< Книга пророка Иезекииля 25 >

1 И бысть слово Господне ко мне глаголя:
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων
2 сыне человечь, утверди лице твое на сыны Аммони и прорцы на ня,
υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ προφήτευσον ἐπ’ αὐτοὺς
3 и речеши сыном Аммоним (глаголя): слышите слово Господа Адоная, сия глаголет Адонаи Господь: понеже порадовастеся о святых Моих, яко осквернена быша, и о земли Израилеве, яко погибе, и о дому Иудине, яко отиде в пленение:
καὶ ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Αμμων ἀκούσατε λόγον κυρίου τάδε λέγει κύριος ἀνθ’ ὧν ἐπεχάρητε ἐπὶ τὰ ἅγιά μου ὅτι ἐβεβηλώθη καὶ ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ ὅτι ἠφανίσθη καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ιουδα ὅτι ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ
4 того ради, се, Аз предаю вас сыном Кедемлим в наследие, и вселятся со имением своим в тебе и поставят в тебе селения своя: тии поядят плоды твоя, и тии испиют тук твой:
διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑμᾶς τοῖς υἱοῖς Κεδεμ εἰς κληρονομίαν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν ἐν σοὶ καὶ δώσουσιν ἐν σοὶ τὰ σκηνώματα αὐτῶν αὐτοὶ φάγονται τοὺς καρπούς σου καὶ αὐτοὶ πίονται τὴν πιότητά σου
5 и дам град Аммонь паствы велблюдов и сыны Аммони на паству овец, и уразумеете, яко Аз Адонаи Господь.
καὶ δώσω τὴν πόλιν τοῦ Αμμων εἰς νομὰς καμήλων καὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων εἰς νομὴν προβάτων καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ κύριος
6 Сего ради тако глаголет Господь Бог: понеже восплескал еси рукою твоею и потоптал ногою твоею и порадовался еси душею твоею о земли Израилеве,
διότι τάδε λέγει κύριος ἀνθ’ ὧν ἐκρότησας τὴν χεῖρά σου καὶ ἐπεψόφησας τῷ ποδί σου καὶ ἐπέχαρας ἐκ ψυχῆς σου ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ Ισραηλ
7 того ради, се, Аз простру руку Мою на тя и дам тя в разграбление языком, и потреблю тя от людий и погублю тя от стран пагубою, и увеси, яко Аз Адонаи Господь.
διὰ τοῦτο ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ δώσω σε εἰς διαρπαγὴν ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐξολεθρεύσω σε ἐκ τῶν λαῶν καὶ ἀπολῶ σε ἐκ τῶν χωρῶν ἀπωλείᾳ καὶ ἐπιγνώσῃ διότι ἐγὼ κύριος
8 Сия глаголет Адонаи Господь: понеже рече Моав и Сиир: се, якоже вси языцы, дом Израилев и Иуда,
τάδε λέγει κύριος ἀνθ’ ὧν εἶπεν Μωαβ ἰδοὺ ὃν τρόπον πάντα τὰ ἔθνη οἶκος Ισραηλ καὶ Ιουδα
9 сего ради, се, Аз разслаблю мышцу Моавлю от градов крайних его, избранную землю, Дом Иасимуфов над источником града приморскаго (Ваелмона и Кариафаима):
διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ παραλύω τὸν ὦμον Μωαβ ἀπὸ πόλεων ἀκρωτηρίων αὐτοῦ ἐκλεκτὴν γῆν οἶκον Ασιμουθ ἐπάνω πηγῆς πόλεως παραθαλασσίας
10 сыны Кедемли на сыны Аммони дах я в наследие, яко да не будет памяти сынов Аммоних во языцех:
τοῖς υἱοῖς Κεδεμ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αμμων δέδωκα αὐτοὺς εἰς κληρονομίαν ὅπως μὴ μνεία γένηται τῶν υἱῶν Αμμων
11 и в Моаве сотворю отмщение, и уведят, яко Аз Господь.
καὶ εἰς Μωαβ ποιήσω ἐκδίκησιν καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος
12 Сия глаголет Адонаи Господь: понеже сотвори Идумеа, егда отмстиша тии отмщением (во гневе) дому Иудову, и памятозлобствоваша и отмстиша прю от них:
τάδε λέγει κύριος ἀνθ’ ὧν ἐποίησεν ἡ Ιδουμαία ἐν τῷ ἐκδικῆσαι αὐτοὺς ἐκδίκησιν εἰς τὸν οἶκον Ιουδα καὶ ἐμνησικάκησαν καὶ ἐξεδίκησαν δίκην
13 того ради сия глаголет Адонаи Господь: простру руку Мою на Идумею и потреблю от нея человеки и скот и поставлю ю пусту, и от Феман гоними мечем падут:
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν καὶ ἐξολεθρεύσω ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος καὶ θήσομαι αὐτὴν ἔρημον καὶ ἐκ Θαιμαν διωκόμενοι ἐν ῥομφαίᾳ πεσοῦνται
14 и дам отмщение Мое на Идумею рукою людий Моих Израиля, и сотворят во Идумеи по гневу Моему и по ярости Моей, и уведят отмщение Мое, глаголет Адонаи Господь.
καὶ δώσω ἐκδίκησίν μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν ἐν χειρὶ λαοῦ μου Ισραηλ καὶ ποιήσουσιν ἐν τῇ Ιδουμαίᾳ κατὰ τὴν ὀργήν μου καὶ κατὰ τὸν θυμόν μου καὶ ἐπιγνώσονται τὴν ἐκδίκησίν μου λέγει κύριος
15 Сего ради сия глаголет Адонаи Господь: понеже сотвориша иноплеменницы во отмщении и возставиша месть радующеся всею душею еже потребити даже до века,
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ἀνθ’ ὧν ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι ἐν ἐκδικήσει καὶ ἐξανέστησαν ἐκδίκησιν ἐπιχαίροντες ἐκ ψυχῆς τοῦ ἐξαλεῖψαι ἕως αἰῶνος
16 того ради сия глаголет Адонаи Господь: се, Аз простру руку Мою на иноплеменники, и потреблю Критян, и погублю оставшыя живущыя на примории,
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐξολεθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν
17 и сотворю в них отмщение велико, во обличениих ярости Моея, и уразумеют, яко Аз Адонаи Господь, егда дам отмщение Мое на ня.
καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς

< Книга пророка Иезекииля 25 >