< Книга Есфири 8 >

1 И в той день царь Артаксеркс дарова Есфири, елика бяху Амана клеветника (Иудейска): и Мардохеи призван бысть от царя, поведа бо Есфирь, яко сродник есть ей.
Die illo dedit rex Assuerus Esther reginæ domum Aman adversarii Judæorum, et Mardochæus ingressus est ante faciem regis. Confessa est enim ei Esther quod esset patruus suus.
2 И сня царь перстень свой, егоже отя у Амана, и даде Мардохееви. И постави Есфирь Мардохеа над всем имением Амановым,
Tulitque rex annulum, quem ab Aman recipi jusserat, et tradidit Mardochæo. Esther autem constituit Mardochæum super domum suam.
3 и приложи глаголати ко царю, и припаде пред ногама его (и восплака), и моляше его отвратити злобу Аманову и мысль его, еюже помысли на Иудеи.
Nec his contenta, procidit ad pedes regis, flevitque, et locuta ad eum oravit ut malitiam Aman Agagitæ, et machinationes ejus pessimas quas excogitaverat contra Judæos, juberet irritas fieri.
4 И простре царь Есфири жезл злат: воста же Есфирь и ста пред царем.
At ille ex more sceptrum aureum protendit manu, quo signum clementiæ monstrabatur: illaque consurgens stetit ante eum,
5 И рече Есфирь: аще угодно ти есть, и обретох благодать пред тобою, посли возвратити писания посланная от Амана, писаная на погубление Иудеов, иже обитают во (всем) царствии твоем:
et ait: Si placet regi, et si inveni gratiam in oculis ejus, et deprecatio mea non ei videtur esse contraria, obsecro ut novis epistolis, veteres Aman litteræ, insidiatoris et hostis Judæorum, quibus eos in cunctis regis provinciis perire præceperat, corrigantur.
6 како бо возмогу видети озлобление людий моих и како возмогу спастися в погибели отечества моего?
Quomodo enim potero sustinere necem et interfectionem populi mei?
7 И рече царь Есфири: аще вся имения Аманова дах и даровах тебе, и того повесих на древе, яко руце вознесе на Иудеи, что еще просиши?
Responditque rex Assuerus Esther reginæ, et Mardochæo Judæo: Domum Aman concessi Esther, et ipsum jussi affigi cruci, quia ausus est manum mittere in Judæos.
8 Напишите и вы именем моим, якоже угодно есть вам, и запечатайте перстнем моим: елика бо писана бывают царевым повелением и запечатаются перстнем моим, не возможно им противорещи.
Scribite ergo Judæis, sicut vobis placet, regis nomine, signantes litteras annulo meo. Hæc enim consuetudo erat, ut epistolis, quæ ex regis nomine mittebantur et illius annulo signatæ erant, nemo auderet contradicere.
9 И призвани быша писцы (царевы) в первый месяц, иже есть Нисан, в двадесять третий день тогожде месяца, и написаша о Иудеех, елика заповеда Мардохей, ко управителем и ко началником воевод от Индийския страны даже до Ефиопии, сто двадесять седми воеводам, во всякую страну по своему их языку.
Accitisque scribis et librariis regis (erat autem tempus tertii mensis, qui appellatur Siban) vigesima et tertia die illius scriptæ sunt epistolæ, ut Mardochæus voluerat, ad Judæos, et ad principes, procuratoresque et judices, qui centum viginti septem provinciis ab India usque ad Æthiopiam præsidebant: provinciæ atque provinciæ, populo et populo juxta linguas et litteras suas, et Judæis, prout legere poterant et audire.
10 Написана же быша велением царевым и запечатлешася перстнем его: и послаша писания чрез писмоносцы,
Ipsæque epistolæ, quæ regis nomine mittebantur, annulo ipsius obsignatæ sunt, et missæ per veredarios: qui per omnes provincias discurrentes, veteres litteras novis nuntiis prævenirent.
11 яко повеле им жити по законом их во всяцем граде, и да помогают им, и да сотворят соперником их и противником их, якоже хотят,
Quibus imperavit rex, ut convenirent Judæos per singulas civitates, et in unum præciperent congregari ut starent pro animabus suis, et omnes inimicos suos cum conjugibus ac liberis et universis domibus, interficerent atque delerent, et spolia eorum diriperent.
12 в день един по всему царству Артаксерксову, в третийнадесять день вторагонадесять месяца, иже есть Адар.
Et constituta est per omnes provincias una ultionis dies, id est tertiadecima mensis duodecimi Adar.
13 И списания сия да предложатся очевидно во всем царстве, еже готовым быти всем Иудеом на сей день ратовати своих противных.
Summaque epistolæ hæc fuit, ut in omnibus terris ac populis qui regis Assueri subjacebant imperio, notum fieret paratos esse Judæos ad capiendam vindictam de hostibus suis.
14 Конницы убо изыдоша спешно повеленная от царя совершити. Предлагашеся же повеление и в Сусех.
Egressique sunt veredarii celeres nuntia perferentes, et edictum regis pependit in Susan.
15 И Мардохей изыде облечен в царскую одежду и венец имущь златый, диадиму виссонную, червленую. Видевше же сущии в Сусех возрадовашася,
Mardochæus autem de palatio et de conspectu regis egrediens, fulgebat vestibus regiis, hyacinthinis videlicet et æriis, coronam auream portans in capite, et amictus serico pallio atque purpureo. Omnisque civitas exultavit atque lætata est.
16 яко Иудеом бысть свет и веселие:
Judæis autem nova lux oriri visa est, gaudium, honor, et tripudium.
17 во (всяцем) граде и стране, идеже аще предлагашеся повеление радость и веселие бе Иудеом, пирование и утешение. И мнози от язык обрезовахуся и закон Иудейский приимаху, страха ради Иудейскаго.
Apud omnes populos, urbes, atque provincias, quocumque regis jussa veniebant, mira exultatio, epulæ atque convivia, et festus dies: in tantum ut plures alterius gentis et sectæ eorum religioni et cæremoniis jungerentur. Grandis enim cunctos judaici nominis terror invaserat.

< Книга Есфири 8 >