Господни сии и от земли своея изыдоша.
Et ingressi sunt ad Gentes, ad quas introierunt, et polluerunt nomen sanctum meum, cum diceretur de eis: Populus Domini iste est, et de terra eius egressi sunt.
21 И пощадих я имене ради Моего святаго еже оскверниша дом Израилев во языцех, аможе внидоша.
Et peperci nomini sancto meo, quod polluerat domus Israel in Gentibus, ad quas ingressi sunt.
22 Того ради рцы дому Израилеву: сия глаголет Адонаи Господь: не вам Аз творю, доме Израилев, но имене Моего ради святаго, еже осквернисте во языцех, тамо аможе внидосте.
Idcirco dices domui Israel: Haec dicit Dominus Deus: Non propter vos ego faciam, domus Israel, sed propter nomen sanctum meum, quod polluistis in Gentibus, ad quas intrastis.
23 И освящу имя Мое великое, оскверненное во языцех, еже осквернисте среде их, и уразумеют языцы, яко Аз есмь Господь, глаголет Адонаи Господь, внегда освящуся в вас пред очима их.
Et sanctificabo nomen meum magnum, quod pollutum est inter Gentes, quod polluistis in medio earum: ut sciant Gentes quia ego Dominus, ait Dominus exercituum, cum sanctificatus fuero in vobis coram eis:
24 И возму вы от язык и соберу вы от всех земель, и введу вы в землю вашу,
Tollam quippe vos de Gentibus, et congregabo vos de universis terris, et adducam vos in terram vestram.
25 и воскроплю на вы воду чисту, и очиститеся от всех нечистот ваших и от всех кумиров ваших, и очищу вас.
Et effundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris, et ab universis idolis vestris mundabo vos.
26 И дам вам сердце ново и дух нов дам вам, и отиму сердце каменное от плоти вашея и дам вам сердце плотяно, и дух Мой дам в вас:
Et dabo vobis cor novum, et spiritum novum ponam in medio vestri: et auferam cor lapideum de carne vestra, et dabo vobis cor carneum.
27 и сотворю, да в заповедех Моих ходите, и суды Моя сохраните и сотворите я.
Et spiritum meum ponam in medio vestri: et faciam ut in praeceptis meis ambuletis, et iudicia mea custodiatis, et operemini.
28 И вселитеся на земли, юже дах отцем вашым, и будете Ми в люди, Аз же буду вам в Бога.
Et habitabitis in terra, quam dedi patribus vestris: et eritis mihi in populum, et ego ero vobis in Deum.
29 И спасу вы от всех нечистот ваших (и очищу вы от грех ваших всех), и призову пшеницу и умножу ю, и не дам на вы глада:
Et salvabo vos ex universis inquinamentis vestris: et vocabo frumentum, et multiplicabo illud, et non imponam vobis famem.
30 и распложу плод древесный и плоды селныя, яко да не приимете ктому гладныя укоризны во языцех.
Et multiplicabo fructum ligni, et genimina agri, ut non portetis ultra opprobrium famis in Gentibus.
31 И помянете пути своя злыя и начинания ваша не благая, и вознегодуете пред лицем их о беззакониих ваших и о мерзостех ваших.
Et recordabimini viarum vestrarum pessimarum, studiorumque non bonorum: et displicebunt vobis iniquitates vestrae, et scelera vestra.
32 Не вас ради Аз творю, доме Израилев, глаголет Адонаи Господь, вестно да будет вам, (доме Израилев: ) постыдитеся и усрамитеся от путий ваших, доме Израилев.
Non propter vos ego faciam, ait Dominus Deus, notum sit vobis: confundimini, et erubescite super viis vestris, domus Israel.
33 Сия глаголет Адонаи Господь: во оньже день очищу вы от всех беззаконий ваших и населю грады, и соградятся пустыни,
Haec dicit Dominus Deus: In die, qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibus vestris, et inhabitari fecero urbes, et instauravero ruinosa,
34 и земля погибшая возделается вместо того, яко погублена бысть пред очима всякаго мимоходящаго:
et terra deserta fuerit exculta, quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris,
35 и рекут: земля оная погибшая бысть яко вертоград Сладости, и гради опустевшии и разореннии и раскопаннии, забралы утвержденни сташа:
dicent: Terra illa inculta, facta est ut hortus voluptatis: et civitates desertae, et destitutae atque suffossae, munitae sederunt.
36 и уразумеют языцы, елицы останутся окрест вас, яко Аз Господь возградих разоренныя и насадих погубленныя: Аз Господь глаголах и сотворю.
Et scient Gentes quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro, quia ego Dominus aedificavi dissipata, plantavique inculta, ego Dominus locutus sim, et fecerim.
37 Сия глаголет Адонаи Господь: се, еще обрящуся дому Израилеву, еже сотворити им: умножу их яко овцы, человеки яко овцы святыя,
Haec dicit Dominus Deus: Adhuc in hoc invenient me domus Israel, ut faciam eis: Multiplicabo eos sicut gregem hominum,
38 яко овцы Иерусалимли во праздниках его, тако будут гради опустевшии полни стад человеческих: и уразумеют, яко Аз Господь.
ut gregem sanctum, ut gregem Ierusalem in sollemnitatibus eius: Sic erunt civitates desertae, plenae gregibus hominum: et scient quia ego Dominus.

< Книга пророка Иезекииля 36 >