< Книга Екклезиаста 1 >

1 Глаголы Екклесиаста, сына Давидова, царя Израилева во Иерусалиме.
verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
2 Суета суетствий, рече Екклесиаст, суета суетствий, всяческая суета.
vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas
3 Кое изюбилие человеку во всем труде его, имже трудится под солнцем?
quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole
4 Род преходит и род приходит, а земля во век стоит.
generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat
5 И восходит солнце и заходит солнце и в место свое влечется, сие возсиявая тамо.
oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens
6 Идет к югу и обходит к северу, обходит окрест, идет дух и на круги своя обращается дух.
gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur
7 Вси потоцы идут в море, и море несть насыщаемо: на место, аможе потоцы идут, тамо тии возвращаются ити.
omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
8 Вся словеса трудна, не возможет муж глаголати: и не насытится око зрети, ни исполнится ухо слышания.
cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
9 Что было, тожде есть, еже будет: и что было сотвореное, тожде имать сотворитися:
quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est
10 и ничтоже ново под солнцем. Иже возглаголет и речет: се, сие ново есть: уже бысть в вецех бывших прежде нас.
nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos
11 Несть память первых, и последним бывшым не будет их память с будущими на последок.
non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo
12 Аз Екклесиаст бых царь над Израилем во Иерусалиме
ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
13 и вдах сердце мое, еже взыскати и разсмотрити в мудрости о всех бывающих под небесем: яко попечение лукаво даде Бог сыном человеческим, еже упражднятися в нем.
et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
14 Видех всяческая сотворения сотворенная под солнцем: и се, вся суетство и произволение духа.
vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus
15 Развращенное не может исправитися, и лишение не может изчислитися.
perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus
16 Глаголах аз в сердцы моем, еже рещи: се, аз возвеличихся и умножих мудрость паче всех, иже быша прежде мене во Иерусалиме,
locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
17 и сердце мое вдах, еже ведети премудрость и разум: и сердце мое виде многая, премудрость и разум, притчи и хитрость: уразумех аз, яко и сие есть произволение духа:
dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus
18 яко во множестве мудрости множество разума, и приложивый разум приложит болезнь.
eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem

< Книга Екклезиаста 1 >